7η Ιουνίου: Ημέρα απολογισμού για τα κόμματα και την Ελλάδα

Ημέρα της Ευρώπης η σημερινή, η 7η Ιουνίου, στη χώρα μας και σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, οι πολίτες της χώρας που έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν θα προσέλθουν στις κάλπες για να αναδείξουν τους ευρωβουλευτές των κομμάτων, οι οποίοι θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στην Ευρωβουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η 7η Ιουνίου όμως είναι και ώρα απολογισμού τόσο για τους ταγούς της χώρας μας όσο και για τους πολίτες. Όπως γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας, την περίοδο 1981 (έτος ένταξης της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ) – 2009 εισέρρευσαν (σε σταθερές τιμές) στα δημόσια ταμεία, με τη μορφή κοινοτικών πόρων, πάνω από 76 δισ. ευρώ ή περίπου 3% του ΑΕΠ κατ’ έτος ή, συνολικά, πάνω από 895 δισ. ευρώ από φόρους και δάνεια! Και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι: Πού πήγαν οι πόροι αυτοί και πόσοι διετέθησαν για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας μας, την ενίσχυση των δημόσιων υποδομών, τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων και τη βελτίωση του αποπνικτικού περιβάλλοντος;

Δύσκολα ερωτήματα. Όχι γιατί δεν υπάρχουν απαντήσεις, αλλά γιατί δεν γνωρίζουμε απολογιστικά πόσοι πόροι από τα διάφορα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης διετέθησαν για την ανάπτυξη της χώρας και ανά περιοχές και ανά τομείς, είτε από την Κεντρική Διοίκηση είτε μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είτε μέσω διάφορων οργανισμών.

Κι όταν δεν υπάρχουν τα στοιχεία αυτά, ματαίως πρόεδροι κομμάτων, βουλευτές και υποψήφιοι ευρωβουλευτές προσπάθησαν να μας πείσουν για την επιλογή της ψήφου μας. Τα λόγια τα ευκολοπίστευτα, τα λόγια τα μεγάλα είναι εύκολα.

Η πραγματικότητα είναι εκείνη που προβάλλει σκληρή. Και κανείς κάτοικος της χώρας αυτής δεν μπορεί εύκολα να τα πιστέψει.

Το ίδιο σκηνικό παρουσιάζεται και στις εθνικές εκλογές και στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και τα ίδια σκληρά ερωτήματα πλανώνται πάνω από τις χωματερές, από το μολυσμένο περιβάλλον, από το υποβαθμισμένο βιοτικό επίπεδο των κατοίκων.

Αλλά, νισάφι πια! Οι κάτοικοι, οι πολίτες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες της χώρας μας δεν αντέχουν πια. Και είναι εύλογο, είναι δίκαιο περισσότεροι πόροι από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ή Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007-2013 να «πέσουν» σε περιοχές που είναι υποβαθμισμένες, που παρουσιάζουν χαμηλό βιοτικό επίπεδο και υψηλή ανεργία και φτώχεια. Κι αν στα χρόνια αυτά της περιόδου 1981 – 2009 σημειώθηκε κάποια βελτίωση στην πραγματική σύγκλιση με την Ευρώπη, αυτό έγινε, όπως επισημαίνει στην Έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε βάρος του δημόσιου χρέους, μάλιστα με τη θεαματική του αύξηση και την υπερχρέωση της χώρας μας.