ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ για την Ευρώπη, ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ για την Ελλάδα;

Ευρωεκλογές σήμερα για την ανάδειξη των εκπροσώπων της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σε ένα κοινοτικό πολυπληθές Όργανο με πολύ περιορισμένες αρμοδιότητες και, ουσιαστικά, χωρίς νομοθετική εξουσία, στην ιδιότυπη κοινοτική Δημοκρατία. Για να φανατιστεί ο ελληνικός λαός και να προσέλθει στις κάλπες, τα δύο μεγάλα κόμματα αποφάσισαν να κονταροχτυπηθούν, κυρίως ανακατεύοντας τον βυθό της λάσπης, αλλά και με ανούσια και χωρίς αντίκρισμα συνθήματα. Ένα από τα κομματικά συνθήματα ήταν: «Ψηφίζουμε για την Ευρώπη, αποφασίζουμε για την Ελλάδα». Σύνθημα μετέωρο, χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο και χωρίς… Ευρώπη.

Δεν ψηφίζουμε για την ηγεσία της Ευρώπης ούτε αποφασίζουμε για την Ελλάδα στις σημερινές εκλογές. Όπως είναι γνωστό σε όλους μας, η Ευρώπη δεν διαθέτει εκλεγμένη, άμεσα από τους πολίτες της, εκτελεστική, πολιτική εξουσία και ηγεσία. Έχει μόνον εθνικές ηγεσίες, που συμβιβάζονται μεταξύ τους για να μπορέσουν να παρουσιάσουν έργο. Στις ευρωεκλογές, οι πολίτες ψηφίζουν για τη συγκρότηση ενός Οργάνου που ελάχιστα συμμετέχει στη χάραξη της πολιτικής της ΕΕ. Απρέπεια, σχεδόν περιφρόνηση της δύναμης της λαϊκής βούλησης. Στη διακυβέρνηση της ΕΕ απουσιάζει παντελώς η λαϊκή βούληση. Και οι ευρωεκλογές δεν είναι παρά η νομιμοποίηση των διορισμένων από τα κόμματα εκπροσώπων σε ένα ήσσονος σημασίας κοινοτικό Όργανο. Έτσι, δεν παρουσιάζουν κανένα ευρύτερο πολιτικό ενδιαφέρον και επόμενο είναι να παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά αποχής. Η ηγεσία της ΕΕ αδιαφορεί για τη λαϊκή βούληση και οι λαοί των κρατών μελών αδιαφορούν για τις ψευδεπίγραφες εκλογές. Συμψηφισμός στο ισοδύναμο. Μετά το τρομερό αυτό έλλειμμα Δημοκρατίας θα είναι αφάνταστα δύσκολο για τον οιονδήποτε ευρωλάτρη να ισχυριστεί ότι έχει οικοδομηθεί η «Ευρώπη των λαών». Απλώς έχουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που κυβερνάται από μια μικρή ομάδα διορισμένων και ex oficcio αξιωματούχων. Έτσι δεν έγινε κατορθωτό να αποκτήσουμε μια Ενωμένη Ευρώπη ικανή να σκέφτεται, να κυβερνάται και να αντιδρά σωστά σε κάθε διεθνές πρόβλημα. Να προβάλει θέσεις και να μάχεται για τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών. Αντιθέτως έχουμε μια Ευρώπη που λειτουργεί στη βάση εξυπηρέτησης των όποιων εθνικών βλέψεων, σκοπιμοτήτων και θελήσεων των ισχυρών κρατών μελών της και μάλιστα ύστερα από σκόπιμους συμβιβασμούς ισορροπίας.

Σήμερα ψηφίζουμε για το Ευρωκοινοβούλιο και, μάλιστα, χωρίς το δικαίωμα να επιλέξουμε τους άριστους με σταυρό προτίμησης, αλλά για να νομιμοποιήσουμε τις όποιες επιλογές προσώπων που έκαναν οι ηγεσίες των κομμάτων, με βάση κάθε είδους αδιαφανείς, για τον λαό, σκοπιμότητες. Έστω, ψηφίζουμε για το Ευρωκοινοβούλιο. Το οποίο δεν ελέγχει τις αποφάσεις της ηγεσίας της ΕΕ σε κρίσιμα θέματα, όπως η εξωτερική πολιτική, η πολιτική άμυνας και η οικονομική πολιτική. Στα θέματα αυτά απλώς ενημερώνεται και μάλιστα εκ των υστέρων! Είναι τομείς στους οποίους αποφασίζουν άλλοι εξωκοινοτικοί παράγοντες και η ΕΕ περιορίζεται να εκτελεί. Για τις εξωτερικές υποθέσεις αποφασίζει και δίνει κατευθύνσεις (εντολές) η Ουάσινγκτον. Για θέματα ασφάλειας και άμυνας έχουμε το ΝΑΤΟ και για την οικονομική πολιτική ουσιαστικά αποφασίζουν τα υπερεθνικά Όργανα του νεοφιλελευθερισμού και οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις. Θα είχε κάποιο νόημα η ψήφος μας εάν θα μπορούσε να επηρεάσει τις αποφάσεις της ΕΕ για θέματα ζωτικής σημασίας, όπως για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία κ.λπ., για τα μέτρα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, τον σχεδιασμό ενός νέου οικονομικού μοντέλου που να υπηρετεί τις ανάγκες του συνόλου, τα μέτρα προστασίας του πλανήτη μας, το εύρος των κοινωνικών παροχών προς τους αδύναμους πολίτες, την προστασία της νεολαίας από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, την παροχή σωστής εκπαίδευσης, την κατάστρωση ορθής μεταναστευτικής πολιτικής, για να αναφέρουμε μερικά από τα κύρια θέματα που μας απασχολούν σήμερα ως Ευρώπη. Κανένα όμως από τα θέματα αυτά δεν θα κριθεί με την ψήφο μας στις σημερινές εκλογές. Είναι γεγονός όμως ότι το Ευρωκοινοβούλιο εκδίδει ψηφίσματα για πληθώρα σοβαρών ή μη θεμάτων, τα οποία χάνονται, αφού κανένας δεν υποχρεώνεται να τα εφαρμόσει ή έστω να τα λάβει σοβαρά υπόψη του στη λήψη των αποφάσεων. Έτσι η Δημοκρατία λείπει παντελώς από τη διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς σήμερα δεν ψηφίζουμε για την Ευρώπη. Ο ισχυρισμός αυτός είναι τουλάχιστον παραπλανητικός.

Εντάξει, δεν ψηφίζουμε για την Ευρώπη, μας λένε ψέματα για να πιστέψουμε στη σπουδαιότητα των σημερινών ευρωεκλογών. Τουλάχιστον, με την ψήφο μας αποφασίζουμε για την Ελλάδα, όπως ισχυρίζονται οι διαφημιστές των κομμάτων; Τι θα βγει από τη σημερινή ψηφοφορία για τη χώρα μας; Τι θα αλλάξει για τον αγωνιζόμενο λαό της; Ποια προβλήματά μας θα επιλυθούν; Σήμερα το βράδυ οι γνωστοί τηλεπαρουσιαστές -συνεπικουρούμενοι και από τους συνεργάτες τους και μερικούς επιτελείς των κομμάτων- θα μας μιλάνε «για την επόμενη μέρα». Για να σοβαρέψουν τις ευρωεκλογές, ότι τάχα κάτι σημαντικό αποφασίσαμε με τη σημερινή μας ψήφο! Πρόκειται να αλλάξει το ήδη διαμορφωμένο πολιτικό σκηνικό ή η δύναμη των κομμάτων στη Βουλή; Πρόκειται να αλλάξει η κυβερνητική συμπεριφορά απέναντι στα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία; Πρόκειται να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση των, οικονομικά, αδύναμων πολιτών; Πρόκειται να απαλλαγούμε από την παντοδυναμία της ασύδοτης αγοράς; Πρόκειται να δούμε μέτρα πάταξης της διαφθοράς και της διαπλοκής; Πρόκειται να γιατρευτούμε από τη «μόλυνση» των σκανδάλων; Όχι βέβαια. Τίποτε από αυτά δεν πρόκειται να αλλάξει. Απλώς η κυβέρνηση θα λυτρωθεί από το άγχος των ευρωεκλογών για να προχωρήσει απερίσπαστη στη θεσμοθέτηση των φορολογικών μέτρων που απαιτεί η ΕΕ. Στον φορολογικό τομέα ασφαλώς θα έχουμε κάποιες αλλαγές, πριν καν σβήσει ο απόηχος των σημερινών εκλογών. Επιπλέον, θα δοθεί στην κυβέρνηση η δυνατότητα να μετρήσει το πολιτικό κόστος από τις επιλογές και τις αποφάσεις της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα εγκαταλείψει το τάχα μεταρρυθμιστικό της έργο με το οποίο χρόνια τώρα μας απειλεί ο πρωθυπουργός. Ο ελληνικός λαός από αύριο θα έχει την ίδια γεύση από τις κυβερνητικές επιλογές και αποφάσεις. Πώς λοιπόν με τη σημερινή μας ψήφο αποφασίζουμε για την Ελλάδα;

Οι εκλογές αυτές είναι απλώς μια μη αμφισβητήσιμη δημοσκόπηση. Απλούστατα ψηφίζουμε για να δούμε αν η ΝΔ υπολείπεται στην εκτίμηση του εκλογικού σώματος και ποια είναι τα ποσοστά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ψηφίζουμε για να δούμε αν το ΚΚΕ θα ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα παραμείνει το τρίτο κόμμα στη συνείδηση του λαού και αν ο ΛΑΟΣ κέρδισε από τη φθορά των δύο μεγάλων κομμάτων. Ψηφίζουμε για να δούμε την πραγματική δύναμη των οικολογικών κομμάτων και οργανώσεων και αν θα καταφέρουν να εκλέξουν και πόσους ευρωβουλευτές. Ψηφίζουμε για να δούμε την απήχηση του μαχητή των εθνικών μας θεμάτων, Στέλιου Παπαθεμελή, και της Δράσης του κ. Μάνου και των άλλων νεοφιλελεύθερων συνεργατών του. Ίσως να βγάλουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα για την εξασθένηση της επιρροής στο εκλογικό σώμα του δικομματισμού και της τάσης που τυχόν έχει διαμορφωθεί για την ίδρυση ενός τρίτου ισχυρού νέου κόμματος, ικανού να χτυπήσει την παντοδυναμία των δύο κομμάτων, που από τη Μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, δηλαδή επί 35 σχεδόν χρόνια, μονοπωλούν τη νομή της εξουσίας. Μήπως ήρθε η ώρα να συνταξιοδοτηθούν λόγω τριακονταπενταετίας; Είναι πλέον γεγονός ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν γεράσει εν αμαρτίαις. Το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται σε παρακμή. Τα «νέα κόμματα», που εμφανίζονται, οικοδομούνται με παλιά, μεταχειρισμένα υλικά. Η παραγωγή πολιτικής έχει σταματήσει. Και τα αστικά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προσπαθούν να συντηρηθούν με τη σκανδαλολαγνεία και αρπάζουν ευκαιρίες, σαν τις σημερινές ευρωεκλογές, για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους. Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε πλέον στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό. Η παρακμή του πολιτικού μας συστήματος ενθαρρύνει τα κάθε είδους και προέλευσης αρπακτικά να επιδίδονται στο θεάρεστο έργο τους. Έτσι βουλιάζουμε στα σκάνδαλα. Οι σημερινές ευρωεκλογές πρέπει να αποτελέσουν την απαρχή της κάθαρσης των «τοιούτων παθημάτων» όπως στις αρχαίες τραγωδίες των ελλήνων συγγραφέων.

Καλώς ή κακώς, οι ευρωεκλογές αυτές απέκτησαν έντονη εσωστρέφεια με πρωτοβουλία των κομμάτων. Επομένως τα όποια αποτελέσματα της κάλπης θα πρέπει να κριθούν σαν μηνύματα του ελληνικού λαού προς την πολιτική ηγεσία. Πόσο έντονα και ηχηρά θα είναι τα μηνύματα αυτά; Θα τα διαβάσει άραγε σωστά η πολιτική ηγεσία της χώρας μας; Ο σοφός Ρωμιός θα μιλήσει σήμερα. Και η λαλιά του θα πρέπει να είναι σάλπισμα αφύπνισης και να δείχνει την καινούργια κατεύθυνση που πρέπει να χαράξει η πολιτική ζωή του τόπου μας. Οι σημερινές εκλογές δεν πρέπει να γίνουν «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» για τα δύο κόμματα εξουσίας, για κάθε πράξη ή παράλειψή τους. Αντιθέτως, με το αποτέλεσμά τους πρέπει να είναι μαστίγωμα για την παραμέληση της επίλυσης των προβλημάτων του λαού και για την ηθική κατρακύλα της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής.