Κατά… τύχη αποφεύχθηκε η τσιμεντοποίηση των οικοπέδων του ΟΣΕ
Αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή η ίδρυση ενός ακόμα τσιμεντένιου «τέρατος» στον Πειραιά. Ένα τεράστιο οικόπεδο 15 στρεμμάτων πάνω από τον νέο σταθμό του Προαστιακού της Λεύκας είχε «βγει» από τον ΟΣΕ σε διαγωνισμό για να γίνει εμπορικό κέντρο. Την περασμένη εβδομάδα όμως ο διαγωνισμός δεν έγινε, αφού καμία από τις τρεις κοινοπραξίες που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον δεν εμφανίστηκε, προφανώς γιατί ήθελαν μεγαλύτερο συντελεστή δόμησης, δηλαδή περισσότερο τσιμέντο! Οι εταιρείες αυτές ήταν οι Ελλάκτωρ – Lamda, Τεχνική Ολυμπιακή – Plaza Centers και Ακροπόλ Χαραγκιώνης – Intracat Γαντζούλας.
Από δω και πέρα ο ΟΣΕ έχει δύο επιλογές: Να κηρύξει άγονο τον διαγωνισμό και να προχωρήσει σε νέο είτε να πάει σε απευθείας διαπραγματεύσεις με όσους έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για το έργο. Να σημειώσουμε ότι το εμπορικό κέντρο που σχεδιάζει ο ΟΣΕ θα έχει επιφάνεια 40.000 τ.μ., ενώ ο προϋπολογισμός της κατασκευής του υπολογίζεται σε 50 εκατ. ευρώ.
Να σημειώσουμε ότι μέχρι την τελευταία στιγμή δεν είχε πάρει κανένας… χαμπάρι για το τι σχεδιάζει ο ΟΣΕ. Οι κάτοικοι των Καμινίων (προς την Παλαιά Κοκκινιά) και τις νότιες πλευρές του Ρέντη θα έβλεπαν να… ξεφυτρώνει δίπλα τους ένα οικοδομικό μεγαθήριο, το οποίο θα τους… έκλεινε τον ήλιο, χωρίς να το… καταλάβουν! Τώρα που το σχέδιο του ΟΣΕ σε πρώτη φάση απέτυχε και… κυκλοφόρησε κάπως το νέο, οι τοπικοί φορείς ξεσηκώθηκαν και απαιτούν:
α) Οι χώροι του ΟΣΕ που δεν χρησιμοποιούνται πλέον να δοθούν στους δήμους του Πειραιά και του Ρέντη για να γίνουν τόποι αναψυχής των περιοίκων. Γιατί όλος αυτός ο κόσμος υπέφερε τα πάνδεινα κάποτε αναπνέοντας το κάρβουνο και υπομένοντας τη φασαρία των εργοστασίων και τους θορύβους των τρένων που επισκευάζονταν εκεί. Ακόμη θυμούνται οι παλαιότεροι Καμινιώτες τη σειρήνα του εργοστασίου των τότε ΣΠΑΠ που καλούσε τους εργαζόμενους στη δουλειά τους και τους ξυπνούσε… χαράματα (στις 6 π.μ.), αλλά και τα σύννεφα καπνού που «μαύριζαν» τους τοίχους στις γειτονιές όταν ξεμπούκωναν τις ατμομηχανές στο εργοστάσιο. Για όλα αυτά που… τράβηξε αυτός ο κόσμος δεν πρέπει να έχει -τουλάχιστον τώρα- κάποια ανταπόδοση;
Ακόμα και σήμερα οι Καμινιώτες και οι Ρεντιώτες θα μείνουν στη… σκιά; Τότε από την κάπνα και σήμερα από τα τσιμεντένια μεγαθήρια που σχεδιάζουν; Για τους κατοίκους αυτών των περιοχών μία είναι η λύση: Να τους δοθούν τα οικόπεδα που δεν χρειάζεται ο ΟΣΕ για να γίνουν χώροι πράσινου και αναψυχής. Οι εκτάσεις του ΟΣΕ στην περιοχή είναι τεράστιες. Θα μπορούσε να γίνει εκεί ο μεγαλύτερος «πνεύμονας πρασίνου» των νοτίων προαστίων.
Μόνο του όμως δεν γίνεται τίποτα. Απαιτείται συλλογική προσπάθεια, κινητοποίηση όλων και εγρήγορση.
Δεν φτάνει που ο Πειραιάς έχασε την ευκαιρία με την αβελτηρία ορισμένων να έχει πανεπιστήμια στα οικόπεδα Ρετσίνα (όπως παλαιότερα είχε επισημάνει η στήλη), θα πρέπει να χάσει και τα τελευταία ελεύθερα οικόπεδα που απέμειναν, επειδή ο ΟΣΕ θέλει εμπορικό κέντρο; Και κάτι ακόμα: Αν γίνει εκεί εμπορικό κέντρο, έχει αναλογιστεί κανείς τι επιβάρυνση θα έχει από την κίνηση των οχημάτων όλη η περιοχή; Εδώ κλείνει η Πειραιώς όταν λειτουργούν το Jambo και το Leroy Merlin και δεν θα κλείσει η Θηβών και οι γύρω δρόμοι, που σε σχέση με την Πειραιώς είναι… καρόδρομοι; Πρέπει να καταλάβουν -επιτέλους- όλοι πως οι κάτοικοι των περιοχών γύρω από τα οικόπεδα του ΟΣΕ δεν είναι πολίτες βʼ διαλογής για να προγραμματίζεται οτιδήποτε αφορά τη γειτονιά τους ερήμην τους. Και βέβαια, αν επιμείνει ο ΟΣΕ στην κατασκευή του τσιμεντένιου μεγαθήριου, ας γνωρίζει ότι τόσο η νομαρχία όσο και οι δήμοι δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν τον κόσμο στη… μοίρα του. Καλύτερα λοιπόν να υπάρξει συνεννόηση, παρά να έχουμε στο τέλος… εκπλήξεις.