Περί «σοσιαλισμού ή βαρβαρότητας» ο λόγος…
Την ώρα που το πολιτικό σύστημα της χώρας επιζητά την επιστροφή της δημόσιας συζήτησης στα ζητήματα της πραγματικής πολιτικής, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης πελαγοδρομεί. Θέτει επικίνδυνα και άστοχα διλήμματα, όπως αυτό που ανέπτυξε πρόσφατα ο αρχηγός της περί «σοσιαλισμού ή βαρβαρότητας». Το δίλημμα αυτό, όμως, τροφοδοτεί χρήσιμους και εποικοδομητικούς συνειρμούς σε όσους η σκέψη και η στάση ζωής τους δεν προσδιορίζεται από κενές, παραπλανητικές και ακραίες προσεγγίσεις, αλλά από την αναζήτηση της αλήθειας σε ουσιώδη και υπαρκτά διλήμματα.
Όταν η παράταξη της ΝΔ και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής άνοιξαν, σε δύσκολες ώρες, νέους δρόμους ανάπτυξης και προόδου με την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, οι σοσιαλιστές αποχωρούσαν από τα έδρανα του ελληνικού Κοινοβουλίου και διατυμπάνιζαν το αντιευρωπαϊκό τους μένος, ακολουθώντας δημαγωγικές προσεγγίσεις και προτείνοντας τους τρίτους δρόμους του δογματισμού και του ανεύθυνου λαϊκισμού. Το δίλημμα, συνεπώς, σήμερα είναι «συνέπεια ή τυχοδιωκτισμός».
Όταν η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί σημαντικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και επιτυγχάνει τη σημαντική μείωση της ανεργίας και τη βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών, οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις του παρελθόντος, σε περιόδους οικονομικής άνθησης, φόρτωναν με χρέη τον ελληνικό λαό και διατηρούσαν σημαντικό τμήμα της κοινωνίας μας στην ανεργία. Τα διλήμματα, συνεπώς, είναι σήμερα «σιγουριά ή αβεβαιότητα» και «σταθερότητα ή αναποτελεσματικότητα».
Όταν η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί ορθές, ρεαλιστικές και διορατικές επιλογές και πολιτικές για τη μείωση των επιπτώσεων της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι σοσιαλιστές επιδίδονται σε ανέξοδες δόσεις υποσχεσιολογίας, παροχολογίας και κινδυνολογίας, εντός και εκτός συνόρων. Το δίλημμα, συνεπώς, είναι «υπευθυνότητα ή ανευθυνότητα».
Όταν στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι κυβερνήσεις των κρατών μελών, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι κεντροδεξιές, προχωρούν σε ευθυγραμμισμένες και συντονισμένες πολιτικές και δράσεις για τη θωράκιση και ανάκαμψη των εθνικών οικονομιών τους, οι οικονομίες των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων (Ισπανία, Πορτογαλία και Μεγάλη Βρετανία) συγκαταλέγονται στις οικονομίες των κρατών-μελών της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα (οι χώρες αυτές παρουσιάζουν από τα υψηλότερα δημοσιονομικά ελλείμματα, ενώ η Ισπανία σημειώνει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας, που εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 20,5% το 2010). Το δίλημμα, συνεπώς, σήμερα είναι «κοινωνική οικονομία της αγοράς ή σοσιαλιστικές περιπλανήσεις».
Είμαι βέβαιος ότι στα παραπάνω διλήμματα οι έλληνες πολίτες που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν αισθάνονται «βάρβαροι» έχουν κάνει την επιλογή τους. Επιλέγουν συνέπεια, σιγουριά, σταθερότητα και υπευθυνότητα, ενισχύοντας το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ για μια Ευρώπη δημοκρατίας, ασφάλειας, ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, με ισχυρό διεθνή ρόλο και ενιαία φωνή στις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής.