Κόλαφος η απόφαση για τον Τσουπίδη!
Έτσι ο κ. Τσουπίδης… φτώχυνε κατά 34.000.000 ευρώ και προτείνουμε να βγάλουμε δίσκο για να μην πεινάσει ο άνθρωπος.
Το σκεπτικό της απόφασης είναι συντριπτικό για τον κ. Τσουπίδη, που ήταν τόσο πετυχημένος στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ώστε εκεί που περίμενε ότι θα αναβαθμιζόταν και θα έπαιρνε κάποια μεγάλη θέση (πόνταρε για πρόεδρος του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος»), έμεινε… ξέμπαρκος και ασχολείται με τις επενδύσεις του, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει λεφτά και δεν θα του λείψουν τελικά τα 11,6 δισ. δρχ. Σκεπτικό που θα έπρεπε να είναι ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ για κάθε δικαστήριο και δικαστή που δικάζει αγωγές και μηνύσεις κατά εφημερίδων.
Η απόφαση δέχεται ότι όλα τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα της εφημερίδας μας για τον κ. Τσουπίδη ήταν «ρεπορτάζ που αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα! Και στη συνέχεια επισημαίνει ότι «η άσκηση δριμείας κριτικής και παράθεση σχολίων που κρινόμενα στην ολότητά τους και όχι αποσπασματικά, όπως στην αγωγή παρατίθενται, δεν υπερβαίνουν τα όρια που τίθενται από την υποχρέωση των δημοσιογράφων να συμβάλουν στην πληροφόρηση του κοινού για όλα τα θέματα που έχουν ενδιαφέρον για την κοινή γνώμη. Ακόμη και η χρήση ιδιαίτερα οξέων χαρακτηρισμών, όπως ”δούρειος ίππος” (δημοσίευμα της 18-6-2006) ”νέα κατορθώματα” (δημοσίευμα της 18-6-2006), ”νέα κατορθώματα” (δημοσίευμα της 30-7-2006, 1-10-2006 και της 26-11-2006) δεν είναι ικανή να κατευθύνει την έρευνα στην περίπτωση εξυβριστικής διάθεσης του συντάκτη των άρθρων και της εφημερίδας, που τα δημοσίευσε, αφού αυτή εντάσσεται στα πλαίσια της κριτικής που ασκούνταν με τα εν λόγω άρθρα. Η κρίση αυτή επιρρωνύεται από το γεγονός ότι αμέσως μετά την παραίτηση του ενάγοντος από τη θέση του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου η εφημερίδα που εκδίδουν οι εναγόμενοι έπαυσε την οποιαδήποτε ενασχόληση με το πρόσωπο του ενάγοντος.
Κατόπιν αυτών, απορριπτομένης της νόμιμης αντενστάσεως του ενάγοντος, πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη η ένσταση των εναγομένων και να απορριφθεί η αγωγή».
Ούτε μάρτυρα δεν βρήκε!
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο κ. Τσουπίδης ήταν τόσο αγαπητός και είχε τέτοια εκτίμηση και αποδοχή από το προσωπικό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, το οποίο επί χρόνια διοικούσε, που ούτε ΕΝΑΝ μάρτυρα δεν μπόρεσε να βρει για να έρθει να καταθέσει στο ακροατήριο κατά την εκδίκαση της αγωγής του εναντίον μας.
Άλλη μια απόδειξη ότι όλες οι κατηγορίες του εναντίον μας ήταν ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ!
Κανονικά θα έπρεπε εμείς τώρα να καταθέσουμε αγωγή εναντίον τού κ. Τσουπίδη για όσα υβριστικά και άθλια γράφει στην αγωγή του. Το «ΠΑΡΟΝ» όμως, κύριε Τσουπίδη, δεν τιμολογεί, δεν κοστολογεί την τιμή του… Η τιμή, κύριε Τσουπίδη, δεν έχει τιμή…
«Μνημείο κατά Τσουπίδη» η απόφαση
Στην απόφαση υπ’ αρθ. 3182, που εκδόθηκε τον Μάρτιο, γίνεται αναφορά στο δημοσίευμα του «Π» και σημειώνονται τα εξής, που και μας δικαιώνουν πλήρως και είναι καταπέλτης για τον κ. Τσουπίδη.
«Λόγω του εβδομαδιαίου της χαρακτήρα η εφημερίδα δεν επικεντρώνεται στην παράθεση της ειδησεογραφίας, αλλά, κυρίως, στην έρευνα και κριτική των γεγονότων (βλ. την κατάθεση του μάρτυρα). Την άνοιξη του έτους 2006 δημιουργήθηκε στον ευρύτερο κύκλο των ελληνικών τραπεζών και των εφημερίδων (πολιτικών και οικονομικών) ευρύ θέμα (φερόμενο ως σκάνδαλο) σχετικά με την τοποθέτηση των αποθεματικών διαφόρων ασφαλιστικών ταμείων σε επενδύσεις υψηλού κινδύνου (high risk). Στα πλαίσια της δημοσιογραφικής έρευνας, ενόψει του αυξημένου ενδιαφέροντος του αναγνωστικού κοινού, αλλά και του γεγονότος ότι, παρότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είχε ήδη ενταχθεί στο ελληνικό χρηματιστήριο, το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών του συνέχισε να ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό την περιουσία του μέρος της ευρύτερα νοούμενης δημόσιας περιουσίας, η προαναφερόμενη εφημερίδα άρχισε να δημοσιεύει άρθρα, συνολικά τριάντα τέσσερα κατά το χρονικό διάστημα από 26-5-2006 έως και 18-3-2007 (σημειωτέον ότι ο ενάγων παραιτήθηκε από τη θέση του τον Σεπτέμβριο του 2007) σχετικά με τον τρόπο διοίκησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, τις συμβάσεις με εταιρείες του ιδιωτικού τομέα στις οποίες προέβη τα τελευταία χρόνια και τον τρόπο και το είδος τοποθέτησης των αποθεματικών του. Διαθέτοντας εσωτερική πληροφόρηση, αφού, όπως και ο ενάγων συνομολογεί, σειρά εγγράφων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που αφορούσαν στη διοίκησή του και τις παροχές του προς τους εργαζόμενους σε αυτό, με τρόπο που δεν εξακριβώθηκε περιέρχονταν σε γνώση των συντακτών της εφημερίδας, τα δημοσιεύματα περιείχαν σαφείς αναφορές σε γεγονότα που ήταν γνωστά μόνο εντός του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και μάλιστα της διοίκησής του. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και άλλες εφημερίδες, οικονομικές και πολιτικές, αναφέρονταν με δημοσιεύματά τους στα σχετικά με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θέματα, επικεντρώνοντας όμως σε θέματα σχετικά με τις αμοιβές των στελεχών της διοίκησης. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανυπόγραφων άρθρων της εφημερίδας ”ΠΑΡΟΝ”, πέραν της προαναφερθείσας εσωτερικής πληροφόρησης, ήταν η σφοδρή κριτική που μέσω αυτών ασκούνταν στον τρόπο διοίκησης που επέλεξε ο ενάγων. Εμφορούμενος από τη διαφορετική, σε σχέση με τον ενάγοντα, άποψη για τον χαρακτήρα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (αν πρόκειται για εταιρεία του ιδιωτικού τομέα ή αν διαχειρίζεται δημόσια περιουσία), ο συντάκτης των άρθρων ανέφερε όσα στοιχεία μπορούσε να συλλέξει από το ρεπορτάζ».
Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν η πρόεδρος Πρωτοδικών, κυρία Γεωργία Κατσιμαγκλή και μέλη οι πρωτοδίκες Χριστόδουλος Κυρτσίδης και Ηλίας Κανελλόπουλος.
Δικηγόροι υπεράσπισης της εφημερίδας μας ο Κώστας Χρυσικόπουλος και ο Κώστας Κατσιλιέρης.