Εκβιασμοί για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναγνώριση του «ψευδοκράτους»

Οι Αγγλοαμερικανοί επιδιώκουν ανοικτά πλέον μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας και πιο συγκεκριμένα διά του ψηφίσματος για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Κύπρο, που εκδίδεται ανά εξάμηνο, να αλλάξουν τους όρους εντολής της Ειρηνευτικής Δύναμης και να «ροκανίσουν» τη διεθνή αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας!

Δηλαδή, να αρχίζουν την αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και να αναβαθμίσουν εκ των πραγμάτων το «ψευδοκράτος». Γιατί; Διότι, μετά τα αιματηρά επεισόδια των Χριστουγέννων του 1963 στην Κύπρο, κυρίως οι ΗΠΑ, αλλά και η Βρετανία άρχισαν να προβληματίζονται κατά πόσο θα έπρεπε να αναγνωρίσουν ή όχι τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και την κυβέρνησή του ως τη μόνη νόμιμη Αρχή στην Κύπρο. Πράγμα που τελικώς έγινε με την έκδοση του ψηφίσματος 186 του 1964, στο οποίο αναφέρονται οι όροι εντολής της παρουσίας της Ειρηνευτικής Δύναμης, η οποία εδρεύει στο νησί, κατόπιν συνεννόησης της κυπριακής κυβέρνησης και των τριών εγγυητριών δυνάμεων (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία).

Δεν χρειάζεται η ΟΥΝΦΙΚΥΠ!

Την περασμένη Δευτέρα, ανταπόκριση του ΚΥΠΕ (Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων) από τη Νέα Υόρκη, επικαλούμενη διπλωματικές πηγές, δηλαδή την κυπριακή κυβέρνηση, ανέφερε ότι γίνεται προσπάθεια αλλαγής των Όρων Εντολής της Ειρηνευτικής Δύναμης στην Κύπρο (ΟΥΝΦΙΚΥΠ) και οι Αγγλοαμερικανοί εκβιάζουν για αυτό, ενώ επισημαινόταν ότι είναι άδικο να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο και να επιδιώκουν αλλαγή των Όρων Εντολής, τη στιγμή που οι συνομιλίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Την ίδια στιγμή στη Λευκωσία ο αμερικανός πρέσβης Φρανκ Ούρπανσις υποστήριζε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος – μέλος της ΕΕ και δεν χρειάζεται την ΟΥΝΦΙΚΥΠ! Την Τετάρτη, και εφόσον είχε ξεσπάσει σάλος στην Κύπρο, ο αμερικανός πρέσβης επιχείρησε να ρίξει τους τόνους, τονίζοντας ότι η συζήτηση στα Ηνωμένα Έθνη δεν αφορά μόνον την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, αλλά τον τρόπο δράσης όλων των ειρηνευτικών αποστολών. Διότι, αυτές πρέπει να ενεργούν με βάση τα νέα δεδομένα και ότι, εν πάση περιπτώσει, από ό,τι ο ίδιος γνωρίζει δεν έχει εγερθεί ζήτημα αλλαγής των Όρων Εντολής. Ποιος, όμως, τον πιστεύει όταν η ίδια η κυπριακή κυβέρνηση και τα κόμματα της Κύπρου υποστηρίζουν ότι το ζήτημα αυτό είναι ανοικτό.

Συνομοσπονδία

Κανονικά το νέο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Κύπρο, εκδίδεται Ιούνιο και διαρκεί για έξι μήνες. Εάν, πχ, αποφασιστεί η αποχώρηση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ τότε η τουρκική πλευρά θα αξιώσει να συζητούνται τα θέματα ασφαλείας στη γραμμή αντιπαράταξης με τις παράνομες αρχές του «ψευδοκράτους», που θα σημαίνει μορφή αναβάθμισής τους. Από την άλλη, η αλλαγή των Όρων Εντολής και η διαγραφή από αυτές της παραγράφου, με την οποία τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν την κυπριακή κυβέρνηση είναι σαφής ένδειξη πρόθεσης ότι θα ακολουθήσουν και άλλα βήματα που στόχο θα έχουν τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία θα υποβαθμίσουν σε ελληνοκυπριακή διοίκηση και η οποία με τη λύση θα συνυπάρξει ως συνιστών ελληνοκυπριακό κράτος μαζί με το «ψευδοκράτος». Το οποίο αντί να ανακληθεί, όπως τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας προβλέπουν, τελικώς να αναβαθμιστεί σε ισότιμο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, το οποίο θα συνυπάρχει σε περίπτωση λύσης υπό την ομπρέλα ασθενούς κεντρικής κυβέρνησης. Αυτό το πολιτειακό σύστημα ακόμη και αν ονομάζεται διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία θα αποτελεί -όπως παραδέχθηκε ο Μεμχέτ Αλί Ταλάτ- συνομοσπονδία.

Εκβιασμοί

Τα παραπάνω συνιστούν τη μια όψη του νομίσματος. Υπάρχει και η άλλη. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Βρετανία αρχίζουν από τώρα τις πιέσεις εν όψει Δεκεμβρίου, όταν η Τουρκία θα πρέπει να αξιολογηθεί κατά πόσον έχει εκπληρώσει ή όχι τις υποχρεώσεις της όπως αυτές προκύπτουν από τη δήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, ενώ προβλέπουν τον τερματισμό του τουρκικού εμπάργκο σε βάρος των πλοίων και των αεροσκαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και την αναγνώρισή της από την Άγκυρα.

Οι Αγγλοαμερικανοί από τώρα εγείρουν το ζήτημα της αλλαγής των Όρων Εντολής της ΟΥΝΦΙΚΥΠ για να στείλουν το μήνυμα ότι ακόμη και αν δεν το πράξουν τον Ιούνιο θα το επαναφέρουν τον Δεκέμβριο για να εκβιάσουν τον Πρόεδρο Χριστόφια, εάν δεν λυθεί ως τότε το Κυπριακό στην εξής βάση: 1) Τι επιθυμείτε: Επιπρόσθετες κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας ή λύση. Μάλιστα, η τουρκική πλευρά υποστηρίζει ότι όσες υποχρεώσεις απορρέουν από τη δήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου θα διευθετηθούν με τη λύση του Κυπριακού. Γιατί λοιπόν λένε από τώρα στα διπλωματικά τους μηνύματα οι Βρετανοί, να γίνουν ενέργειες που δεν θα επιτρέψουν την Τουρκία να τηρήσει θετική στάση; 2) Εάν επιμείνει η Κύπρος στις επιπρόσθετες κυρώσεις θα επαναφέρει η σουηδική προεδρία και θα συνδέσει με τις κυρώσεις, επί της Τουρκίας την άρση του λεγόμενου εμπάργκο σε βάρος των Κατεχομένων, που θα σημαίνει άνοιγμα των κατεχόμενων λιμανιών και αεροδρομίων και αναβάθμιση του «ψευδοκράτους» με την παροχή μορφής αναγνώρισης στη λογική του acknowledgement (αποδοχή -προηγούμενο βήμα αναγνώρισης).

Πάντως, ο εκπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ υποστήριξε ότι επί του παρόντος δεν εγείρεται ζήτημα αλλαγής όρων εντολής, όμως, παρατήρησε αυτό ότι μπορεί να συμβεί με τη λύση ή όταν θα βρισκόμαστε κοντά στη λύση, δηλαδή, όπως εκτιμούν περί τον Δεκέμβριο… Ή τουλάχιστον οι Αγγλοαμερικανοί αυτό θα ισχυριστούν.

Οι «δύο λαοί»

Από τώρα, οι Αγγλοαμερικανοί, διά της πολιτικής τους, προειδοποιούν τον Πρόεδρο Χριστόφια ότι για να τα αποφύγει όλα αυτά θα πρέπει να λύσει το Κυπριακό, όπως αυτοί και οι Τούρκοι θέλουν, στη βάση του σκληρού χρονοδιαγράμματος με καταληκτικό χρονικό σημείο το τέλος του 2009. Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα πρέπει να παραδεχθεί την πλήρη αποτυχία της φιλοαγγλικής πολιτικής του, που αποτυπωνόταν στις αφελείς δηλώσεις περί του φίλου του Τόνι Μπλερ και στους πανηγυρισμούς του στο Λονδίνο όταν είχε υπογράψει μνημόνιο με τη βρετανική κυβέρνηση. Σαν κερασάκι των παραπάνω στην «τούρτα» ήταν η αναφορά του βρετανού υπουργού Εξωτερικών Ντέιβιντ Μίλιμπαντ στην Τουρκία την περασμένη Τετάρτη περί της ύπαρξης στην Κύπρο «δύο λαών»!