Αξιοπρέπεια, αδέλφια…

Αναρρωτιέμαι αν είναι το σύνδρομο του ραγιά ή ο ευσεβής πόθος του κοτζαμπάση για την άτακτη υποχωρητικότητά τους.
Οι πνευματικοί μας ταγοί, η μεγίστη πλειοψηφία των οποίων κατέχει άριστα την αριστερή φρασεολογία και συνθηματολογία, μπορεί να περιγραφεί εν συντομία με τη φράση του κ. Τζίμη Πανούση «ειρήνη Παναγιά μου και αφοπλισμός», τη στιγμή που όλοι οι γείτονές μας προσπαθούν να επεκταθούν ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως σε βάρος της Ελλάδος. Τα λόγια στο καφενείο είναι εύκολα, όπου εκεί πάντοτε κατατροπώνουμε όλους τους αντιπάλους μας, εύκολα, χωρίς κόπο και ανέξοδα. Επιπλέον γνωρίζουμε καλώς ποιο είναι το καλό όλων των άλλων λαών και τον τρόπο που πρέπει αυτοί να ζήσουν ευτυχισμένοι, πλην του δικού μας φυσικά.
Δυστυχώς δεν έχουμε καταλάβει ότι τα δικά μας τα συμφέροντα οι μόνοι που μπορούν να τα υπερασπισθούν είμαστε εμείς και κανείς άλλος και ότι δεν υπάρχει «τσάμπα φαΐ». Είναι αδύνατον να έχουμε «και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ατόφια». Μόνο όταν αντιδρά κανείς για τα δίκαιά του με επιμονή και υπομονή μπορούν οι άλλοι να τον πάρουν στα σοβαρά. Οι Τούρκοι το γνωρίζουν καλά αυτά και ξέρουν πώς να ελιχθούν στη διεθνή σκακιέρα.
Τέλος, απ’ όσο γνωρίζω και θυμάμαι από την Ιστορία, τη γλώσσα και την ιστορία του ελληνικού έθνους, την αξιοπρέπειά μας δηλαδή, στην εποχή της ρωμαϊκής κατακτήσεως, την έσωσε ο απλός έλλην πολίτης και όχι οι ταγοί των οποίων η γλώσσα ήταν η λατινική.
Ευχαριστώ,
Δρ Κώστας Γ. Φούντζουλας
Φιλαδέλφεια, ΗΠΑ