Δημοσιογράφοι χωρίς Ταμείο

Είναι ντροπή τους.
Παίζουν με το Ταμείο, τη δουλειά και τη ζωή μας. Θέλουν τον ΕΔΟΕΑΠ και το αγγελιόσημο ως λάφυρο για να τα παραδώσουν σε 30.000 πελάτες τους που τους το ‘χουν τάξει με αντάλλαγμα την άλωση της ΕΣΗΕΑ και το νέο κόλπο γκρόσο στην ενημέρωση.
Παίζουν έτσι ένα παιχνίδι που έρχεται γάντι και στους εργοδότες και σε εξωθεσμικά κέντρα, αλλά και στο ξαναμοίρασμα της τράπουλας στην πολιτική σκηνή, που είναι:
= Ένα Ταμείο χωρίς εργοδοτικές εισφορές (και άρα να έρχεται τζάμπα η ασφάλιση των εργαζομένων για τα αφεντικά).
= Ένα αγγελιόσημο που μειώνεται δραματικά, αλλά που διεκδικείται απ’ όλους γιατί εμφανίζεται ως προνόμιο.
= Ένα σύστημα που φορτώνεται με 30.000 πρόθυμους (τεχνικούς, κομμώτριες, «γλάστρες» και Κατίνες), ώστε και τα αφεντικά να γλιτώσουν από τις εισφορές και το Ταμείο να καταρρεύσει με όλους μέσα.
=Μια ενημέρωση που υποκύπτει στην επικοινωνία για να γίνει ακόμη πιο σκουπίδια.
Με τον τρόπο αυτόν γίνεται και η οριστική άλωση της ΕΣΗΕΑ που μεταβάλλεται σε τεμάχιο ενός δήθεν «συνδικάτου», το οποίο προβάλλεται τώρα ως δήθεν επαναστατική διέξοδος. Θα είναι όμως το τσουβάλιασμα ετεροεπαγγελματιών μαζί με εργοδότες που δεν θα μπορούν ούτε να κάνουν απεργία ούτε να υπογράψουν συλλογική σύμβαση. Απλώς οι αιχμάλωτοι θα δηλώνουν υποταγή σε κομματικές πλειοψηφίες και μορφώματα των εργολάβων και θα σκύβουν το κεφάλι στην οικολογική επιλογή της εργοδοσίας και της πολιτικής.
Αυτό που δεν πέρασε απολύτως με το ενιαίο Ταμείο Τύπου που πρότειναν, υπερασπίστηκαν και έκαναν αβάντα στην κυβέρνηση αυτοί που μιλάνε τώρα για συνδικάτο (ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΕΝΟΤΗΤΑ με απεργοσπάστες, «έμποροι» και άλλα ρετάλια) τώρα ξαναβάζουν τον φερετζέ.
Όλα αυτά τα περισπούδαστα από διευθυντές συνδικαλιστές και άλλους που έχουν περάσει στο Ταμείο μας την πολιτική και χλιδή του Μεγάρου, είναι η βιτρίνα. Δεν τολμάνε να σας πουν τίποτα:
=Ούτε για το σκάνδαλο του Ενιαίου Ταμείου.
=Ούτε για την κατάληψη στην ΕΣΗΕΑ.
=Ούτε για την περίθαλψη τριών ταχυτήτων.
=Ούτε για ένα σωρό παρατράγουδα οικονομικά, πολιτικά και προσωπικά. Και όλα αυτά δεν είναι τυχαία.
Απ’ τη μια οι εργοδότες μαγειρεύουν κιόλας το καινούργιο ’89 με την ψηφιακή τηλεόραση. Από την άλλη έχουν στήσει καβγά για τις μοιρασιές μεταξύ τους. Απ’ την πλαϊνή πόρτα όμως στέλνει ο καθένας απ’ το Φάληρο, τον Νέο Κόσμο, τη Μιχαλακοπούλου, τη Μεταμόρφωση κάποιους Εφιάλτες για να κόψουν τη ζωή μας στα τέσσερα μαζί με την ασπιρίνη.
ΥΓ.: Όσο για την ενημέρωση, μακιγιάρεται σε πολυτέλεια για χορηγούς.
ΜΜΕ χωρίς συντάκτες. Δημοσιογράφοι χωρίς Ταμείο.