υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

• Ο ύπνος του δικαίου συνεχίζεται στο υπουργείο Εξωτερικών. Έχουμε την εξής απορία: Εάν μέχρι το τέλος Ιουνίου προκύψει θέμα νέας πρωτοβουλίας του Μάθιου Νίμιτς τι θα πράξει το υπουργείο Εξωτερικών; Δεν θέτουμε το ερώτημα τυχαία. Αλλά εάν ο κ. Νίμιτς πράγματι επανέλθει, τι θα απαντήσουμε;
Ότι ασχολούμασταν με την υπόθεση Παυλίδη και τη Ζήμενς;

• Εξάλλου θα πρέπει κάτι να γίνει, γιατί ο κ. Βασιλάκης με τους μήνες απραξίας που διανύσαμε κοντεύει να κτυπήσει τα όρια των υπέρβαρων. Και όπως και να το κάνεις, οι κ. Γκρούεφσκι και Μιλοσόσκι απαιτούν ευελιξία…

• Μήπως θα έπρεπε το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου των 22 μέτρων που θα στηθεί στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων να το αναλάβει κάποιος ελληνικός φορέας ή έστω το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού; Θα είχε πράγματι ενδιαφέρον εάν μπροστά από το άγαλμα υπήρχε και μια επιγραφή ότι… δωρήθηκε από την Ελληνική Μακεδονία (σ.σ. ένα αστείο είπαμε, ας ελπίσουμε ότι δεν θα το πιστέψουν και θα τρέξουν να υιοθετήσουν το άγαλμα). Γιατί το ακόμη πιο αστείο είναι ότι οι Σκοπιανοί ανακάλυψαν ένα σκελετό του (πιθανόν) αρχαιότερου κατοίκου των Βαλκανίων και έσπευσαν να πανηγυρίσουν για τα «δικαιώματα» που έχουν έναντι της ιστορίας της Μακεδονίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι ακόμη και σε νομίσματα τα οποία ανακάλυψαν προσφάτως οι Σκοπιανοί και τα προβάλλουν ως δείγμα της «εθνικής παρουσίας» τους στα Βαλκάνια, οι επιγραφές είναι γραμμένες σε άπταιστα… ελληνικά (απλώς δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι η σλαβική παρουσία ήρθε μερικούς αιώνες αργότερα).

• Πάντως είναι ανησυχητικό ότι οι Αμερικανοί ξαφνικά ξύπνησαν και σκέφθηκαν το Σκοπιανό. Ο αμερικανός πρέσβης στα Σκόπια Φ. Ρίκερ και πριν από αυτόν ο υφυπουργός Εξωτερικών Στ. Τζόουνς θυμήθηκαν ότι η διαφορά πρέπει να αφορά μόνο στο όνομα. Για να μη σας ζαλίζουμε σας υπενθυμίζουμε ότι οι Αμερικανοί είχαν σχεδιάσει μαζί με τη σκοπιανή ηγεσία τη μεθόδευση που οδήγησε στην τελευταία πρόταση Νίμιτς, ώστε εμείς να συμφωνήσουμε στο όνομα και η «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα να καθιερωθούν διεθνώς μέσω του ΟΗΕ και των διαβατηρίων της «νέας» χώρας.

ΥΓ.: Το μόνο που δεν κατάλαβαν στο νεοκλασικό της Β. Σοφίας είναι ότι πλέον η κοινή γνώμη είναι ψυλλιασμένη και δεν είναι και τόσο εύπιστη για να… πανηγυρίσει τέτοιου είδους «εθνικές επιτυχίες».

• Μαθαίνουμε ότι για τη θέση του γενικού γραμματέα προαλείφεται τελικά ο Αρ. Σάνδης που επιστρέφει από την Πρετόρια. Έχει το πλεονέκτημα ότι είναι αδελφός του Αλ. Σάνδη, που με συνεχείς παρατάσεις θητείας παραμένει διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού.

• Αν επιβεβαιωθεί η πληροφορία, τότε θα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα του τι συνέβη με τον βασικό υποψήφιο για τη θέση του γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών, τον κ. Μ. Καμπάνη. Αν πράγματι επέλεξε μια ακόμη μετάθεση στο εξωτερικό, τότε όλα είναι υπό έλεγχο. Αλλά εάν ζήτησε συγκεκριμένες δεσμεύσεις προκειμένου να δεχτεί τη θέση του γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών, τις οποίες και δεν έλαβε, τότε το ερώτημα μετατίθεται στον επόμενο γενικό γραμματέα.

• Ο πρέσβης στην Ουκρανία Χάρης Δημητρίου σχολιάζει τα όσα ανέφερε η στήλη για την αντιδικία του με τον σύμβουλο της πρεσβείας στη Μόσχα Δ. Ιωάννου σε επιστολή του προς τον έκδοτη του «ΠΑΡΟΝ» Μάκη Κουρή.

Ο κ. Δημητρίου δηλώνει ότι το «επεισόδιο» δεν ήταν τίποτα άλλο «παρά μια διαφορά υπηρεσιακών απόψεων επί ενός διεθνούς προβλήματος που όξυνε πρόσφατα τις σχέσεις της Ρωσίας με την Ουκρανία» όπου υπηρετεί και επί της ουσίας της υπόθεσης επισημαίνει:

«Από την πλευρά μου διετύπωσα τις αντιρρήσεις μου επί ορισμένων συμπερασμάτων και κρίσεων που διετύπωνε ο συνάδελφος σχετικά με τη χώρα διαπίστευσής μου, όπως είχα δικαίωμα και υποχρέωση να κάνω. Ο κ. Ιωάννου θεωρώντας εαυτόν προσβεβλημένο από κάποιες αποστροφές της έκθεσης, αντέδρασε με τρόπο που η Διοίκηση έκρινε καταρχήν ότι δεν είναι ο πρέπων. Το ζήτημα κανονικά έπρεπε να μείνει εκεί, αφού ανάγεται στον τρόπο με τον οποίο ανταλλάσσονται οι υπηρεσιακές απόψεις μεταξύ των διάφορων πρεσβειών και της κεντρικής Υπηρεσίας, καθώς και της διαδικασίας με την οποία επιλύονται οι τυχόν υπηρεσιακές προσωπικές διαφορές και τίποτα παραπάνω, χωρίς καμιά πολιτική, οικονομική ή ιδεολογική διάσταση και επομένως χωρίς να αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί μια εφημερίδα με αυτό».

Ο κ. Δημητρίου ακόμη αποδίδει στη στήλη πρόθεση υποστήριξης στον κ. Ιωάννου «αφού πουλάει περισσότερο η είδηση ότι «διώκεται» ένας αριστερός από έναν δεξιό Πρέσβη».

Σ.σ. Είναι χαρά μας που ο κ. Δημητρίου δηλώνει αναγνώστης της εφημερίδας και της στήλης και θεωρούμε ότι, προφανώς εκ παραδρομής περιελήφθησαν στην επιστολή του οι χαρακτηρισμοί περί δημοσιογραφίας «δευτέρας διαλογής», «άνανδρων σχολίων», για «οίκτο» που νιώθει για τους συγγραφείς της στήλης κ.λπ. Εξάλλου θα ήταν παράδοξο, για χρόνια αναγνώστης της στήλης και της εφημερίδας να τα διαπίστωσε αίφνης όλα αυτά, μόλις η στήλη ασχολήθηκε με τη συγκεκριμένη υπόθεση στην οποία είχε εμπλακεί ο ίδιος.

Η συγκεκριμένη στήλη ούτε πολιτικά φρονήματα κρίνει ούτε πατριωτικά εύσημα αποδίδει ούτε ρόλο πειθαρχικού συμβουλίου διεκδικεί. Ούτε φυσικά σκοπεύει να σας αποκαλέσει… χουντικό και να σας αποδώσει «δεξιοχουντική ιδεολογία» (όπως σπεύδει ο ίδιος να προδικάσει), ούτε σκοπεύουμε να δικαιώσουμε τον κ. Ιωάννου για την (πιθανόν αδόκιμη), μέσω email με διευρυμένη λίστα παραληπτών, απάντησή του στην υπηρεσιακή αντιπαράθεσή του μαζί σας.

Όσο για τη… δυσμενή, όπως υποστηρίζει ο κ. Δημητρίου, μετάθεσή του στη Χιλή το 2001 μετά την ΕΔΕ που διενήργησε και είχε αποτέλεσμα να «καταγγείλει τις χιλιάδες παράνομες πράξεις που γίνονταν στη Μόσχα με τις παλιννοστήσεις και τις βίζες» απλώς υπενθυμίζουμε ότι η υπόθεση αυτή αποτέλεσε βασικό εργαλείο προπαγάνδας της αντιπολιτευόμενης τότε ΝΔ με το επιχείρημα ότι οι «Ρώσοι» έδωσαν τη νίκη στο ΠΑΣΟΚ. Από την υπόθεση αυτή, που πήρε έντονα κομματικά χαρακτηριστικά, τις συνέπειες πλήρωσαν και δύο εξαιρετικοί συνάδελφοί του, οι κ. Ροδουσάκης και Καλαμβρέζος.

ΥΓ.: Ας μη βλέπει συνωμοσίες τριγύρω του ο κ. Δημητρίου. Ούτε το σύμπαν συνωμότησε εναντίον του ούτε το «ρωσικό λόμπι είναι τόσο δυνατό στην εφημερίδα» ούτε, πολύ περισσότερο, είναι οι «συνάδελφοι δημοσιογράφοι που ταξιδεύουν συχνά στη Μόσχα».

Ούτε είναι λογικό να ξεσπά επί δικαίων και αδίκων επειδή η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών αποφάσισε, αντί άλλης πειθαρχικής δίωξης, να απευθύνει απλώς σύσταση-επίπληξη διά του γ.γ. Αρ. Αγαθοκλή όχι μόνο στον κατώτερο ιεραρχικά κ. Δ. Ιωάννου «να αντιδρά πιο συγκρατημένα ακόμη και αν αισθάνεται ότι προκαλείται άδικα» αλλά και στον ανώτερο ιεραρχικά κ. Δημητρίου…

Όσο για την απάντηση την οποία έστειλε ο κ. Δημητρίου στον Αρ. Αγαθοκλή, το ύφος της τουλάχιστον θα μπορούσε να αποτελέσει τον λόγο για νέα πειθαρχική διαδικασία.