Να απορρίψουμε το ψευτοδίλημμα «λύση τώρα ή διχοτόμηση»!
Ο στενός συνεργάτης του αείμνηστου κύπριου ηγέτη, αφού ανέλυσε στην ομιλία του τους λόγους που ο Τάσσος Παπαδόπουλος οδηγήθηκε στη μεγάλη απόφαση του «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν, προειδοποίησε ότι «το μέλλον της Κύπρου και της Ελλάδας είναι αλληλένδετο και εάν η Τουρκία πετύχει μέσα από μία συμφωνία λύσης να περάσει υπό τον έλεγχό της την Κύπρο, αυτό δεν θα είναι παρά το πρώτο βήμα στις επεκτατικές της βλέψεις στο Αιγαίο και στη Θράκη…».
Ιδιαίτερα σημαντικό ήταν το απόσπασμα της ομιλίας του κ. Λιλλήκα με το οποίο άσκησε κριτική (κάτι που ελάχιστα πλέον γίνεται στη Λευκωσία) στους χειρισμούς του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια επί του Κυπριακού:
«Δυστυχώς, η διεκδικητική και αγωνιστική αυτή στρατηγική του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν είχε συνέχεια. Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών τον Φεβρουάριο του 2008 ανέτρεψε τα πολιτικά δεδομένα στην Κύπρο. Η συμφωνία της 8ης Ιουλίου του 2006 βεβιασμένα εγκαταλείφθηκε και αντικαταστάθηκε από τη συμφωνία Χριστόφια – Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008 για νέο συνεταιρισμό από δύο συνιστώντα κράτη με μία κοινή κυβέρνηση.
Ο νέος Πρόεδρος επανέφερε το Κυπριακό στα πλοκάμια των Βρετανών και των ΗΠΑ. Οι σταθεροί φίλοι της Κύπρου εγκαταλείφθηκαν επενδύοντας και πάλι στους Βρετανούς, οι οποίοι μέχρι πρόσφατα θεωρούντο “ο κακός δαίμονας της Κύπρου”.
Μέσα από πολιτικές ψευδαισθήσεις επιστρέψαμε στην “πολιτική του καλού παιδιού. Παραγνωρίζοντας τα γεωστρατηγικά συμφέροντα που επηρεάζουν το Κυπριακό, επενδύσαμε στην αφελή πολιτική” της ιδεολογικής συγγένειας με τον Ταλάτ και στην προσωπική χημεία με τον γενικό γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Επενδύσαμε στην προοπτική μιας «επανάστασης των Τουρκοκυπρίων κατά της Τουρκίας». Προβάλλοντας τη θέση «λύση από τους Κύπριους για τους Κύπριους», μετατρέψαμε το Κυπριακό σε διακοινοτική διαφορά και την Τουρκία από ένοχο εισβολέα σε ουδέτερο παρατηρητή.
Αντί να καταγγέλλουμε τις προκλητικά ακραίες και αδιάλλακτες θέσεις που καταθέτει στο τραπέζι των συνομιλιών ο κ. Ταλάτ, στενοχωριόμαστε για την ήττα του κόμματός του και ανησυχούμε μήπως δεν επανεκλεγεί στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων. Προσπαθούμε να πείσουμε τον Κυπριακό Ελληνισμό πως, αν δεν λύσουμε τώρα το Κυπριακό, θα αντιμετωπίσει πολύ μεγάλα προβλήματα στη συνέχεια.
Χωρίς στρατηγική και τακτική, και ως ανεπίδεκτοι μαθήσεως από τις εμπειρίες του 2004, εγκλωβιστήκαμε σε μία επικίνδυνη διαδικασία που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέα χρονοδιαγράμματα και συγκεκαλυμμένη επιδιαιτησία. Οι στόχοι και η στρατηγική της Τουρκίας και των συμμάχων είναι οι ίδιοι με αυτούς του 2004: Είτε να κλείσει το Κυπριακό σύμφωνα με τις τουρκικές αξιώσεις είτε να βοηθηθεί η Άγκυρα να ξεπεράσει αλώβητη την αξιολόγησή της από την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Δεκέμβριο του 2009.
Ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν ζητούσε την ψήφο του λαού, δεσμεύτηκε να μη διαπραγματευθεί και να μην επαναφέρει το Σχέδιο Ανάν, σεβόμενος τη λαϊκή βούληση όπως αυτή εκφράστηκε στο δημοψήφισμα, σήμερα οι διαπραγματεύσεις γίνονται επί του Σχεδίου Ανάν, με την τουρκική πλευρά να εγείρει ακόμη πιο ακραίες απαιτήσεις.
Οι μέρες που έρχονται θα ‘ναι και πάλι κρίσιμες για το μέλλον του Ελληνισμού. Με τα όσα ο Πρόεδρος έχει ήδη δεχθεί στις συνομιλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, έχουμε παραβιάσει βασικές κόκκινες γραμμές. Έχουμε ήδη παραβιάσει τις γραμμές ασφάλειας του Κυπριακού Ελληνισμού.
Αλόγιστα και ακατανόητα δεχθήκαμε αναγνώριση νομιμότητας του ψευδοκράτους και των αποφάσεών του, πράγμα που οδηγεί όχι σε μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά σε κατάλυσή της και στη δημιουργία ενός νέου συνεταιριστικού κράτους. Έχουμε δεχθεί την εκ περιτροπής προεδρία, ενώ οι ίδιοι προτείναμε και την εκ περιτροπής πλειοψηφία, καταργώντας κάθε αρχή της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.
Ενώ σε στιγμές απόγνωσης αναγνωρίζουμε ότι η Τουρκία επιδιώκει συγκεκαλυμμένη συνομοσπονδία, που θα είναι το μεταβατικό στάδιο δύο χωριστών κρατών, εντούτοις συνεχίζουμε να δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε τις συνομιλίες, πως δεν έχουμε σχέδιο β΄ και δεν πρόκειται να έχει κυρώσεις η Τουρκία στην ενταξιακή της αξιολόγηση στο τέλος του έτους.
Με αυτήν τη δεδηλωμένη υποχωρητική πολιτική που αφαιρεί κάθε κόστος από την Τουρκία, γιατί αυτή να μην αναβαθμίσει τις επιδιώξεις της; Γιατί να δείξει πνεύμα συναίνεσης; Από ηθική υποχρέωση; Από πότε τα κράτη λειτουργούν με βάση ηθικούς κανόνες και όχι την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους;
Όλα αυτά τα χρόνια θα έπρεπε να έχουμε διδαχθεί ότι όσο εμείς υποχωρούμε, τόσο η Τουρκία αποθρασύνεται. Είναι μεγάλη και ισχυρή χώρα η Τουρκία. Αλλά δεν είναι άτρωτη. Όπως δεν πρέπει να την υποτιμούμε, άλλο τόσο δεν πρέπει να την υπερεκτιμούμε. Δυστυχώς, όμως, συνεχίζουμε να κάνουμε πολιτική στο μέγα αυτό εθνικό ζήτημα με πνεύμα φοβίας και μοιρολατρίας. Συνεχίζουμε να εμπιστευόμαστε με απίστευτη αφέλεια αυτούς που ευθύνονται για την κυπριακή τραγωδία. Με τέτοια πολιτική συμπεριφορά, μόνο νέες εθνικές περιπέτειες μπορεί να προκύψουν.
Τιμώντας σήμερα τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος από το 1955 μετείχε σε όλους τους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού, καλούμαστε να διδαχθούμε από τη ρεαλιστική του σκέψη, το αγωνιστικό του φρόνημα, το πάθος του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Καλούμαστε να απαλλαγούμε από το φοβικό σύνδρομο της ήττας και να απορρίψουμε το ψεύτικο δίλημμα “ή λύση τώρα ή διχοτόμηση”. Το Σχέδιο Ανάν μας απέδειξε ότι υπάρχουν και χειρότερες λύσεις από τη διχοτόμηση. Σε εμάς εναπόκειται να ορίσουμε τη μοίρα του Ελληνισμού και όχι στους ξένους. Ο Κυπριακός Ελληνισμός, όπως και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του, απέδειξε ότι δεν τον φοβίζουν οι αγώνες.
Τον απογοητεύει η αυτοεγκατάλειψη και η εθνική ταπείνωση. Ο αγώνας του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν έχει ακόμη ευοδωθεί. Η Κύπρος και ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν έχουν δικαιωθεί. Συνεπείς και πιστοί στη λαϊκή βούληση και στο ιστορικό “ΟΧΙ” του Τάσσου Παπαδόπουλου, καλούμαστε σήμερα να υπερασπιστούμε ξανά την εθνική μας αξιοπρέπεια και τα εθνικά μας συμφέροντα όπως ακριβώς πριν από πέντε χρόνια. Μόνο έτσι εκπληρώνουμε το χρέος μας στον Τάσσο Παπαδόπουλο και σε όλους όσους αγωνίστηκαν για την Ελευθερία, τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία».