Μεταμοντέρνος νεοσταλινισμός
Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη σειρά «Ιστορικά», που συνοδεύουν την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», ένας ενδιαφέρον τόμος με τίτλο: «Ο παράνομος αντιδικτατορικός Τύπος: Εφημερίδες-αφίσες-προκηρύξεις». Ως επιμελητής της έκδοσης αναφέρεται ο Βασίλης Καρδάσης. Ξεφυλλίζοντας το εν λόγω έντυπο, θεώρησα πως θα σκόνταφτα σε γνώριμες γραφές, κείμενα μισοξεχασμένα μιας άλλης εποχής, στοιχειωμένες ή όχι μνήμες. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν σε ολόκληρο τον τόμο, που αναφέρεται στην περίοδο 1967-1974, ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΦΙΣΑ – ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ – ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΝΤΥΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Ή ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΚΔΟΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚ!
Μόνον σαν κακόγουστο αστείο θα το θεωρούσε κάποιος τρίτος. Είναι όμως έτσι; Διότι τα ερωτήματα που προκύπτουν κατʼ εμέ είναι πολλαπλά:
– Υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα του επιμελητή ή ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ; Αφού αναφέρει π.χ. στην επισκόπηση της χρονιάς 1968 ότι συναντήθηκαν οι εκπρόσωποι του ΠΑΚ και του ΠΑΜ Ανδρέας Παπανδρέου και Α. Μπριλλάκης, πώς δεν μπαίνει στον «κόπο» να αναζητήσει ένα οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης στην οποία αναφέρεται;
– Είναι δυνατόν επιμελητής που γράφει για αυτήν τη λεπτή και ταραγμένη ιστορική περίοδο να ΑΓΝΟΕΙ την ύπαρξη ολόκληρης αντιστασιακής οργάνωσης, την ίδια στιγμή που από το έντυπο προκύπτει ότι γνωρίζει άπειρες (μικρότερες) άλλες; Αγνοεί ο επιμελητής τη φυλάκιση του Σήφη Βαλυράκη στις φυλακές της Κέρκυρας και την από κει απόδρασή του; Την εξορία του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου; Τη δίκη των Ξ. Πελοποννήσιου – Κορωναίου – Κασιμάτη; Την έκδοση και κυκλοφορία του εντύπου από τοπικό φοιτητικό σύλλογο, πριν από το Πολυτεχνείο, με τον τίτλο: «Τι ζητάνε οι φοιτητές»; Την ύπαρξη και δράση της ΠΑΝΑΡΜΟΝΙΑΣ;
«Δικαιούται» να μην ήξερε. Δεν ρώταγε τους συναγωνιστές μας των οργανώσεων που αναφέρει να του πουν;
Είναι δυνατόν να υπονοεί ο επιμελητής ότι το ΠΑΚ ήταν η μόνη οργάνωση παγκοσμίως που επικοινωνούσε-δρούσε μόνο διά του ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ, δεδομένου ότι ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ έντυπό της; (Εδώ γελάμε! Ή κλαίμε;..).
– Μπορεί ο καθένας να γράφει και να ξαναγράφει την Ιστορία κατά το δοκούν, να κάνει επιλεκτική χρήση των αρχείων, των ντοκουμέντων; Από ό,τι αποδεικνύεται για άλλη μία φορά: ΝΑΙ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΠΟΡΕΙ…
Ο επιμελητής, ζηλώσας δόξαν προγενεστέρων, γράφει και ξαναγράφει την Ιστορία κατά το δοκούν, προσθαφαιρώντας όχι απλώς πρόσωπα πλέον όπως οι προδιδάξαντες Σταλινικοί που ρετουσάριζαν τις φωτογραφίες και δίπλα στον Στάλιν κάθε χρονιά παρουσίαζαν τον, μονίμως με τον Πατερούλη, συμφωνούντα. Εδώ έχουμε ανώτερη μεταμοντερνιά: Εξαφανίσαμε ολόκληρη οργάνωση!
Μας τιμούν οι αντίπαλοι – Μας εξαφανίζουν οι «δημοκρατικοί»!
Μετά τα τσακάλια που μας ξωπέταξαν με μεθοδεύσεις από την οργάνωση για να κάνουν τη δουλειά τους και να οικειοποιηθούν τους χρήσιμους για την καριέρα τους «δημοκρατικούς» τίτλους (είδαμε όλοι το ποιόν τους και την ανύπαρκτη ηθική τους, το Κίνημα τους μάρανε, ουστ τυχοδιώκτες), έρχεται ένας μεταμοντέρνος νεοσταλινικός να ΠΑΡΑΓΡΑΨΕΙ την ίδια την ύπαρξη της οργάνωσης.. Τι άλλο θα δούμε, τι άλλο θα ακούσουμε!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚ!