«Κομματάνθρωποι»…
• Οι γραφικοί εκείνοι τύποι των επαρχιακών Ειρηνοδικείων, οι Δικολάβοι, οι οποίοι με ένα εφθαρμένο Κώδικα υπό μάλης, και με τη χαρακτηριστική φράση, «θα του πατήσω εγώ (εννοούσαν του δικαστή) κάτω το άρθρο τάδε και θα αθωωθείς», περιφέρονταν έξωθι των αιθουσών των Ειρηνοδικείων προς άγραν αφελών πελατών.
• Και οι ακόλουθοι του «Μοσχόμαγκα», δηλαδή οι τρόφιμοι των κομματικών προθαλάμων, θιασώτες της «τακτικής της κερασέας» – έφεραν μεθ’ εαυτών ράβδον (μαγκούρα) από κλάδον κερασέας με αρκετούς ρόζους και απεριόριστης αντοχής, προς σωφρονισμό των πολιτικών αντιπάλων.
Το «είδος των Δικολάβων», με την πρόοδο της Νομικής επιστήμης, βαθμιαίως εξαφανίσθηκε από την ελληνική αγορά, το «είδος» όμως του «Μοσχόμαγκα», επέδειξε ικανότητες αξιοθαύμαστης αντοχής και προσαρμοστικότητας στο εν ροή ελληνικό πολιτικό περιβάλλον και αποτελεί την παραπληρωματική γωνία των κομμάτων, κυρίως, εξουσίας με τη σύγχρονη μορφή των «κομματικών στρατών».
Οι «Κομματάνθρωποι», με οξυτάτη όσφρηση των διακυμάνσεων και ροπών της ελληνικής κοινωνίας, προς τα πού ρέπει η εξουσία, διαρρυθμίζουν και επιλέγουν την κομματική σημαία στην οποία και θα ενταχθούν…
Δεν διακρίνονται για κοινωνικό και ιδεολογικό έρμα. Αποτελούν χαρακτηριστικό «δείγμα» αντιστροφής της «κοινωνικής πυραμίδας αξιών» (= επαγγελματική διάκριση, κοινωνική αναγνώριση στον ευρύτερο χώρο που δραστηριοποιούνται κ.λπ.) και ως «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά» καραδοκούν τις ευκαιρίες που αναδεικνύει η εξουσία να επιπέσουν προς πορισμό οικονομικών, και μόνο, ωφελημάτων. Είναι τα άτομα που διεκπεραιώνουν κάθε οικονομική συναλλαγή σε βάρος του δημόσιου χρήματος, με επίκληση την «εξυπηρέτηση» του κομματικού τους προϊστάμενου, χωρίς να περιφρονούν και το δικό τους «διάφορο»!
Κομματικός διαχωρισμός των «Κομματανθρώπων» ή, κατά την κοινή αντίληψη, «ανθρώπων για τις βρώμικες δουλειές», δεν υφίσταται. Αντιθέτως, στον χώρο τους ανθεί η κομματική διαπλοκή και αλληλοεξυπηρέτηση. Φροντίζουν, και κατά τη λαϊκή αντίληψη «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», να έχουν εγγράψει «υποθήκες» στους αντίστοιχους της ίδιας ομοταξίας «Κομματανθρώπους» του ετέρου κόμματος εξουσίας, ώστε σε περίπτωση «κακοτυχίας», απώλειας δηλαδή της εξουσίας από το «κόμμα» τους, να τίθενται υπό την «προστασία» των ομοίων τους!
Η ανθρωπογεωγραφία των «Κομματανθρώπων», στη μέγιστη πλειοψηφία, τους κατατάσσει στην κατηγορία των ατόμων χωρίς επαγγελματική διάκριση, στους διακρινόμενους για οσφυοκαμψία, προσπορισμό πλούτου -ενίοτε τον επιδεικνύουν και προκλητικώς- από «άδηλους πόρους», στους «νεόπλουτους» και, κατ’ επέκταση, μη διακρινόμενους για το σεβασμό και των στοιχειωδών κανόνων ηθικής συμπεριφοράς!
Το «είδος» πλεονάζει στους χώρους των υπό κρατική εποπτεία Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, όπου λειτουργεί ένας νόμος «πόθεν έσχες», ο οποίος περιορίζεται στο «Έσχες» και παραβλέπει το «Πόθεν»!… Δηλαδή η αποθέωση της γελιοποίησης του Δικαίου και της Κοινωνικής Ηθικής, υπό τον μανδύα μάλιστα του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας, του Αρείου Πάγου!
Η κομματική συναλλαγή στον συγκεκριμένο τομέα καταγράφει υπέρογκες αμοιβές των εκάστοτε «ημετέρων», προώθηση σε καίριες θέσεις ατόμων που δεν εκπληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου για την κατοχή αυτών των θέσεων, «κατάψυξη» των ικανών και αδέσμευτων δημοσιογράφων, προώθηση των «Κομματικών δημοσιογράφων» και εξορκισμό της έννοιας της αξιοκρατίας!
Αν δε, παρ’ ελπίδα, κάποιος βουλευτής (μάλιστα, ως άδεται, ο συγκεκριμένος πολιτευτής προορίζεται για το τρίτο στη σειρά ύπατο πολιτικό αξίωμα, αν το κόμμα του κερδίσει τις προσεχείς εκλογές) από τα δύο κόμματα εξουσίας εξοργισθεί από τα ανίερα τεκταινόμενα στον χώρο των ΜΜΕ και καταθέσει ερώτηση στη Βουλή (π.χ. για διπλασιασμό αμοιβών «Κομματανθρώπων»), η «αλληλεγγύη της κομματικής διαπλοκής» τον εξαναγκάζει ν’ αποσύρει την ερώτηση με αντάλλαγμα τον διορισμό «ημετέρου» στον υπό κατηγορία οργανισμό ΜΜΕ!
Οι «Κομματάνθρωποι», η μάστιγα αυτή της νεοελληνικής κοινωνίας, πέραν όλων των ελαττωμάτων και της αποκλίνουσας κοινωνικής συμπεριφοράς τους κατατάσσονται, από τους επαΐοντες της Κοινωνικής Φιλοσοφίας, και στα άτομα με χαμηλό δείκτη ευφυΐας. Μάλιστα ο Carlo M. Cipolla, στο «Δοκίμιο περί ανθρώπινης βλακείας», τους κατατάσσει στον «Πρώτο θεμελιώδη Νόμο της Ανθρώπινης Βλακείας», ο οποίος έχει επισημανθεί και στα κείμενα της Παλιάς Διαθήκης, με τη λατινική φράση: «Stultorum infinitus et numerus» (= είναι απεριόριστος ο αριθμός των ηλιθίων).
Ο ίδιος μελετητής εξειδικεύει αυτόν τον «Πρώτο Νόμο της ανθρώπινης Βλακείας» με τον ακόλουθο προσδιορισμό:
* «Μέρα με τη μέρα, με μια ακατάπαυστη μονοτονία, περιπλεκόμαστε και εμποδιζόμαστε στις δραστηριότητές μας από αμετάπειστα ηλίθια άτομα, που εμφανίζονται ξαφνικά και απρόσμενα στους λιγότερο κατάλληλους τόπους και στιγμές…».
Τα δύο κόμματα εξουσίας, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, και υπό τις νυν ηγεσίες τους παραμένουν δέσμια, αν όχι αιχμάλωτα, του στρατού των «Κομματανθρώπων», που συνωστίζονται στις τάξεις τους και είναι αναπαραγωγοί των σκανδάλων, της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, του πλουτισμού από «άδηλους πόρους», της διαιώνισης της φαυλότητας και της διαπλοκής, της εμπαθούς καταδίωξης της αξιοκρατίας…
Άλλωστε ουδείς εχέφρων πολίτης αυτής της χώρας είναι δύσκολο να κατανοήσει ότι η πολιτική ή η οικονομική ή η γραφειοκρατική δύναμη αυξάνει την καταστροφική και βλαπτική ενέργεια ενός «Κομματάνθρωπου»… Ο εχέφρων πολίτης κατανοεί τη λογική ενός «Κομματάνθρωπου». Οι ενέργειες του τελευταίου ακολουθούν ένα μοντέλο λογικότητας, διεστραμμένης βέβαια λογικότητας, ότι θέλει ένα «επιπλέον» στον τραπεζικό του λογαριασμό…