Η Αθήνα βουλιάζει: Άμεση η ανάγκη λήψης μέτρων
Γιατί όμως; Τι είναι εκείνο που κάνει την Αθήνα να μην είναι επιθυμητός προορισμός;
Ως πόλη διαθέτει μερικά από τα ωραιότερα μνημεία του κόσμου. Πραγματικά μοναδικά. Οι περίπατοι, που μπορεί κανείς να κάνει, είναι απίστευτης ομορφιάς. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και την προέκτασή της μέχρι το Θησείο, την Αποστόλου Παύλου. Το κλίμα της Αττικής δύσκολα βρίσκεται σε άλλα μέρη. Το φως είναι μοναδικό. Σε όλες, σχεδόν, τις γωνιές της πόλης μπορεί να βρει κανείς θαυμάσια καφενεία, ταβέρνες κ.λπ. Στους εμπορικούς της δρόμους υπάρχουν μαγαζιά με εξαιρετικά είδη για όλα τα βαλάντια.
Τι, λοιπόν, είναι εκείνο που δεν κάνει θελκτική την Αθήνα στα μάτια των ξένων; Μα, όλα εκείνα που έχουμε σχολιάσει στα προηγούμενα σημειώματά μας.
Καταρχάς, η ανασφάλεια, που αισθάνεται κανείς στους δρόμους της, ειδικότερα στο κέντρο της πόλης. Αμέτρητες οι κλοπές που γίνονται, σιωπηλό και απειλητικό το πλήθος των νεαρών, κυρίως μεταναστών, που συνωστίζεται σε δρόμους του ιστορικού κέντρου. Τρομακτικές οι εικόνες που μεταφέρθηκαν στα πέρατα του κόσμου από τα διεθνή ραδιοτηλεοπτικά μέσα από τις ταραχές, τις συμπλοκές μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών, τις καταστροφές σε καταστήματα, τράπεζες, κτίρια κ.λπ. Και, ακόμη, εκείνος που θα περπατήσει στην Αθήνα, και όχι μόνο στους κεντρικούς της δρόμους, βλέπει και την έλλειψη της καθαριότητας, την εγκατάλειψη ολόκληρων περιοχών. Βλέπει, ακόμα, με πόση άνεση έχουν γεμίσει τοίχοι ολόκληροι μονοκατοικιών, πολυκατοικιών, ακόμα και δημοσίων κτιρίων, με διάφορες ακαταλαβίστικες γραφές, περίεργα σχέδια, αλλά και ύβρεις και βωμολοχίες. Εντυπωσιάζει, ακόμη, δυσάρεστα τον επισκέπτη η απόλυτη αταξία που υπάρχει στους δρόμους, το πλήθος των αυτοκινήτων, συχνά παρκαρισμένων σε διπλή και τριπλή σειρά, τα απερίγραπτα περίπτερα – super market, τα ψυγεία που βρίσκονται στη μέση του δρόμου, η πραμάτεια εκατοντάδων μικροπωλητών, κυρίως μεταναστών, που καλύπτουν ολόκληρα πεζοδρόμια, οι αγέλες δυστυχισμένων αδέσποτων σκύλων που περιφέρονται στους δρόμους και τις πλατείες και συχνά επιτίθενται στους διερχόμενους πεζούς. Τι να πει κανείς, άλλωστε, και για τον κατακλυσμό των τραπεζοκαθισμάτων, για τις διάφορες παράγκες, γυάλινες ή πλαστικές, που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια παντού.
Φροντίζει, λοιπόν, κανείς για την αισθητική αυτής της πόλης; Ενδιαφέρεται για την ποιότητα ζωής των κατοίκων; Είναι, άραγε, τόσο δύσκολο να βελτιωθεί η κατάσταση; Να υπάρξει όραμα, σχεδιασμός, να επιτευχθεί κάποιος στόχος, έστω και σε βάθος χρόνου; Δεν νομίζω. Απλά πράγματα χρειάζονται. Χρειάζεται συνεννόηση των διαφόρων φορέων της Πολιτείας, δήμων, νομαρχιών, υπουργείων κ.λπ. Χρειάζεται θέληση. Χρειάζεται εμμονή, χωρίς ταλαντεύσεις. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις. Είναι βέβαιο ότι θα δυσαρεστηθούν οι έχοντες συμφέροντα. Ασφαλώς, τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη. Οι πολίτες όμως έχουν υπομονή, εφόσον βέβαια βλέπουν ότι γίνονται συγκεκριμένες ενέργειες, ενταγμένες σ’ έναν συνολικό σχεδιασμό με ορατό αποτέλεσμα.
Στο πλαίσιο αυτής της λογικής, τα πεζοδρόμια πρέπει να ελευθερωθούν από τις πάσης φύσεως καταλήψεις, τα ψυγεία από τα πεζοδρόμια να εξαφανισθούν, ομοίως και οι παράγκες (γυάλινες, πλαστικές κ.λπ.). Παράνομοι μικροπωλητές δεν συγχωρείται να υπάρχουν στους δρόμους της Αθήνας. Λέγεται ότι το παράνομο αυτό εμπόριο ανέρχεται σε 6 -7 δισ. ευρώ ετησίως, όταν το σύνολο του νόμιμου εμπορίου υπολογίζεται σε 16 περίπου δισ. ευρώ ετησίως. Αντιλαμβάνεται κανείς τις δυσμενέστατες συνέπειες που έχει για την ελληνική οικονομία η κατάσταση αυτή. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί το θέαμα των δυστυχέστατων αδέσποτων σκύλων, που περιφέρονται στην Αθήνα.
Αν όσα αναφέραμε παραπάνω επιτευχθούν, αν το πράσινο της πόλης ενισχυθεί, αν οι παράγοντες που οδηγούν στην ανασφάλεια ελεγχθούν, τότε είναι βέβαιο ότι η Αθήνα θα πάψει να έχει την εικόνα τριτοκοσμικής πόλης και θα αποκτήσει εκείνη που της αξίζει. Αυτήν που επιβάλλει η Ιστορία της και η θέση της στην Ευρώπη.
ΑΤΡΟΠΟΣ