Ζοφερό το μέλλον για τα εθνικά και οικονομικά μας αν…

Τι είναι πάλι αυτό το κακό που μας βρήκε; Στηρίζουμε τους πάντες εκτός από τη χώρα μας. Τι είναι αυτή η δουλοπρέπεια που μας διακατέχει; Τι έχουν να φοβηθούν οι γείτονες από εμάς, ή να υπολογίζουν σε εμάς, όταν εμείς χωρίς κανένα αντάλλαγμα τους δίνουμε τα πάντα στους διεθνείς οργανισμούς; Πέστε μου μια άλλη χώρα που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο όσο μικρή κι αν είναι. Πού είναι η λεβεντιά της Ελλάδας που αποτελούσε παράδειγμα ιδίως για τους μικρούς λαούς; Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο να έχουμε καταντήσει ζητιάνοι, όταν τα δίκαια είναι με το μέρος μας στα Ελληνοτουρκικά, Ελληνοαλβανικά και τα Σκοπιανά, ιστορικά πολιτιστικά και με διεθνείς συνθήκες; Ξέρετε κανέναν ζητιάνο να έχει κερδίσει τίποτε; Και εν τω μέσω της κρίση αυτής μας ήρθε και η οικονομική κρίση. Όμως, φαίνεται, η οικονομική κρίση δεν αφορά την Ελλάδα. Οι πολιτικοί μας αντί να ασχοληθούν με αυτήν και να αναζητήσουν κοινή στρατηγική αντιμετώπισή της, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, έχουν επιδοθεί σε μια διαδικασία αλληλοεξόντωσης μέσω σκανδάλων, ανακριτικών επιτροπών, καταγγελιών κ.ά. Έτσι έχουμε και πολιτική και ηθική κρίση. Και σα να μην έφταναν αυτά, έχουμε ήδη σε εξέλιξη μια πρωτοφανή θα έλεγα διαμάχη ανωτάτων δικαστικών που προκαλεί ερωτήματα και υποψίες και σε ορισμένες περιπτώσεις υποκρύπτει πολιτικά κίνητρα και προσωπικές φιλοδοξίες που δυστυχώς ξεπερνούν τον χώρο της δικαιοσύνης. Η διαμάχη επεκτείνεται και στους νομικούς, ορισμένοι εκ των οποίων βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους κατά των δικαστών. Στο παιχνίδι αυτό πρωταγωνιστούν τα ΜΜΕ μέσω των οποίων οι γνωστοί «νταβατζήδες» ιδιοκτήτες τους προωθούν τα οικονομικά τους συμφέροντα που δεν ταυτίζονται αναγκαστικά με τα συμφέροντα της χώρας. Μεγαλοδημοσιογράφοι χωρίς ηθικούς φραγμούς, πάντα με όλες τις καταστάσεις, διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και διογκώνουν άλλα, σύμφωνα με τις εντολές των αφεντικών τους, ώστε η πραγματικότητα να μην έχει καμιά σχέση με την επικαιρότητα. Πρώτη λοιπόν η πολιτική ηγεσία της χώρας πρέπει να συνειδητοποιήσει εγκαίρως ότι οι πολιτικοί φορείς της περνούν τη μεγαλύτερη κρίση και αν δεν μπορέσει το επόμενο διάστημα να την αντιμετωπίσει, ώστε οι πολίτες να πάψουν να ντρέπονται και να λυπούνται για τις πράξεις των πολιτικών που τους εκπροσωπούν, τότε το μέλλον για όλα τα θέματά μας, εθνικά και οικονομικά, έρχεται ζοφερό και κανείς δεν θα μπορέσει να το σταματήσει, όπως τα νιάτα δεν μπορούν να σταματήσουν τα γηρατειά.