ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΗΨΗΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη σταθερότητα στη χαμηλή ποιότητα της δημόσιας ζωής στην ελληνική κοινωνία. Εδώ και αρκετά χρόνια έχουμε μάθει να θεωρούμε ως φυσικό μας περιβάλλον τις απάτες, τα σκάνδαλα, την κάθε είδους ανομία πολιτικών στελεχών και συγγενών τους. Τόσο ώστε να μην επηρεαζόμαστε καθοριστικά και να ξαναψηφίζουμε τα κόμματα στους κόλπους των οποίων γεννιούνται, παράγονται και επεκτείνονται τα λογής λογής σκάνδαλα. Θα πει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ τιμωρήθηκε στις εκλογές του 2004 για τα αίσχη του Χρηματιστηρίου όπου η μισή Ελλάδα έχασε τις οικονομίες της την περίοδο 1999-2002, τότε που έλεγε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ότι η οικονομική υγεία μιας χώρας φαίνεται από την ανάπτυξη του Χρηματιστηρίου της.
Αν το ΠΑΣΟΚ έχει προχωρήσει στην -απαραίτητη- εσωτερική του κάθαρση, η τιμωρία της ήττας στις εκλογές του Μαρτίου 2004 έπιασε τόπο και ήταν αρκετή. Τρεισήμισι χρόνια μετά όμως, τον Σεπτέμβριο του 2007, όταν ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε να πάει σε εκλογές, το ΠΑΣΟΚ ξανάχασε και αυτό ίσως σημαίνει πως το εκλογικό σώμα θεώρησε ότι δεν ήταν αρκετό το διάστημα αυτό για την απομάκρυνσή του από την εξουσία και πως χρειαζόταν κι άλλο. Αυτό φυσικά, σε συνδυασμό με την τάση του εκλογικού σώματος να δίνει δεύτερη ευκαιρία σε όλα τα κόμματα, σε όλους τους πρωθυπουργούς. Μόνο στην περίπτωση του κ. Μητσοτάκη δεν ίσχυσε αυτό αφού δεν ξανακέρδισε, πληρώνοντας το κόστος του προσωπικού του μίσους κατά του Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο καταδίωξε απηνώς με αποτέλεσμα να νικήσει (άρρωστος ήδη από τότε) ο ιδρυτής και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με μεγάλη διαφορά τον Οκτώβριο του 1993.
Τώρα πια έχουν περάσει πάνω από πέντε χρόνια που το ΠΑΣΟΚ είναι μακριά από την εξουσία και πάνω από πέντε χρόνια που η ΝΔ κυβερνά αδιαλείπτως. Ίσως το κόμμα του Α. Γ. Παπανδρέου να έχει εκτίσει την ποινή του στη συνείδηση του εκλογικού σώματος. Αλλά και να μην την έχει εκτίσει έχει αρκούντως ενοχοποιηθεί στην ίδια συνείδηση η Νέα Δημοκρατία ως αναμεμειγμένη σε σκάνδαλα πολλά και ποικίλα. Αυτό έχει ξεχωριστή βαρύτητα για τον κόσμο στον βαθμό που είχε επιλέξει τη ΝΔ του Κ. Καραμανλή σαν κόμμα-φάρμακο της ελληνικής κοινωνίας από μια πολιτική σήψη που υπήρξε σε σημαντική μερίδα των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Ο Καραμανλής δηλαδή είχε επιλεγεί το 2004 αλλά και το 2007 εκτός από πολιτικός αρχηγός, εκτός από πολιτική πρόταση και σαν φάρμακο σε μια διαφθορά που εκτεινόταν σταθερά και μέσα στους κόλπους της κοινωνίας. Ότι δεν τα κατάφερε να κάνει τίποτα γι’ αυτό, αλλά αντιθέτως στελέχη του ενεπλάκησαν σε ανάλογα και μεγαλύτερα σκάνδαλα, αποτελεί διπλή ήττα για τη ΝΔ και τον ίδιο αλλά και διπλή απογοήτευση για τον κόσμο.
Έτσι, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κερδίσει εξ αντανακλάσεως τις εκλογές όποτε κι αν γίνουν αυτές. Όχι με κυρίαρχο στοιχείο τη δική του πολιτική πρόταση αλλά το βύθισμα της ΝΔ σε τέλμα πολιτικής διαφθοράς και ανικανότητας. Πιθανότατα ο Κ. Καραμανλής ελπίζει ότι η οικονομική κρίση που πλήττει όλη την Ευρώπη θα λειτουργήσει ευεργετικά για το κόμμα και την κυβέρνησή του, όπως λειτούργησαν οι πυρκαγιές του θέρους 2007 που κατέκαψαν την Πελοπόννησο και την Εύβοια. Με αποτέλεσμα να συσπειρωθεί τότε ο κόσμος γύρω από την κυβέρνησή του και σε συνδυασμό με την έλλειψη πειστικότητας και σοβαρότητας από το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ ξανακέρδισε άνετα τις εκλογές. Αυτό δεν έχει μεγάλες πιθανότητες να συμβεί ξανά διότι η κρίση έχει να κάνει άμεσα με την τσέπη και τη ζωή των ανθρώπων και οι κυβερνήσεις κρίνονται από την αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα με την οποία λύνουν προβλήματα και αποκαθιστούν την πληγείσα ισορροπία στην καθημερινότητα των πολιτών. Τίποτα από αυτά δεν ανήκει στα χαρίσματα αυτής της κυβέρνησης ενώ προστίθενται στο ήδη κακό κλίμα τα υπάρχοντα σκάνδαλα και η εξέλιξή τους, η υπόθεση Παυλίδη, το Βατοπέδιο, οι «κουμπάροι» και όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Με δεδομένο ότι έχουμε ευρωεκλογές στις 7 Ιουνίου, ο πρωθυπουργός μπορεί κάλλιστα να αξιολογήσει το αποτέλεσμα και να εργαστεί πάνω σε αυτό προκειμένου να πάει αργότερα σε εθνικές εκλογές με ενδεχομένως καλύτερα, για τον ίδιο και το κόμμα του, αποτελέσματα. Το καλοκαίρι, οι διακοπές και η συμπλήρωση διετίας σε λίγους μήνες από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα νέο σκηνικό εκλογών, που δεν φαίνεται να μπορεί να αποφύγει η Νέα Δημοκρατία.