Η οικονομική ιστορία
Ανακοινώθηκε πως η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας πρόκειται να εκδώσει την Ιστορία της από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν. Επαινετή πρωτοβουλία, όμως μικρό το βάθος. Λόγω των συγκυριών χρήσιμο είναι να επεκταθεί έως το 1928, έτος ίδρυσης της Τράπεζας. Η συγγραφή είναι μέγα γεγονός, την ιστορία όμως δεν γράφουν οι δημιουργοί, τα υποκείμενά της και οι καθολικοί διάδοχοι αυτών, αλλά οι ιστορικοί επιστήμονες.
Η διοίκηση μπορεί να γράψει την κατά την άποψή της ιστορική εξέλιξη, οφείλει όμως προηγουμένως να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία που τη συνθέτουν και αυτά είναι αρχεία, τα πρακτικά των συνεδριάσεων και οι αποφάσεις τόσο του διοικητικού συμβουλίου της Τράπεζας, όσο, κυρίως, της Νομισματικής Επιτροπής, που ήταν εξουσία, και λειτούργησε έως το 1982-83.
Τα αρχεία αυτά συνθέτουν την οικονομική μας ιστορία, η οποία αποτελεί τον ιστό στον οποίο υφάνθηκε ολόκληρη η Ιστορία της χώρας, όχι μόνον η οικονομική.
Είναι προφανές ότι θα προκύψουν διδάγματα, θα εξαχθούν συμπεράσματα και θα αποκαλυφθούν αλήθειες.
Από τα αρχεία, ιδίως αυτά της Κατοχής και εντεύθεν, θα πληροφορηθούμε πού ευρίσκεται ο πλούτος της χώρας, πού παρήχθη από δραστηριότητες στην επικράτειά της.
Αρκετοί Έλληνες ανήκουν στους μεγιστάνες του πλούτου, κατέχουν μεγάλες επιχειρήσεις ή περιουσίες, οι οποίες κατά το μέγιστο μέρος ευρίσκονται στο εξωτερικό και προήλθαν από κέρδη, εργασίες και δραστηριότητες στο εσωτερικό. Από τα αρχεία θα πληροφορηθούμε πόσα από τα κέρδη αυτά εξήχθησαν νομίμως, υπό μορφή συναλλάγματος στο εξωτερικό. Είναι γνωστόν ότι και μετά την είσοδό μας στην ΕΟΚ, δεν μπορούσε να εξαχθεί στο εξωτερικό ούτε ένα δολάριο, χωρίς την έγκριση της Νομισματικής Επιτροπής και άδεια της Τράπεζας της Ελλάδας. Οι νόμιμα συγκροτημένες περιουσίες στο εξωτερικό, υπό οιαδήποτε μορφή, πρέπει να αντανακλώνται σε εξαγωγές συναλλάγματος από την Τράπεζα της Ελλάδος. Με άλλα λόγια θα πληροφορηθούμε από τα αρχεία για τον πλούτο που παρήχθη μεν στη χώρα μας αλλά διοχετεύθηκε στο εξωτερικό υπό μορφή υποκοστολογήσεων στις εξαγωγές και υπερτιμολογήσεων στις εισαγωγές και παρέμεινε έξω, ενισχύοντας ξένες οικονομίες.