Οργή στην κυβέρνηση κατά του Αράπογλου!

Xαρακτηριστικά μάλιστα μας έλεγε κορυφαίος τραπεζικός παράγοντας ότι ο κύριος Τάκης δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ από το πακέτο των 23 δισ. ευρώ (15 δισ. ευρώ για εγγυήσεις και 8 δισ. ευρώ για ομόλογα) γιατί είναι πολύ ακριβά!

Στις τελευταίες του δηλώσεις ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου εξέφρασε ανοικτά τη δυσφορία του και την οργή του κατά τραπεζιτών (εννοώντας κυρίως τον Αράπογλου της Εθνικής Τράπεζας) που δεν ενισχύουν με ρευστότητα την αγορά. Αντίθετα με την τακτική του Αράπογλου, η Eurobank, η Alpha Bank και η Τράπεζα Πειραιώς έχουν πάρει από τα 23 δισ. ευρώ.

Ο κ. Αράπογλου ήταν εξαρχής ένας από τους σημαντικότερους «πολέμιους» των κρατικών ενισχύσεων, επιδιώκοντας προφανώς να πείσει τους ξένους θεσμικούς επενδυτές ότι η Εθνική δεν έχει την παραμικρή ανάγκη ενέσεων ρευστότητας ή κεφαλαίων, αλλά και για να αποκτήσει καλύτερη θέση έναντι των ανταγωνιστριών τραπεζών. Ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Προβόπουλος είχε «φωτογραφίσει» τον κ. Αράπογλου, μιλώντας για ορισμένες τράπεζες που δεν δέχθηκαν να λάβουν το σύνολο των κεφαλαίων που είχαν προϋπολογιστεί. Μάλιστα, είχε εκτιμήσει ότι αυτή η απόφαση θα αποδειχθεί στο μέλλον εσφαλμένη (η Εθνική πήρε μόνον 350 εκατ. ευρώ ως ενίσχυση κεφαλαίων από το 1,35 δισ. ευρώ που είχε προϋπολογισθεί ότι θα χρειαζόταν).

Τώρα, ο κ. Αράπογλου «μποϊκοτάρει» το, ιδιαίτερα σημαντικό για την εθνική οικονομία, σκέλος των ενισχύσεων ρευστότητας. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε να λάβουν οι τράπεζες συνολικά 8 δισ. ευρώ σε κρατικά ομόλογα, δεσμεύοντας ως εγγύηση «καλά» δάνεια πελατών τους.

Ακολούθως, θα δέσμευαν τα κρατικά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να αντλήσουν ρευστότητα με χαμηλό κόστος (1,25% σήμερα) και να χορηγήσουν αντίστοιχα δάνεια σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και νοικοκυριά (στεγαστικά).

Η Εθνική αρνείται να λάβει το μέρος των ομολόγων που της αναλογεί, με το επιχείρημα ότι αυτή η μορφή χρηματοδότησης είναι ακριβή! Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Αράπογλου έχει επιλέξει να αντλεί ρευστότητα βγάζοντας στο σφυρί, με διαδικασία τιτλοποίησης, τεράστια ποσά δανείων σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Μετά τη μετατροπή τους σε ειδικά χρεόγραφα, τα δεσμεύει στην ΕΚΤ και λαμβάνει ρευστότητα.

Ήδη, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στις οικονομικές καταστάσεις 2008, δάνεια αξίας άνω των 3,6 δισ. ευρώ έχουν τιτλοποιηθεί μέσα στο 2008, ενώ τιτλοποιήθηκαν και στεγαστικά 2 δισ. ευρώ, με προγραμματισμό να γίνει το ίδιο με δάνεια άλλων 8 δισ. ευρώ. Με αυτούς τους ρυθμούς τιτλοποίησης, είναι απορίας άξιον ποια δάνεια θα μπορούσε σήμερα η Εθνική να θέσει ενέχυρο για να πάρει τα ομόλογα από το Δημόσιο, αφού τα καλύτερα δάνεια του χαρτοφυλακίου έχουν ήδη τιτλοποιηθεί κατόπιν αποφάσεων του κ. Αράπογλου, που ευθέως στρέφονται εναντίον της φιλοσοφίας του κρατικού «πακέτου» ενισχύσεων. Το ζήτημα είναι, ότι ήδη οι άλλες τράπεζες έχουν αρχίσει να παίρνουν τα ομόλογα για να προσφέρουν δάνεια, αλλά το σχέδιο είναι αδύνατον να λειτουργήσει με τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, όσο μένει εκτός η Εθνική.

Ουσιαστικά, δηλαδή, ολόκληρο το «πακέτο» των 28 δισ. ευρώ παραμένει «μετέωρο», έξι μήνες μετά την έγκρισή του, επειδή το «μποϊκοτάρει» ο εκλεκτός της κυβέρνησης κ. Αράπογλου! Την ίδια μάλιστα στιγμή, όπως αναφέρεται στις οικονομικές καταστάσεις της ΕΤΕ, η τράπεζα χορηγεί απλόχερα ρευστότητα 5 δισ. ευρώ στις θυγατρικές της στην Τουρκία και τα Βαλκάνια επιβεβαιώνοντας όσους εξέφραζαν φόβους (μεταξύ των οποίων και το «ΠΑΡΟΝ») ότι η αλόγιστη επέκταση σε αγορές υψηλού κινδύνου αργά ή γρήγορα θα αντλούσε τεράστια ποσά από τη ρευστότητα των τραπεζών, εις βάρος της εθνικής μας οικονομίας.

Μυστηριώδεις τοποθετήσεις…

Εύλογα ερωτήματα έχει δημιουργήσει, εν τω μεταξύ, η αποκάλυψη ότι η Εθνική Τράπεζα έχει τοποθετήσει από τις 31 Σεπτεμβρίου 2008 ποσόν 311,2 εκατ. ευρώ στη μυστηριώδη θυγατρική της στον φορολογικό παράδεισο των νήσων Κέιμαν, την ύπαρξη της οποίας είχε αποκαλύψει σε εκτενές δημοσίευμά του το «ΠΑΡΟΝ», από τον περασμένο Νοέμβριο.

Η θυγατρική CPT Investments, στην οποία η Εθνική μετέχει με 50,1% και η Credit Suisse με 49,9%, υποτίθεται, σύμφωνα με τη διοίκηση της τράπεζας, ότι είχε συσταθεί στις νήσους Κέιμαν για να αξιοποιήσει ευκαιρίες στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Είχε επενδύσει, κατά τις επίσημες ανακοινώσεις, κυρίως σε γερμανικά και ελληνικά κρατικά ομόλογα, μειώνοντας μάλιστα κατά το δ΄ τρίμηνο του 2008 τις επενδυτικές θέσεις της.

Το ερώτημα είναι γιατί χρειάσθηκε τον Σεπτέμβριο, εν μέσω της κορύφωσης της παγκόσμιας κρίσης, μια «ένεση» κεφαλαίων της τάξεως των 600 εκατ. ευρώ από τους δύο εταίρους, με την οποία ουσιαστικά διπλασιάσθηκαν τα αρχικά της κεφάλαια. Μήπως πήγε κάτι στραβά στην επενδυτική της πολιτική; Μήπως η στρατηγική της βασιζόταν σε τοποθετήσεις με υψηλό δανεισμό, άρα και μεγάλο κίνδυνο, που πήγαν στραβά όταν ανέβηκαν τα επιτόκια και ουσιαστικά έβαλαν «λουκέτο» οι διατραπεζικές αγορές;

Σε τι ακριβώς, τελικά, επενδύει αυτή η θυγατρική και γιατί «τράβηξε» τόσο σημαντικά ποσά από τα πολύτιμα κεφάλαια της Εθνικής; Και γιατί όλα αυτά πρέπει να γίνονται σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας, στις μακρινές (και αφορολόγητες…) νήσους Κέιμαν; Κάθε απάντηση δεκτή, αρκεί αυτήν τη φορά να συνοδεύεται από αναλυτικότερα στοιχεία…


Σχολιάστε εδώ