Λυσσαρίδης: Το βέτο είναι το όπλο των μικρών χωρών για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους

«Το Σχέδιο Ανάν ενταφιάστηκε τον Απρίλη του 2004. Και οι νεκροί δυνάμει λαϊκής απόφασης δεν αναστήνονται. Όμως κάποιοι προσπαθούν να τους αναβιώσουν ως βρικόλακες που και πάλιν μαίνονται και απειλούν».

Με τα παραπάνω λόγια ο αγωνιστής «γιατρός» του Ελληνισμού, Β. Λυσσαρίδης, περιέγραψε το κλίμα που πάει να διαμορφωθεί σήμερα στην Κύπρο, σε αντίθεση με το περήφανο ΟΧΙ στα διχοτομικά σχέδια, που περιελάμβανε το Σχέδιο Ανάν, μιλώντας στο συλλαλητήριο που έγινε στη Λευκωσία το βράδυ της Παρασκευής κατά της νεκρανάστασης του Σχεδίου τύπου Ανάν.

Και συνέχισε περιγράφοντας και προειδοποιώντας, σε μια ομιλία ακριβώς επετειακή, για την επέτειο δηλαδή του δημοψηφίσματος του 2004:

«Στην προεκλογική περίοδο όλες οι πλευρές δεσμεύθηκαν ενώπιον του λαού για λύση που να διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, των θεσμών, της οικονομίας, τις βασικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα τερματίζει κηδεμονίες, εγγυήσεις και ξένη στρατιωτική παρουσία.

Η λαϊκή εντολή δόθηκε πάνω σε αυτήν τη βάση. Περαιτέρω, ότι οι συνομιλίες θα άρχιζαν μόνον εφόσον είχε εξευρεθεί ένα αδρό πλαίσιο για λύση. Βρέθηκε; Το πρώτο κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια – Ταλάτ δημιούργησε εύλογες ανησυχίες. Αδιανόητη η αποδοχή δύο κρατών συνεταιρισμού, που η ανυπαρξία του επισημοποιήθηκε το 1964, εκ περιτροπής προεδρία, νομιμοποίηση του εποικισμού, εκχώρηση του κατάλοιπου εξουσίας και συνομοσπονδιακή διάρθρωση με εκ περιτροπής χειρισμό θεμάτων, με ουσιαστική εξίσωση του 82% με το 18%, με κατά καιρούς Πρόεδρο εκ Τουρκίας να λύει αδιέξοδα, με τους έποικους να αποτελούν την πλειοψηφία στα Κατεχόμενα και να καθορίζουν την τουρκοκυπριακή ηγεσία με συμφωνίες (κρατικές στην ουσία) μεταξύ ομοσπονδιακής κυβέρνησης και περιφερειών. Αυτές οι προτάσεις δεν ανταποκρίνονται προς τη λαϊκή εντολή.

Αδιανόητη η άποψη ότι αυτή πρέπει να είναι η βάση των συνομιλιών. Λαϊκή απαίτηση και εντολή είναι η αναίρεση κάθε παρέκκλισης και επάνοδος και εμμονή στις προεκλογικές δεσμεύσεις».

Συνδέοντας το χθες με το σήμερα, ο Β. Λυσσαρίδης τόνισε αναφερόμενος στο ΟΧΙ του 2004:

«24 Απριλίου 2004. Τα σχέδια καλώς προετοιμασμένα. Με αξιοποίηση του αναξιόπιστου εκπροσώπου του ΟΗΕ, του Ανάν, για να δώσουν δικαιοφάνεια στις προτάσεις.

Με εκβιασμούς, πιέσεις, απειλές και εξαγορές στον μητροπολιτικό και στον κυπριακό χώρο.

Με Εφιάλτες έτοιμους και με αφελείς να συστρατεύονται.

Κι εσύ λαέ, με το αλάθητο κριτήριο, παραμερίζοντας έντεχνες εποικοδομητικές ασάφειες, έθεσες τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων και αντελήφθης του λόγου το αληθές.

Ανέτρεψες σχέδια, δολοπλοκίες και επιτήδειους δολοπλόκους. Και είπες ΟΧΙ.

Ένα ΟΧΙ που ακούεται ακόμη και που το ακούει στον τάφο ο Πρόεδρος που με τόση συναισθηματική φόρτιση έδωσε αυτήν την απάντηση, ο παρών απών Τάσσος Παπαδόπουλος».

Και έκλεισε την ομιλία του ο Βάσος Λυσσαρίδης, τονίζοντας:

«Είναι αδιανόητο να αποδεχθούμε ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας α λα καρτ. Το βέτο είναι το όπλο των μικρών χωρών για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους».