MUSIC+ MEDIA
// Ενδιαφέρον για τα δικαιώματα της μουσικής δείχνουν οι έλληνες βουλευτές, αλλά όχι όπως θα περίμενε κανείς. Μια και είναι κοινό μυστικό ότι πλησιάζουμε σε διπλές εκλογές, βουλευτές άρχισαν να ενδιαφέρονται για τα «προβλήματα» της περιφέρειάς τους και φαίνεται ότι ένα από αυτά είναι ότι οι ιδιοκτήτες καφέ δεν θέλουν να πληρώνουν για δικαιώματα!
// Ομάδα βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος φέρνει το «θέμα» στη Βουλή – υποθέτουμε ότι μετά θα αναζητήσουν τρόπο να μην πληρώνουν οι ψηφοφόροι τους για το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο και τα έπιπλα των μαγαζιών τους.
// Πολλές φορές οι καταναλωτές αισθάνονται ικανοποίηση να βλέπουν την εμμονή των πολυεθνικών προς το παραπάνω κέρδος να απορρίπτεται από την αγορά. Γράφαμε τις προηγούμενες εβδομάδες ότι τόσο το iTunes όσο και το Amazon υποχώρησαν στην εμμονή των δισκογραφικών για υιοθέτηση διαφορετικών τιμών ανά τραγούδι, με στόχο να αρμέξουν όσο μπορούν τους καταναλωτές προβάλλοντας παιδαριώδη διλήμματα του τύπου: «Αξίζει ένα νέο τραγούδι της Madonna όσο ενός άγνωστου συγκροτήματος;».
// Οι καταναλωτές ευτυχώς έδωσαν την απάντησή τους άμεσα. Σε μια γρήγορη ανάλυση του «Billboard» την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής της νέας αυτής πολιτικής, διαπιστώθηκε ότι «μυστηριωδώς» τραγούδια τα οποία βρίσκονταν στις κορυφαίες θέσεις των chart, μόλις οι δισκογραφικές αύξησαν την τιμή τους άρχισαν να πέφτουν σε βαθμό που τα έσοδά τους φαίνεται να βρίσκονται οριακά σε χαμηλότερο σημείο από πριν.
// Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, είναι μεν νωρίς για να κρίνει κανείς συνολικά το μέτρο αυτό, όμως κατʼ αρχάς δεν φαίνεται να κάνει μεγάλη διαφορά στα έσοδα των δισκογραφικών, παρόλο που τα τελευταία χρόνια αυτή ήταν η απόλυτη εμμονή τους – πιστεύοντας λανθασμένα (και πάλι) ότι έτσι θα σωθούν.
// Βέβαια πολυεθνικές είναι αυτές, πολυεθνικές όμως αρχίζουν να μοιάζουν και οι εταιρείες που είναι απέναντι τους, όπως η Google, η οποία προβάλλει διαρκώς την ελεύθερη διακίνηση πληροφορίας στο internet, όμως αυτό φαίνεται να την ενδιαφέρει για όσο χρονικό διάστημα θα βγάζει χρήματα.
// Αντί η πολυδιαφημισμένη επανάσταση του internet να δίνει σε καθένα την ευκαιρία να προοδεύσει, μάλλον το σκηνικό παραμένει το ίδιο – πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός ότι ο συνθέτης του τραγουδιού «Never Gonna Give You Up» που είχε ερμηνεύσει ο Rick Astley, πληρώθηκε μόλις 15 ευρώ από το YouTube για 150 εκατομμύρια προβολές το 2008;
// Αν το σκεφθεί κανείς αρχίζει και είναι ανατριχιαστικό – χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν στηθεί στο internet, με βασικό επιχειρηματικό μοντέλο να εκμεταλλεύονται τη δουλειά των άλλων αποδίδοντάς τους χιλιάδες φορές λιγότερο από αυτό που αξίζουν, και την πρακτική τους αυτή χρηματιστήρια και επενδυτικά κεφάλαια την επιβραβεύουν αγοράζοντας και πουλώντας τις εταιρείες αυτές για δισεκατομμύρια δολάρια.
// Το internet αρχίζει και ωριμάζει και φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρα ότι αν θέλουμε να εξελίσσεται ως μέσο διασύνδεσης, αλλά και να συνεχίσουν να υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις, εκατομμύρια θέσεις εργασίας και οικονομία που λειτουργεί, θα πρέπει σύντομα να εγκαταλείψουμε το όνειρο ότι όλα μπορούν να είναι δωρεάν.