Παυλίδης – Μανούσης ή o tempora o mores!

Κύριε Διευθυντά,

Δεν θα σταθώ στο ποιος από τους δύο έχει το δίκαιο με το μέρος του (Παυλίδης, Μανούσης) ούτε στις ποικιλώνυμες επιτροπές για την εξέταση του ζητήματος που προέκυψε ούτε στις πιθανολογούμενες σκοπιμότητες που προκάλεσαν την κρίση. Επικεντρώνω την παρέμβασή μου στο γεγονός ότι τα δύο αυτά άτομα, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τα δημοσιεύματα, ήταν κάποτε φίλοι.

Κι αυτό γιατί με τρομάζει ο αμοραλισμός της εποχής. Κι αναρωτιέμαι, πού πήγε η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία που κάποτε ήταν τα αδιαπραγμάτευτα χαρακτηριστικά της φιλίας;

Αντί για άλλους αφορισμούς θα επικαλεστώ μία από τις πολλές ιστορίες, που διηγείται ο Λουκιανός στο έργο του «Τόξαρις ή φιλία». Η επιλογή της συγκεκριμένης ιστορίας έγινε διότι και αυτή έχει σχέση με τη θάλασσα, όπως και των σημερινών μας «ηρώων».

Ένα καράβι, λέει, φορτωμένο επιβάτες, ταξίδευε από την Ιταλία για την Αθήνα. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και δύο φίλοι, ο Ευθύδικος και ο Δάμων. Κοντά στη Ζάκυνθο ξέσπασε τρικυμία και ο Δάμων έπαθε ναυτία.

Καθώς όμως είχε σκύψει επάνω από την κουπαστή για να κάνει εμετό, ένας απότομος κλυδωνισμός τον πέταξε στη θάλασσα. Τα ρούχα του δύστυχου μουσκεύτηκαν και τον εμπόδιζαν να κολυμπήσει για να σταθεί στην επιφάνεια των αφρισμένων κυμάτων. Άρχισε να καλεί σε βοήθεια.

Ο Ευθύδικος, που γυμνός ήταν ξαπλωμένος επάνω στο κατάστρωμα, άκουσε τη σπαρακτική κραυγή του φίλου του και χωρίς δεύτερη σκέψη πήδησε στη θάλασσα, άρπαξε τον φίλο του, που αποκαμωμένος βυθιζόταν πια, και άρχισε να τον σέρνει προς το πλοίο.

Οι υπόλοιποι επιβάτες, μη μπορώντας να τους βοηθήσουν με άλλον τρόπο, έριξαν στη θάλασσα φελλούς και ξύλινα κοντάρια για να πιαστούν από αυτά οι ναυαγοί. Και τελικά οι δύο φίλοι σώθηκαν.

Στο ίδιο καράβι και οι δύο σημερινοί «φίλοι» κι ο ένας προσπαθεί να «αδειάσει» τον άλλον για να σωθεί ο ίδιος! Οι συγκρίσεις δικές σας.

Μήπως όμως είναι καιρός ν’ αφήσουμε τους αθλίους στην αθλιότητά τους και ν’ αρχίσουμε την προβολή ενάρετων ανθρώπων; Υπάρχουν σε όλους τους τομείς. Ας τους ψάξουμε. Ιδίως τα ΜΜΕ.

Απ. Τζαφερόπουλος
Αθήνα