Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται

Αγαπητέ κύριε Κουρή,

Πριν από 35 χρόνια στον αντιδικτατορικό αγώνα ο λαός και ιδίως οι νέοι μας φώναζαν Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία – Δημοκρατία. Ποιο είναι το περιεχόμενο των όρων αυτών που μπορεί να δώσει κανείς σήμερα;

Είχαν την πεποίθηση ότι θα ξορκίσουν το κακό και η αλλαγή θα άνοιγε την αυλαία μιας άνοιξης στρωμένης με λουλούδια που δεν θα μαραίνονταν πια ποτέ. Δυστυχώς όμως τα όνειρα κρατάνε πολύ λίγο. Και το ξύπνημα ήταν και είναι οδυνηρό διότι οι αφελείς ποντάραμε σε ανθρώπους κενόδοξους και επίορκους που πρόδωσαν τα όνειρά μας εκείνα με τον χειρότερο και πιο αισχρό τρόπο. Οι επίορκοι εξαργύρωσαν τη δήθεν αντίστασή τους κατά της χούντας με αξιώματα και απολαβές εις βάρος της πατρίδας και του λαού της.

Ψωμί: Το χορτάσαμε αλλά, ακριβό και πικρό, διότι οι «κύριοι» αυτοί μπρος στο κέρδος, μας πήγαν από το κακό στο χειρότερο.

Παιδεία: Γι’ αυτήν τι να πει κανείς; Μπάχαλο. Δεν πάει πιο κάτω. Με τη συμμετοχή των επίορκων αδιαφορούντων, σιωπούντων και την ανοχή των πνευματικών ταγών της χώρας, εκτός ολίγων εξαιρέσεων. Εδώ ταιριάζει η παροιμία: Σπείραμε ανέμους και θερίζουμε θύελλες.

Ελευθερία, Δημοκρατία: Εδώ δεν θα πω κάτι δικό μου διότι τα έχω χαμένα. Θα γράψω κάτι που είπε ο πρόγονός μας Ισοκράτης πριν από 2.500 χρόνια και είναι τόσο επίκαιρο.

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.

Επίορκοι είναι όλοι όσοι μετά τη Μεταπολίτευση ανέλαβαν θέσεις και καθήκοντα και με όρκο ότι θα εργαστούν δήθεν για το καλό της πατρίδας και του λαού της έκαναν τα ακριβώς αντίθετα. Έχουν δε το θράσος να βγαίνουν σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, εφημερίδες, TV, ραδιόφωνα, να λένε το μακρύ και το κοντό τους, δίχως μια φορά να κάνουν αυτοκριτική για τις πράξεις και παραλείψεις τους, υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας. Το κρίμα των προδομένων Ελλήνων στον λαιμό τους.

Το ερώτημα είναι: Τώρα τι κάνουμε; Ο Θεός να μας λυπηθεί.

Μιχαήλ Αμοιρίδης
Λευκόβρυση Κοζάνης

ΥΓ.: Σας ευχαριστώ προσωπικά εσάς και όποιον άλλον για την ιδέα εκδόσεως των απομνημονευμάτων των αγωνιστών του 1821. Εύχομαι δε στη συνέχεια να εκδώσετε και άλλα αφιερώματα στην Ιστορία της πατρίδας μας για να ξεστραβωθούν μερικοί ανιστόρητοι.