υπουργείο Εξωφρενικών

Υποταγμένη σε προσωπικές στρατηγικές, η εξωτερική πολιτική είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να φθάσει μακριά. Αλλά αυτό ελάχιστα ενδιαφέρει τους ιθύνοντες. Τώρα το υπουργείο Εξωτερικών πανηγυρίζει για τον Ομπάμα. Το πιο σημαντικό «ραντεβού» της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας σπαταλήθηκε και θυσιάστηκε στον βωμό της (αποτυχημένης) επικοινωνίας. Στον βωμό του ενός ή δύο παραπολιτικών. Μόνο αυτό νοιάζει, δυστυχώς, την κυβέρνηση. Το παραπολιτικό. Έτσι, στη διαρροή από το Μέγαρο Μαξίμου για την αναφορά του κ. Ομπάμα στην «ηγετική ικανότητα Καραμανλή», η απάντηση δόθηκε αμέσως από τον πρώτο όροφο της Βασ. Σοφίας: «Ο Ομπάμα δήλωσε θαυμαστής της Ντόρας». Και όταν την επομένη ημέρα ο κ. Καραμανλής φαίνεται ότι είχε συζήτηση στην Πράγα με την καγκελάριο Μέρκελ, φοβήθηκαν οι κύριοι με τα (καλοπληρωμένα από το υστέρημα των ελλήνων φορολογουμένων) Blackberry και άρχιζαν να διαδίδουν προς κάθε κατεύθυνση το… «φιλελληνικό» ξέσπασμα της Χ. Κλίντον για το Σκοπιανό, κατόπιν φυσικά των… ενεργειών της κ. Μπακογιάννη.

«Υποχείριο της Ντόρας, η Χίλαρι» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της παράστασης που παρακολουθήσαμε. Τι κι αν όσα είπε η κ. Χίλαρι, αν τα έχει πει φυσικά, μια και μόνο αυτοί με τα Blackberry το διακίνησαν, καμία σχέση δεν είχαν με τις ελληνικές θέσεις. Εκτός αν γυρνάμε πάλι στον Φεβρουάριο του 2008 που η κ. Μπακογιάννη άλλα είχε αφήσει να καταλάβει η κ. Κοντολίζα Ράις και γι’ αυτό οι Αμερικανοί έπεσαν από τα σύννεφα όταν άκουσαν τον Καραμανλή να επιμένει στο βέτο της Ελλάδας στο Βουκουρέστι. Γιατί αν πανηγυρίζει ο πρώτος όροφος της Βασ. Σοφίας (κανονικά πρέπει να προσθέσω σχεδόν και τον μισό δεύτερο όροφο) για όσα είπε η Χίλαρι, μάλλον κάποιον λάκκο έχει η φάβα.

Η Αμερικανίδα, την οποία συνόδευε παντού στο ταξίδι ο γνωστός Φριντ, ωραία τα είπε για σύνθετη γεωγραφική ονομασία, αλλά ξέχασε το βασικό: το erga omnes – για όλες τις χρήσεις. Γι’ αυτό εξάλλου μπήκε το βέτο. Αλλιώς οι Σκοπιανοί μια χαρά θα δέχονταν και το «Βόρεια» και το «Νότια» και το… πάνω και το κάτω και το δεξιά και το αριστερά, εφόσον αυτό θα ίσχυε μόνο για τις σχέσεις με την Ελλάδα και κάποιους διεθνείς οργανισμούς. Λοιπόν ας μην κομπάζει για την «επιτυχία» της η κ. Ντόρα. Για τη δήλωση της κ. Χίλαρι μόνο οι Σκοπιανοί μπορούν να πανηγυρίζουν. Εκτός αν αυτός είναι ο… εθνικός στόχος.

Μα για ποιον λόγο ένας διπλωμάτης καριέρας, που υπηρετεί σε θεσμική θέση αναλαμβάνει τη δουλειά που ανήκει στο πολιτικό γραφείο της υπουργού Εξωτερικών και του ειδικού προσωπικού γραφείου Τύπου της, το οποίο και πολυπληθές είναι και δημοσιογράφους από διάφορα μέσα έχει επιστρατεύσει. Ο κ. Κουμουτσάκος μάλλον έσφαλε εμφανίζοντας σχεδόν ως επιτυχία τα όσα και ο τελευταίος αναγνώστης κατανοεί ότι αποτελούσαν «πάσα» του Ομπάμα στην Τουρκία. Μέσα στις… επιτυχίες συμπεριέλαβε ο κύριος εκπρόσωπος, εκφράζοντας προφανέστατα την προϊστάμενή του, τη φανατική υποστήριξη του αμερικανού Προέδρου στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

Εκτός αν θεωρούν επιτυχία το φιάσκο με τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Όπου το θέτει μεν ο κ. Ομπάμα, αλλά οι Τούρκοι ζητάνε ανταλλάγματα στη Θράκη και φυσικά η Σχολή παραμένει κλειστή. Και ακόμη χειρότερα. Ο αμερικανός Πρόεδρος όχι μόνο δεν επισκέφθηκε το Φανάρι, αλλά και τη συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη την κράτησαν κρυφή οι επιτελείς του για να μην παρεξηγηθεί η Άγκυρα…

Άσε που περίμεναν (αυτό τουλάχιστον έλεγαν όσοι συμμετείχαν από ελληνικής πλευράς στη συνάντηση) ότι ο κ. Ομπάμα θα πει δυο λόγια στους Τούρκους για την ένταση στο Αιγαίο. Ούτε λέξη ακούστηκε, ενώ αντίθετα έμαθαν από τις εφημερίδες ότι ο αμερικανός Πρόεδρος έβγαλε μια υποχρέωση έναντι των Τούρκων σε σχέση με την Ιστορία: Στην ομιλία του στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση φρόντισε να δικαιώσει την Τουρκία για τη Μικρασιατική Καταστροφή…

Είχαμε πει ότι όλα αυτά τα χρόνια με το Σκοπιανό έπρεπε να είχαμε κάνει ορισμένες διερευνητικές επαφές με τους Αλβανούς, ώστε να υπάρχει ένα ακόμη μέσο πίεσης. Η κίνηση ήρθε καθυστερημένα. Ο κ. Καραμανλής, δεχόμενος εισηγήσεις του υπουργείου Εξωτερικών, πάει στα Τίρανα για να παραστεί στην υπογραφή της συμφωνίας για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με τη γειτονική χώρα. Τι κι αν οι Αλβανοί διέθεσαν μερικά μέτρα υφαλοκρηπίδας; Εξασφάλισαν για πρώτη φορά την με επίσημο τρόπο αναγνώριση των χερσαίων συνόρων, κάτι που ερμηνεύεται από τους ομογενείς ως ενταφιασμός του βορειοηπειρωτικού ζητήματος. Άσε που ο κ. Καραμανλής δεν έχει και κανέναν λόγο να δώσει χείρα βοηθείας λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές της Αλβανίας στον κ. Μπερίσα, ο οποίος κατηγορείται για σειρά σκανδάλων. Μεταξύ αυτών και η φάμπρικα που στήθηκε από εταιρεία μέσω του γαμπρού του για την υφαρπαγή των ελληνικών περιουσιών στη Χιμάρα… Αλήθεια, τι θα πουν και τι θα απαντήσουν στους Βορειοηπειρώτες ο κ. Καραμανλής και η κ. Μπακογιάννη;

Μάλλον άκομψο ήταν το γεγονός ότι ο πρέσβης Α. Μητσιάλης, πριν αναχωρήσει για τη Νέα Υόρκη, ως υπεύθυνος εθιμοτυπίας του ΥΠΕΞ, φρόντισε να συμπεριληφθεί και ο ίδιος και ο γαμπρός του στη λίστα με τους πρέσβεις,στους οποίους απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας… Το ερώτημα είναι γενικότερο: Από πότε αρκεί και μόνο η ανέλιξη στον ανώτερο υπηρεσιακό βαθμό ενός κρατικού υπαλλήλου για να βραβευθεί με το παράσημο αυτό; Φαντάζομαι ότι δεν παρασημοφορήθηκαν ούτε εφοριακοί ούτε στρατιωτικοί ούτε υπάλληλοι υπουργείων…

Με τον πρέσβη ε.τ. Νίκο Καλαϊτζιανό λύθηκε η υπηρεσιακή εκκρεμότητα; Έτσι κι αλλιώς πάντως, η ελληνική προεδρία, αφού δεν μπόρεσε (και πώς να μπορέσει δηλαδή) να βρει τον συμβιβασμό στη Γεωργία, τώρα θέλει να λύσει το μέλλον της αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην Ευρώπη. Ως ιδέα δεν είναι κακή. Αλλά για να μη βρεθούμε σαν μύγα ανάμεσα στα βουβάλια θα πρέπει να υπάρχει καλή προετοιμασία και κυρίως αντικειμενική στάση, ώστε να έχει επιτυχία η πρόσκληση των υπουργών Εξωτερικών του ΟΑΣΕ για άτυπη συζήτηση τον Ιούλιο στην Κέρκυρα σχετικά με το μέλλον της ασφάλειας στην Ευρώπη και σε ολόκληρο σχεδόν το βόρειο ημισφαίριο.

Ασαφές ακόμη το τοπίο για τη διαδοχή του γ.γ. του ΥΠΕΞ Αρ. Αγαθοκλή. Πάντως, προβάδισμα φαίνεται να έχει η «ομάδα Κωνσταντίνου», που έχει το πάνω χέρι στα του υπουργείου…

Ο εξωφρενικός