Στο έλεος του Εγκέλαδου οι αθλητικές εγκαταστάσεις στις μεγάλες πόλεις!

Η φοβερή μανία του Εγκέλαδου προκάλεσε εκατόμβες θυμάτων, αμέτρητους τραυματίες και άστεγους. Και ενώ οι κάτοικοι της γειτονικής χώρας μετράνε τις πληγές τους, τους χιλιάδες σεισμοπαθείς σπεύδουν να βοηθήσουν μερικές από τις πιο δημοφιλείς ιταλικές ομάδες. Η Ίντερ, η Μίλαν, η Λάτσιο, η Φιορεντίνα και άλλες διέθεσαν ήδη τις εισπράξεις των αγώνων τους στο Πρωτάθλημα, γνωστά αστέρια, βετεράνοι και εν ενεργεία, του Καμπιονάτο επισκέπτονται την πληγείσα περιοχή για να στηρίξουν ψυχολογικά τους δοκιμαζόμενους συμπολίτες τους και ιδιαίτερα τα παιδιά, ενώ χτες Μεγάλο Σάββατο των καθολικών οι παίκτες φορούσαν μαύρο περιβραχιόνιο και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή σε όλα τα παιχνίδια. Το σκηνικό αυτό φυσικά κι είχε και έχει μεγάλη επίδραση στην ελληνική κοινή γνώμη καθώς η δική μας χώρα είναι η πιο σεισμογενής σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πέρα απ’ αυτό όμως μας συγκλόνισε και ο χαμός του Βασίλη, του 28χρονου φοιτητή. Συνειρμικά επανήλθαν στη δική μας επικαιρότητα τα «καυτά» ζητήματα της αντισεισμικής προστασίας, αλλά και οι… καβγάδες μεταξύ των ειδικών. Μπήκαν ξανά τα ερωτήματα κυρίως για χώρους μαζικών συγκεντρώσεων, όπως είναι τα κλαμπ, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, τα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, τα κλειστά και ανοιχτά γήπεδα, τα σχολεία, τα πολυκαταστήματα. Δεν υπάρχουν σχέδια ταχείας εκκένωσης ούτε οι προβλεπόμενες από τον οικοδομικό κανονισμό έξοδοι κινδύνου και ποτέ δεν γίνονται ασκήσεις ετοιμότητας. Οι δήμοι και η Πυροσβεστική Υπηρεσία χορηγούν βεβαίως άδειες καταλληλότητας, όμως κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να συμβεί σε μια έκτακτη κατάσταση, όπως αυτή λ.χ. του 1981 και του 1999, για να μην πάμε σε παλιότερες συμφορές τη δεκαετία του ’50 στα Επτάνησα. Το θέμα είχε συζητηθεί πρόσφατα –και– στην Ειδική Επιτροπή Αντιμετώπισης Αθλητικής Βίας στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης στη Λ. Κατεχάκη και είχαν γίνει οι σχετικές επισημάνσεις από ανώτατους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ και εκπροσώπους αθλητικών φορέων για τους σοβαρούς κινδύνους που ελλοχεύουν ελλείψει σχεδιασμού αντιμετώπισης τέτοιων εκτάκτων καταστάσεων. Κι αυτό γιατί οι περισσότερες αθλητικές –κλειστές και ανοιχτές– εγκαταστάσεις στα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθήνας, Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων είναι κατασκευασμένες τις δεκαετίες του ʼ60, του ʼ70 και του ʼ80, χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας σε περίπτωση ανάγκης και ειδικότερα σε περίπτωση ισχυρού σεισμού. Αποφασίστηκε έτσι, να γίνουν σχετικά διαβήματα προς τους εμπλεκόμενους φορείς μήπως και ευαισθητοποιηθούν για τη λήψη μέτρων πρόληψης κάποιας καταστροφής, που πάντα «παίζει» ως ενδεχόμενο στη δική μας σεισμοπαθή –κατ’ επανάληψη– ελληνική πραγματικότητα.