Συνάντηση Ομπάμα – Καραμανλή για να σωθούν τα προσχήματα
Με αφορμή τη Σύνοδο στο Στρασβούργο και αμέσως μετά τη λήξη της χθες το μεσημέρι, την ώρα που το «ΠΑΡΟΝ» βρισκόταν στο τυπογραφείο, επρόκειτο να πραγματοποιηθεί συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Ευτυχώς που οι ελληνικές εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα «έκραξαν» σε υψηλούς τόνους και με αμείωτη ένταση τον Πρόεδρο και το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για την απόφασή τους να πραγματοποιήσει ο πρώτος διήμερη επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία, χωρίς καν να κάνει μια στάση στην Αθήνα, και έτσι η Ουάσινγκτον συνειδητοποίησε πως ο Ομπάμα γινόταν αμέσως «καμένο χαρτί» για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, με αποτέλεσμα να συναινέσει τουλάχιστον στην πραγματοποίηση της συνάντησης με τον Καραμανλή στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Δεν έχουμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια «συνάντηση παρηγοριάς» που στόχο έχει απλώς να τηρηθούν υποτυπωδώς κάποια προσχήματα – ουσιαστικά πρόκειται σχεδόν για μια ευκαιρία κοινής φωτογράφησης του Καραμανλή με τον Ομπάμα, κάτι ανάλογης αξίας με τη φωτογραφία που πήγε κι έβγαλε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τη Χίλαρι Κλίντον η Ντόρα Μπακογιάννη.
Εν πάση περιπτώσει όμως, έστω κι έτσι, η συνάντηση αυτή είναι καλύτερη από το τίποτα. Ευελπιστούμε επίσης ότι ο πρωθυπουργός θα χρησιμοποιήσει την έστω μισή ή πόση ώρα κράτησε η συνομιλία του με τον Ομπάμα για να του πει επιγραμματικά, με σαφήνεια και αποφασιστικότητα, τις θέσεις του για τα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και την ονομασία των Σκοπίων, ιδίως μετά το βέτο που ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής πρόβαλε πέρυσι στο Βουκουρέστι.
Προς το ΝΑΤΟ…
καβάλα στον Βουκεφάλα!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό αποκτούν μια δραματική επικαιρότητα υπό το φως της προφανούς απόφασης της κυβέρνησης Ομπάμα να αναβαθμίσει θεαματικά την Τουρκία στον αμερικανικό σχεδιασμό, άρα αυτά είναι τα θέματα που πάνω απ’ όλα σίγουρα πρέπει να συνεχίσει να προβάλλει μεθοδικά το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τόσο σε κάθε επαφή του με αμερικανούς αξιωματούχους όσο και σε κάθε επαφή του με ευρωπαίους ή άλλους ξένους παράγοντες.
Είναι εξόφθαλμο ότι τώρα με τον Ομπάμα κινδυνεύει η Ελλάδα ακόμη περισσότερο από τις μονομερείς τουρκικές επεκτατικές βλέψεις και απαιτήσεις της Άγκυρας απ’ όσο κινδύνευε επί εποχής Μπους! Όχι φυσικά γιατί ο Ομπάμα, ο Μπάιντεν ή η Χίλαρι είναι πιο εχθρικοί απέναντι στη χώρα μας απ’ όσο ο Μπους, ο Τσένι και ο Ράμσφελντ, αλλά επειδή η τουρκική ηγεσία σίγουρα θα θελήσει να αξιοποιήσει ιδιοτελώς και εναντίον της χώρας μας, για να υπηρετήσει τις δικές της βλέψεις, τον αναβαθμισμένο ρόλο και τη γεωπολιτική αξία που της αποδίδει η κυβέρνηση Ομπάμα.
Ο τουρκικός κίνδυνος για την Ελλάδα μεγαλώνει, και από αυτόν πρέπει πρωτίστως να προφυλάξει τη χώρα η κυβέρνηση Καραμανλή. Αυτό όμως καθόλου δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποτιμήσει τους κινδύνους που αναφύονται στην υπόθεση των Σκοπίων.
«Προς το ΝΑΤΟ καβάλα στο άλογο του Μεγαλέξανδρου» ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος ενδιαφέρουσας και πολιτικά σημαντικής ανάλυσης της γερμανικής εφημερίδας «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε» την Τρίτη.
Οι Γερμανοί «κάνουν νερά»
Δεν διαλέξαμε τυχαία μια γερμανική εφημερίδα για να αναφερθούμε στο θέμα. Το κάναμε επειδή την περασμένη εβδομάδα η ίδια η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έκανε μια πρωτοφανή επίθεση εναντίον της χώρας μας (χωρίς πάντως να την κατονομάσει), ακριβώς στο θέμα των Σκοπίων, μιλώντας για το ΝΑΤΟ και τις προοπτικές του στη γερμανική Βουλή και επικρίνοντας τη χρήση του βέτο.
Όλοι οι σκεπτόμενοι Έλληνες αντιλαμβάνονται φυσικά ότι η Μέρκελ πιέζει τον Καραμανλή να αγοράσει και γερμανικά πολεμικά αεροπλάνα ή άλλα γερμανικά οπλικά συστήματα, οχήματα ή πλοία, και στο πλαίσιο αυτών των πιέσεων χρησιμοποιεί και το θέμα των Σκοπίων.
Ανεξαρτήτως αιτίων όμως, αυτές οι τοποθετήσεις και μάλιστα σε επίπεδο καγκελαρίου δεν είναι καθόλου χωρίς συνέπειες. Άρα, από τη στιγμή που οι Γερμανοί «κάνουν νερά» στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων για τους δικούς τους λόγους, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη επιτακτικότατα για τον Κώστα Καραμανλή η κατηγορηματική παρουσίαση του ελληνικού βέτο στην ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ τόσο στον Ομπάμα όσο και στη Μέρκελ και στους υπόλοιπους ευρωπαίους ηγέτες.
Τα πράγματα δυσκολεύουν και δεν πρέπει να υπάρξει κανενός είδους επανάπαυση του είδους «αφού έβαλε βέτο πέρυσι ο πρωθυπουργός, πάει και τελείωσε η υπόθεση». Τίποτα δεν έχει τελειώσει και η υπουργός Εξωτερικών δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο άνθρωπος που θα υπενθυμίζει διαρκώς την πρωθυπουργική στάση στους
Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, ώστε στο τέλος να χωνέψουν πως αν δεν πιέσουν τα Σκόπια να επιδείξουν διαλλακτικότητα και να κάνουν υποχωρήσεις στο θέμα του ονόματος, δεν θα μπουν ποτέ ούτε στο ΝΑΤΟ ούτε στην ΕΕ.
Πήραν χαμπάρι τους Σκοπιανούς
Σε αντίθεση πάντως με τη Μέρκελ, ακόμη και ο δεξιός γερμανικός Τύπος πήρε χαμπάρι την πολιτική του Γκρούεφσκι για την καπηλεία της ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας, ακόμη και του Μεγαλέξανδρου, και άρχισε να τον επικρίνει ανοιχτά επί του θέματος.
«Τον τελευταίο καιρό αρχίζει όμως να γίνεται κομμάτια (σ.σ.: εννοεί στα Σκόπια) η εσωτερική πολιτική συναίνεση και, επίσης, ξένοι διπλωμάτες κοιτάζουν με διαρκώς περισσότερο σκεπτικισμό πώς χειρίζεται το θέμα του ονόματος ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι», γράφει χαρακτηριστικά στο προαναφερθέν άρθρο της η «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε» και συνεχίζει: «Στον Γκρούεφσκι δηλαδή φαίνεται πως αρέσει ολοένα και πιο πολύ η έμμονη ιδέα ότι οι Σλάβοι Μακεδόνες είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αποκαλούμενοι ιστορικοί, κατασκευάζουν σε ριψοκίνδυνες κατασκευές μια ευθεία γραμμή από τον Έλληνα στρατηλάτη στους σημερινούς κατοίκους της Μακεδονίας – όπου όμως η σλαβική εγκατάσταση στα Βαλκάνια άρχισε τον έκτο αιώνα μ.Χ., δηλαδή περίπου μια χιλιετία μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου… Τώρα σχεδιάζεται να στηθεί στο κέντρο της μακεδονικής πρωτεύουσας των Σκοπίων ένα μνημείο ύψους 30 μέτρων, το οποίο θα δείχνει τον Αλέξανδρο πάνω στο πολεμικό του άλογο, τον Βουκεφάλα».
Οι σοσιαλδημοκράτες
διαφωνούν
Η γερμανική συντηρητική εφημερίδα αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της ανάλυσής της στην ανάδειξη των διαφωνιών που παρουσιάζονται στο εσωτερικό της πολιτικής ηγεσίας των Σκοπίων στο θέμα αυτό.
Η Ραντμίλα Σεκέρινσκα, πρώην υπουργός και ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών μέχρι τις βουλευτικές εκλογές που κατέληξαν στην εκλογική συντριβή τους, δηλώνει: «Η κυβέρνησή μας κάνει κατάχρηση της σύγκρουσης για το όνομα με σκοπούς εσωτερικής πολιτικής. Κάθε φορά που βρίσκεται σε δυσκολία, παίζει το χαρτί του ονόματος. Όποιος το κριτικάρει αυτό, του κολλάνε αμέσως την ταμπέλα του “προδότη” που κινείται από τους Έλληνες. Ο παράλογος συναγωνισμός για ιδιοκτησιακά δικαιώματα στην Ιστορία βλάπτει το δικαίωμά μας στο μέλλον».
Η Σεκέρινσκα, όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα, υπογραμμίζει ότι «υπό μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση δεν θα είχε υπάρξει ποτέ η δραστική επιδείνωση των σχέσεων με την Αθήνα. Απόδειξη αυτού άλλωστε είναι το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης των σοσιαλδημοκρατών η Ελλάδα δεν έβαλε κανένα βέτο στο να δοθεί στη Μακεδονία το στάτους χώρας υποψήφιας προς ένταξη στην ΕΕ, γιατί τα Σκόπια δεν είχαν δώσει καμία πρόφαση». Και η Σεκέρινσκα, αφού ζητάει την άμεση ανάκληση της ονοματοδοσίας σε αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομους και στάδια με ονόματα αρχαίων Μακεδόνων, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Φίλιππος κ.λπ., δηλώνει την ετοιμότητά της για την εξεύρεση συμβιβασμού: «Το συνταγματικό μας όνομα μ’ έναν γεωγραφικό προσδιορισμό, κάτι όπως Βόρεια Μακεδονία ή Άνω Μακεδονία, θα μπορούσε να αντικαταστήσει την προσβλητική ονομασία “Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία”», τονίζει.
Αντιδράσεις και μέσα από το VMRO
Παρά τις αλλεπάλληλες εκλογικές επιτυχίες του VMRO, του εθνικιστικού κυβερνητικού κόμματος, που οφείλονται κυρίως στη διαρκή υποδαύλιση από τον πρωθυπουργό Γκρούεφσκι, τον υπουργό Εξωτερικών Μιλόσοσκι κ.ά. του εθνικισμού των σλάβων κατοίκων της πΓΔΜ -σήμερα μάλιστα αναμένεται το VMRO να εκλέξει πανηγυρικά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών- παρουσιάζει ενδιαφέρον το γεγονός ότι πλέον δηλώνουν ανοιχτά την αντίθεσή τους προς την πολιτική του Γκρούεφσκι και εξέχοντα στελέχη του κόμματός του. Ένα τέτοιο στέλεχος -από τα ιδρυτικά του VMRO και πρώην πρεσβευτής της πΓΔΜ στη Γερμανία- είναι ο Γκόραν Ραφαΐλοφσκι, ο οποίος δεν διστάζει να χαρακτηρίσει «αδιέξοδη» την προσπάθεια ιδιοποίησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου από την ηγεσία της χώρας του. Πνέει μάλιστα μένεα εναντίον των σχεδίων εγκατάστασης του ανδριάντα του Μεγαλέξανδρου στα Σκόπια: «Αν δεν γίνει αυτό, σε είκοσι χρόνια θα διαπιστώσουμε ότι έχουμε διαπράξει ένα λάθος, αλλά τότε θα πρέπει να βρούμε έναν ήρωα, ο οποίος θα τολμήσει να βγάλει από τη μέση όχι μόνο το άγαλμα, αλλά και όλη τη νοοτροπία που θα συνδέεται με αυτό. Πρόκειται για κλοπή της Ιστορίας, η οποία οδηγεί στην απώλεια πολλών συμπαθειών προς τη Μακεδονία. Δεν μπορούμε απλώς να εισπράξουμε ένα μέρος της Ιστορίας που ανήκει σε όλο τον κόσμο», τονίζει με έμφαση ο Ραφαΐλοφσκι.
«Πορεία στην έρημο» η εξωτερική πολιτική
Έτσι ή αλλιώς, η ουσία είναι πως η ελληνική εξωτερική πολιτική αντιμετωπίζει νέες, δυσκολότερες προκλήσεις με την κυβέρνηση Ομπάμα, ιδίως σε σχέση με την Τουρκία. Το λιγότερο που απαιτείται είναι ο πρωθυπουργός να μην ταλαντευτεί ούτε στιγμή και κυρίως να μην αφήσει περιθώρια να νομίσουν οι Αμερικανοί ότι ταλαντεύεται, πράγμα που θα τους οδηγήσει στο λογικό συμπέρασμα ότι με λίγη πίεση παραπάνω η Ελλάδα θα υποχωρήσει στα Ελληνοτουρκικά, στο Κυπριακό ή στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Δεν γνωρίζουμε αν αυτή η «συνάντηση παρηγοριάς» στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ θα υποκαταστήσει μια αναγκαία επίσκεψη του Κ. Καραμανλή στην Ουάσινγκτον ή όχι. Ο πρωθυπουργός πάντως έχει υποχρέωση να παρουσιάζει με τον πιο εμφατικό τρόπο τις θέσεις του με κάθε ευκαιρία, ώστε τουλάχιστον να αποφεύγονται πιέσεις που θα οφείλονται σε παρανόηση της αποφασιστικότητας της Αθήνας, σε όποια θέματα έστω υπάρχει, όντως, μια τέτοια αποφασιστικότητα.