Περί τραπεζικής ηθικής ο λόγος

Δεν είμαι οικονομολόγος και κατά πώς λένε οι δικοί μου άνθρωποι, σίγουρα δεν τα καταφέρνω καλά στα οικονομικά, αφού «κατάφερα» να καταστρέψω οικονομικά την εταιρεία μου. Την κατέστρεψα όμως εγώ ή φρόντισαν κάποιοι άλλοι να καταστραφώ; Όχι γιατί έκαναν κάτι παράνομο. Έκαναν κάτι νόμιμο. Γιατί είναι νόμιμο το τμήμα συμψηφισμού της κάθε τράπεζας: Να σφραγίζει επιταγές και να καταστρέφει ζωές χωρίς καν να ενημερωθεί ο πελάτης.
Ο πελάτης τους ενημερώνεται αφού έχει σφραγιστεί η επιταγή. Δηλαδή, ακόμα και στις 8 το πρωί. Πρωί πρωί τα κάνουν οι τράπεζες αυτά. Και με μια τους κίνηση, άσχετα με το αν θα κάλυπτες ή όχι την επιταγή, καταστρέφουν επιχειρήσεις και ζωές μαζί… Πού είναι ο νόμος που μας προστατεύει κύριοι του υπουργείου Οικονομικών; Πού υπάρχει μια δικλίδα ασφαλείας, έτσι ώστε να μη γίνονται αυτά; Κράτος εν κράτει οι τράπεζες, κάνουν ό,τι θέλουν. Αυτό που κάνουν είναι νόμιμο, ναι… Είναι όμως ηθικό; Γιατί ξέρουμε όλοι (κι εγώ τώρα δυστυχώς) τι σημαίνει να είσαι φτωχός επιχειρηματίας και να πέσεις στα χέρια του τραπεζικού συστήματος. Τελειώνει η επαγγελματική σου ζωή και πολλές φορές και η ζωή σου… Να σας δώσω ένα άλλο παράδειγμα:
Παίρνεις από κάποιον μια επιταγή και τη βάζεις στο πλαφόν σου. Αν αυτός δεν την πληρώσει, πρέπει να την πληρώσεις εσύ για να την πάρεις πίσω και να κάνεις κινήσεις δικαστικά εναντίον του πελάτη σου. Η τράπεζα δεν κυνηγάει τον πελάτη, κυνηγάει εσένα. Δηλαδή, να πληρώσεις το εμπόρευμα, να πληρώσεις την επιταγή που δεν καλύπτει ο πελάτης και μετά να μπλέξεις σε έναν δικαστικό αγώνα, του οποίου το αποτέλεσμα είναι αμφίβολο. Η τράπεζα όμως, τα χρήματά της θα τα πάρει. Το αν εσύ θα πάρεις τα δικά σου, δεν το ξέρει κανείς. Πού είναι το κράτος; Πού είναι ο νόμος; Δυστυχώς, είμαστε έρμαια στα νύχια των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προστατευθείς από αυτούς. Αυτοί έχουν το καρπούζι, αυτοί και το μαχαίρι. Τι να αντιμετωπίσεις; Τις διαταγές πληρωμής που εκδίδονται η μία πίσω από την άλλη; Τον «Τειρεσία», ο οποίος θα γίνει ο εφιάλτης σου για τα υπόλοιπα 10 χρόνια; Κάτι πρέπει να γίνει. Δεν μπορεί να καταστρέφονται έτσι ζωές ανθρώπων. Ανεξέλεγκτα. Χωρίς το κράτος να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Χωρίς να μπορεί κανείς να αντιδράσει. Τι έκανε το κράτος; Άλλαξε τον νόμο περί πτωχεύσεως των επιχειρήσεων. Λέτε να έγινε τυχαία αυτό; Έτσι όπως τα έχουν κάνει, μόνον αυτό θα μπορούσαν να κάνουν. Όχι γιατί δεν μπορούν να μας προστατεύσουν. Δεν έχουν τη διάθεση. Τα βάζει άλλωστε κανείς με τις τράπεζες;

Κωνσταντίνος Βέβες
Κυπαρισσία Μεσσηνίας