Οικολόγοι Πράσινοι: Μαζεύοντας ψήφους…

Από το πουθενά. Άξαφνα, στις δημοσκοπήσεις, άρχισαν οι «δημοσκόποι» -αυτοί οι κατασκευαστές πλυντηρίων, συγγνώμην, της κοινής γνώμης- να εμφανίζουν ως 6ο κόμμα, στον προθάλαμο της Ελληνικής Βουλής, κόμμα πανελληνίως άγνωστο, αυτό των «Οικολόγων -Πράσινων». Το μόνο που ξέραμε οι ασχολούμενοι με τα κοινά ήταν ο εκπρόσωπός τους κ. Τρεμόπουλος και οι κατά καιρούς «περίεργες» τουρκόφιλες δηλώσεις του, όπως η μετονομασία κεντρικής οδού της συμπρωτεύουσας σε Κεμάλ Ατατούρκ, «διότι είναι παιδί της πόλης» (!) επειδή γεννήθηκε στη Σαλονίκη. Να δοθεί δηλαδή σε κεντρικό δρόμο της συμπρωτεύουσας το όνομα του σφαγέα του Μικρασιατικού και του Ποντιακού Ελληνισμού. Γνωρίζαμε επίσης την αποφυγή του να λάβει ευθέως θέση για το Μακεδονικό, τα Σκόπια, την ύπαρξη ή όχι σλαβομακεδόνικης «μειονότητας»… εν Ελλάδι το 2009.
Τώρα λοιπόν διαβάζουμε ότι οι Οικολόγοι-Πράσινοι διαθέτουν «κουλτούρα συνεργασίας» (!) και δεν αποκλείουν μετεκλογική συνεργασία με κόμμα εξουσίας. Διά στόματος Τρεμόπουλου συγκεκριμένα: «Δεν είμαστε, από θέση αρχής, αντίθετοι είτε να συμμετέχουμε στη διακυβέρνηση είτε να στηρίξουμε με ψήφο ανοχής ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας, στο ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας σε περίπτωση εκλογών. Αυτό που αναζητούμε πάνω απ’ όλα είναι ο διάλογος, η προγραμματική συζήτηση και η δέσμευση για συγκεκριμένες αλλαγές σε συγκεκριμένα προβλήματα και η διαμόρφωση συγκεκριμένων πλειοψηφιών στην κοινωνία».
Τι μας λέει λοιπόν κοντολογίς ο εκπρόσωπος των
Οικολόγων-Πράσινων; Ότι δεν έχει πρόβλημα συνεργασίας είτε με τη ΝΔ είτε με το ΠΑΣΟΚ, δεδομένου ότι,
όλως τυχαίως, αυτά είναι τα δύο κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα από τη Μεταπολίτευση ως σήμερα.
Το σύστημα έχει πλήθος εφεδρείες και καλοθελητές. Μετά τον ΛΑΟΣ, που προτιμά μονόπλευρα τη ΝΔ λόγω ιδεολογικής συγγένειας -οι ίδιοι δηλώνουν ότι είναι ένοικοι της ίδια πολυκατοικίας- είχαμε τη νεοσύστατη αλλά καθοδηγούμενη από ηλικιωμένους- «Δράση» να δηλώνει στήριξη σε οποιονδήποτε από τους δύο. Την εικόνα έρχονται να συμπληρώσουν οι Οικολόγοι-Πράσινοι, θέτοντας εαυτούς στην υπηρεσία του συστήματος. Δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να ξέρουμε κάθε φορά για τι μιλάμε, να μη δημιουργούμε ψευδαισθήσεις και να ξεχωρίζουμε τα βασικά: άλλοι οι οικολόγοι και το οικολογικό κίνημα της δεκαετίας του ’80, άλλοι οι οικολόγοι του σήμερα. Χθες με πρωτοπόρες σκέψεις και δράσεις, σήμερα οπαδοί της αποεθνικοποίησης, οπαδοί δηλαδή εξ αντικειμένου της Νέας Τάξης και του παγκοσμιοποιητικού χυλού. Μακάρι να λύνονταν τα προβλήματα με το σβήσιμο των φώτων για μία ώρα, μία φορά τον χρόνο…