Μάθημα Ιστορίας
Κάθε Απρίλη, καθώς θυμόμαστε και τιμούμε τη μέρα του μεγάλου εθνικού ξεσηκωμού, φέρνω στον νου όλα εκείνα που μας πίκραναν, όλα εκείνα που μας έβαλαν για πάντα στο περιθώριο. Ασήμαντοι, μικρού διαμετρήματος ηγέτες, που ποτέ τους δεν μπόρεσαν να ορθώσουν όσο θα έπρεπε το ανάστημά τους. Μέτριοι και ευθυνόφοβοι πολιτικοί που την ώρα της μάχης αποδείχθηκαν δυστυχώς πάρα πολύ μικροί. Και μείναμε εγκαταλελειμμένοι, προδομένοι και μόνοι δυστυχώς. Και έμειναν αδικαίωτες οι τόσες θυσίες των ηρωομαρτύρων μας.
«Ανταγωνισμός συμμοριών για τη διανομή της λείας». Η δήλωση αυτή ανήκει στον Γεώργιο Παπανδρέου, τον αποκαλούμενο και Γέρο της Δημοκρατίας. Έγινε στα πέτρινα χρόνια που προηγήθηκαν και σε μεγάλο βαθμό έδωσαν την αφορμή για την κατάλυση της δημοκρατίας και την έλευση της επτάχρονης δικτατορίας. Οι αιχμές στρέφονταν ευθέως κατά των πολιτικών του αντιπάλων, τους οποίους κατηγορούσε για αντιδημοκρατικές διαδικασίες και καλπονοθείες. Κύριος αποδέκτης τους ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που μετέπειτα ονομάσθηκε και Εθνάρχης! Ο Γεώργιος Παπανδρέου που, εκτός του ανένδοτου αγώνα –όπως ο ίδιος τον χαρακτήριζε– κατά της Δεξιάς, είχε να αντιμετωπίσει και τις κατηγορίες της Αριστεράς που τον τοποθετούσε στον χώρο των μεγαλύτερων αντικομμουνιστών ηγετών της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου συγκρούσθηκε όσο κανένας άλλος πολιτικός με το παλάτι. Πίστευε (όχι αδίκως), ότι η βασιλική οικογένεια λειτουργούσε απροκάλυπτα υπέρ των ξένων συμφερόντων και κυρίως της αγγλοκρατίας. Για τον λόγο αυτόν το παλάτι επέλεξε τον άγνωστο τότε Κωνσταντίνο Καραμανλή για την πρωθυπουργία, παρότι φυσικός διάδοχος του στρατηγού Παπάγου προοριζόταν ο Στέφανος Στεφανόπουλος ή ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Προηγήθηκε η δήλωση του Καραμανλή πως το Κυπριακό είναι ένα θέμα που δηλητηριάζει τις σχέσεις της Ελλάδας με τη μεγάλη σύμμαχο, Μ. Βρετανία. Μια δήλωση που έγινε την ίδια περίοδο που οι Βρετανοί στην Κύπρο κρέμαγαν και δολοφονούσαν τους αγωνιστές της ΕΝΩΣΗΣ και της κυπριακής ελευθερίας.
Ήταν τα ένδοξα χρόνια της ΕΟΚΑ, όπου τα παιδιά των παρεξηγημένων σήμερα κατηχητικών, με τη συμμετοχή λαού και ηγεσίας, έδιναν τον αγώνα υπέρ βωμών και εστιών. Με τους πραιτωριανούς του Καραμανλή να δέρνουν, να φυλακίζουν και σε μερικές περιπτώσεις να δολοφονούν δεξιούς και αριστερούς που έβγαιναν στους δρόμους και στις πλατείες διαδηλώνοντας υπέρ της Ένωσης της Κύπρου και κατά των απαγχονισμών των αγνών αγωνιστών. Στον Δήμο Λάρισας μια νεαρή υπάλληλος απολύεται μόνο και μόνο επειδή δακτυλογράφησε ένα φυλλάδιο, το περιεχόμενο του οποίου στηλίτευε τη φασιστική συμπεριφορά των Βρετανών κατά των αγωνιστών της κυπριακής ελευθερίας!
«Η πολιτική δεν έχει και δεν επιτρέπεται να έχει κώδικα ηθικής…», λένε και επαναλαμβάνουν πάντα οι Βρετανοί. Με τη βασίλισσα Ελισάβετ να δίνει το πρόσταγμα για τους απαγχονισμούς, τις φυλακίσεις και τις δολοφονίες των ελλήνων κυπρίων αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Των «τρομοκρατών», όπως τους αποκαλούσαν οι Βρετανοί… Και κανένας «έλληνας» βασιλιάς δεν έβγαζε άχνα για εκείνα τα αποτρόπαια εγκλήματα. «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Εκείνο όμως το οποίον έχω να είπω είναι τούτο: Ό,τι έκαμα, το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Ευαγόρα Παλληκαρίδη προς τους άγγλους δικαστές λίγο πριν εκδώσουν την απόφασή τους. Αυτοί οι αγνοί και έτοιμοι να πεθάνουν για την ελευθερία αγωνιστές, για τους Βρετανούς, ήταν οι τρομοκράτες, κυρίες και κύριοι!
«Ο κυπριακός αγώνας πρέπει να διεξάγεται στα πλαίσια των συμμαχιών μας», έλεγε και επαναλάμβανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Γιʼ αυτό και πρωτοστάτησε όσο κανένας άλλος ώστε να κλείσει, όπως όπως, το Κυπριακό, όταν στη Ζυρίχη πρώτα και ύστερα στο Λονδίνο έβαζε την υπογραφή του στις γνωστές επαίσχυντες συμφωνίες. Γιʼ αυτό και δεν επισκέφθηκε ποτέ την Κύπρο, σε αντίθεση με τον Γεώργιο Παπανδρέου που την έβλεπε ως ένα τμήμα του ευρύτερου εθνικού κορμού, εξ ου και την υπερασπίσθηκε όσο λίγοι έλληνες πολιτικοί. Μεγαλύτερη συνεισφορά του, η αποστολή στη μεγαλόνησο, σε καιρούς πονηρούς και δύσκολους, της ένδοξης και άρτια εξοπλισμένης, Ελληνικής Μεραρχίας. Τη Μεραρχία που με την πρώτη απειλή της Άγκυρας, απέσυρε από την Κύπρο η λεγόμενη εθνική κυβέρνηση της χούντας! Επτά μόλις μήνες μετά την κατάλυση της Δημοκρατίας!
«Καραμανλής 1ος, Μητσοτάκης 1ος, 2ος, 3ος, Παπανδρέου 3ος και πάει λέγοντας»… Και μία πατρίδα, η μάνα Ελλάδα υπό συνεχή επιτήρηση..
Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.