Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
1 Στην Ελλάδα γκρινιάζουμε (και φυσικά δικαιολογημένα) για τα φορομπηχτικά μέτρα Αλμούνια και για τις δυσμενείς σε βάρος των εργαζομένων αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Όμως σε άλλες χώρες της ΕΕ και με την ανοχή του «ιερατείου των Βρυξελλών» έχουν ληφθεί πολύ χειρότερα αντεργατικά μέτρα. Φυσικά εν ονόματι της αντιμετώπισης της κρίσης. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας αποφάσισε τη μείωση των αποδοχών των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα κατά 7% με τη μορφή αύξησης της κράτησης για τη χορήγηση σύνταξης! Στη Λετονία έχουμε μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 15%. Τέτοια υποχρέωση ανέλαβε απέναντι στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να δανειοδοτηθεί με 20 δισ. ευρώ. Στην Ουγγαρία καταργήθηκε το δώρο Πάσχα και το δώρο αδείας και οπωσδήποτε πρόκειται να καταργηθεί και το δώρο Χριστουγέννων! Στη Ρουμανία ετοιμάζουν ανάλογα μέτρα, με την αφορμή της σύναψης δανείου από το ΔΝΤ. Ο περιορισμός του εισοδήματος από τον δημόσιο τομέα σίγουρα θα μετακυλισθεί σύντομα και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς τείνει να αποτελέσει γενικευμένη πρακτική σε όλα τα κράτη της ΕΕ. Τα μέτρα αυτά έχουν και την ευλογία της ΟΝΕ. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ δήλωσε σχετικά: «Οι θυσίες αυτές δικαιολογούνται σε χώρες της ΕΕ που τα τελευταία χρόνια παρουσίασαν εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης». Γιατί άραγε δεν μας εξηγεί τι εννοεί;
2 Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Κίνας, της ονομαζόμενης και Τράπεζας του Λαού, Ζου Ζιατσουάν, ζήτησε, με δηλώσεις του, την αντικατάσταση του δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού χρήματος και μοναδικού στηρίγματος του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος. Και πρότεινε τη θέσπιση ενός νέου αποθεματικού χρήματος. Ανάλογη πρόταση έκανε προ ημερών και η ρωσική κυβέρνηση, που όμως αγνοήθηκε από τις συνασπισμένες δυνάμεις της Δύσης. Η Κίνα και η Ρωσία έχουν συσσωρεύσει υψηλά αποθέματα σε δολάρια και δολαριακούς τίτλους. Και τώρα με τη συνεχή εκτύπωση νέων δολαρίων από τη FED και τη μείωση της ισοτιμίας έχουν υποστεί σημαντικές ζημίες. Οι
ΗΠΑ κλέβουν τις άλλες οικονομικά ισχυρές δυνάμεις για να χρεώσουν τους χρυσοκάνθαρους απατεώνες της Γουόλ Στριτ. Αυτήν την πολιτική χάραξε ο Μπους και τη συνεχίζει ο Ομπάμα. Η Κίνα, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε στις αρχές της φετινής χρονιάς το υπουργείο Οικονομικών των
ΗΠΑ, έχει μαζέψει 1 τρισ. δολάρια σε απόθεμα και διαθέτει αμερικανικά κρατικά ομόλογα ύψους 740 δισ. δολαρίων. Έτσι με την υποτίμηση του δολαρίου οι ζημίες της υπολογίζονται στα 300 δισ. δολάρια. Περίπου στα ίδια νούμερα βρίσκεται και η Ρωσία. Και οι δύο αυτές χώρες της Ανατολής μπορούν να τινάξουν στον αέρα το δολάριο. Δεν το κάνουν ακόμη γιατί θα ζημιωθούν κι αυτές από τη συντριβή του δολαρίου. Αυτό εκμεταλλεύονται οι ΗΠΑ και τυπώνουν συνεχώς δολάρια που τα μοιράζουν στους τραπεζίτες και στις εταιρείες κατασκευής αυτοκινήτων.
3 Το νεοπαγές κράτος του Κόσοβου, το αμερικανικό προτεκτοράτο στα Βαλκάνια, βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης. Συντηρείται πλέον από τις δωρεές των δυτικών χωρών, τα εμβάσματα των κοσοβάρων μεταναστών και το λαθρεμπόριο. Η απασχόληση είναι ελάχιστη και δημιουργείται από τη δραστηριότητα των εκεί υπηρεσιών των διεθνών οργανισμών και των 20.000 στρατιωτών της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης. Τα στοιχεία του «υπουργείου Οικονομικών» αναφέρουν ότι στην επικράτεια του Κοσόβου υπάρχουν 90.000 μικρές επιχειρήσεις από τις οποίες περίπου οι μισές είναι ανενεργές. Επενδύσεις δεν υπάρχουν και η ανεργία φτάνει στο 45% του εργατικού δυναμικού, ο μέσος μισθός υπολογίζεται στα 90-100 ευρώ τον μήνα, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 520 ευρώ ετησίως. Η «κυβέρνηση» υπολογίζει ότι το 2009 πρέπει να εισρεύσει στη χώρα τους δωρεάν διεθνής οικονομική βοήθεια ύψους 1,2 δισ. δολαρίων. Όμως οι περισσότερες από τις δωρήτριες χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα συνεπεία της κρίσης και θεωρείται απίθανο να μπορέσουν να συνεισφέρουν τον «οβολόν» τους. Τώρα η «κυβέρνηση» προσπαθεί να πείσει το ΔΝΤ να χορηγήσει κάποιο δάνειο ανακούφισης. Όμως τα περισσότερα κράτη μέλη του ΔΝΤ δεν έχουν αναγνωρίσει την κρατική οντότητα του Κοσόβου. Κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Οι αλβανοί κοσοβάροι ήθελαν δικό τους κράτος και δεν μπορούσαν να σκεφτούν με τι πόρους θα το οργανώσουν και θα το συντηρήσουν. Και τώρα με την οικονομική κρίση η κατάστασή τους έγινε ανυπόφορα τριτοκοσμική. Ακόμα και οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν το προτεκτοράτο τους.