Ανοχύρωτοι απέναντι στην κρίση οι εργαζόμενοι

Αυτό μας υπογραμμίζει ο επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΣΕ – ΑΔΕΔΥ Γιάννης Κουζής, υπενθυμίζοντας πως μόνο τον Μάρτιο οι απολύσεις έφτασαν τις 5.000 και οι διαθεσιμότητες ξεπέρασαν τις 10.000, ενώ από τον Δεκέμβριο μέχρι σήμερα τουλάχιστον 17 επιχειρήσεις που απασχολούν από 100 έως 1.000 εργαζόμενους είτε μετέτρεψαν το πλήρες σε μειωμένο ωράριο είτε επέβαλαν την εκ περιτροπής εργασία. Οι νόμοι, που «νομιμοποιούν» τις εργοδοτικές αποφάσεις, καθιστώντας θύματα τους εργαζόμενους και ακυρώνουν το μήνυμα της υπουργού Απασχόλησης Φάνης Πάλλη Πετραλιά σύμφωνα με το οποίο δεν θα γίνει ανεκτή η περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι δύο. Όπως μας εξηγεί ο κ. Κουζής:
«Οι ισχύουσες ρυθμίσεις του ν. 1892/90 (επί Γ. Σουφλιά) και 2639/98 (επί Μιλτ. Παπαϊωάννου) που επαγγέλλονταν τη συναίνεση και την προστασία των εργαζομένων, σημαίνουν ότι για την απλή μετατροπή της πλήρους σε μερική απασχόληση (π.χ. από 8ωρο σε 6ωρο) απαιτείται σήμερα η συναίνεση των εργαζομένων, με τον συχνό, συνήθη τρόπο υφαρπαγής της. Ακόμη: Με τους δύο νεώτερους νόμους η καταγγελία της σύμβασης είναι άκυρη, εκτός κι αν ο εργοδότης επικαλείται τη μερική απασχόληση ως έσχατη λύση πριν από την απόλυση, στοιχεία που ο εργαζόμενος και το δικαστήριο δύσκολα μπορούν να ελέγξουν».
Ως προς την εκ περιτροπής εργασία (8ωρη εργασία για ορισμένες μέρες της βδομάδας ή του μήνα) με τον νόμο του ’98 επιβάλλεται μονομερώς από τον εργοδότη, όταν αυτός επικαλείται περιορισμό της δραστηριότητας της επιχείρησης. Τυχόν άρνηση του εργαζόμενου να δεχθεί την επικαλούμενη ως έσχατη λύση της εκ περιτροπής εργασίας μετά το τέλος των τυπικών διαβουλεύσεων, ισοδυναμεί πια με παραίτηση του μισθωτού…