Την Πέμπτη η απάντηση των εργαζομένων στα μέτρα

Η απεργία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στηρίζεται όχι μόνο από όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις της χώρας (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ-Αυτ. Παρέμβαση) αλλά και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) με σαφή στόχο όχι μόνο τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και επιθέσεις σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και την ανυπαρξία κυβερνητικών μέτρων, ελέγχων και κυρώσεων σε όσους παραβιάζουν –στο όνομα της κρίσης– όλα τα εργασιακά δικαιώματα.

Η συμμετοχή στην απεργία, αλλά και στα συλλαλητήρια, θα κρίνει τελικώς τη δυνατότητα παρέμβασης του συνδικαλιστικού κινήματος στη λαίλαπα της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η αναμέτρηση επεκτείνεται και στις σχέσεις των συνδικάτων με την κυβέρνηση, η οποία επικρίνεται κυρίως για την ενθάρρυνση (και μάλιστα από τα πρωθυπουργικά χείλη) της ελαστικοποίησης του ωραρίου εργασίας και της αντίστοιχης μείωσης των αποδοχών.

Είναι προφανές πως μια καθολική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα όπως και η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στις συγκεντρώσεις και πορείες θα αναβαθμίσει τον ρόλο των συνδικάτων και θα αποδοκιμάσει τη στάση που υιοθετούν κυρίως οι «μεγάλοι» εργοδότες. Σε αντίθετη περίπτωση, μοιραία είναι η αποδυνάμωση και περαιτέρω απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, με τραγικές συνέπειες για εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους.

Στη γενική απεργία της Πέμπτης, συνδικαλιστικές ηγεσίες εμφανίζουν, κατά βάση, ενιαία στάση: Συμφωνούν ως προς την κήρυξη της απεργίας, η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ συγκλίνουν και ως προς τα αιτήματα της κινητοποίησης, ενώ η Αυτ. Παρέμβαση -πάντα εντός του κόλπου της ΓΣΕΕ- διαφοροποιείται επί μέρους στο διεκδικητικό πλαίσιο. Το ΠΑΜΕ λειτουργεί παγίως εκτός ΓΣΕΕ, με ενδεικτική την απουσία κορυφαίων εκπροσώπων του (π.χ. Γ. Μαυρίκος, Γ. Πέρρος) στην ευρεία σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών που συγκάλεσε το προεδρείο της συνομοσπονδίας. Στη σύσκεψη, έπειτα από αρκετό καιρό, έκαναν αισθητή την παρουσία τους (ήταν μαζική και δυναμική) στελέχη τόσο της ΠΑΣΚΕ όσο και της ΔΑΚΕ. Με κεντρικούς εισηγητές τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλο, τον γενικό γραμματέα Κ. Πουπάκη, τον Αλ. Καλύβη αναπληρωτή πρόεδρο και τον Κ. Ζιώλα, μέλος της διοίκησης, αποτυπώθηκε το νέο εργασιακό τοπίο όπως διαμορφώνεται στη χώρα μας μετά την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης: Αύξηση της ανεργίας, ασυδοσία των τραπεζών και των επιχειρήσεων, εκβιασμοί εργαζομένων με διαθεσιμότητες, μείωση αποδοχών, απειλές κ.λπ.

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης και ύστερα από οξύτατη επίθεση του κ. Ζιώλα (ΠΑΜΕ) κατά των άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων ως προς τις ευθύνες τους για τον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλεται στη χώρα, ο κ. Παναγόπουλος, κατήγγειλε ως διασπαστική την τακτική της παράταξης και επιτέθηκε κατά του κοινωνικού καθεστώτος που εκπροσωπούν «τα παιδιά του ΠΑΜΕ», όπως είπε. Απειλήθηκε επεισόδιο όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ πρόσθεσε πως «σε ένα τέτοιο καθεστώς, έτσι και αλλιώς, εμείς θα είμαστε εξόριστοι σε κάποιο νησί», με συνέπεια το ΠΑΜΕ να καταγγείλει άθλια αντικομμουνιστική επίθεση.

Πάντως αίσθηση προκάλεσε και η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ με αφορμή τη γενική απεργία στις 2 Απριλίου. Συγκεκριμένα το ΠΑΜΕ, αφού καλεί σε δυνάμωμα της πάλης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, κατά της λιτότητας, κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ. ζητά: «Να καταδικαστεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και να απομακρυνθούν οι εργαζόμενοι από αυτήν γιατί είναι εχθρική προς τα συμφέροντά τους. Είναι συνδιαμορφωτής των αντιλαϊκών πολιτικών, συνεταίρος του ΣΕΒ-επιδιώκει να περάσει τη λογική της συναίνεσης».

Ξεχωριστές κινητοποιήσεις

Μπροστά στη σκληρή απεργία και την αναμέτρηση της Πέμπτης, για άλλη μια φορά ξεχωριστές θα είναι όλες οι συγκεντρώσεις και πορείες που θα διοργανωθούν. Έτσι:

• Στην Αθήνα στις 11 το πρωί στο Πεδίον του Άρεως διοργανώνεται η κεντρική συγκέντρωση από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Αυτ. Παρέμβαση).

• Στην Ομόνοια, στις 10.30 το πρωί, διοργανώνεται η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Άγνωστο, αν μπροστά στη Βουλή «συναντηθούν» οι διαδηλώσεις των δύο εκδηλώσεων, που αναμένονται ιδιαίτερα μεγάλες και μαχητικές.