Πάλι τα κορόιδα θα πληρώσουν προς δόξαν των εργολάβων

Σε προηγούμενο δημοσίευμά μας είχαμε αναλύσει διεξοδικά το φαινόμενο της νομιμοποίησης των κλειστών ημιυπαίθριων
χώρων στις οικοδομές και είχαμε αναφερθεί σε κάποιους επαγγελματίες του κλάδου που για δικούς τους λόγους, οικονομικού χαρακτήρα, και παραβιάζοντας τις σχετικές διατάξεις των πολεοδομικών, ποινικών κ.λπ. νόμων, εμφανίζονται στα κανάλια και πιέζουν, εκβιάζουν θα λέγαμε, το ελληνικό κράτος να νομιμοποιήσει τους παρανόμως κλεισμένους ημιυπαίθριους χώρους στις οικοδομές.

Μια τέτοια απόφαση από το κράτος θα αποτελέσει έγκλημα διαρκείας κατά του άκρως βεβαρημένου αστικού περιβάλλοντος, της ορθολογικής λειτουργίας της πόλης, της ποιοτικής αναβάθμισης της αστικής γειτονιάς και της ποιότητας ζωής των κατοίκων στις αστικές περιοχές.

Τα διάφορα συντεχνιακά συμφέροντα που εμπλέκονται καθʼ οιονδήποτε τρόπο σε αυθαίρετες κατασκευές ανεγειρόμενες κατά παράβαση των διαφόρων πολεοδομικών νόμων (Ν. 1337/83 κ.λπ.) με το δόγμα «όσο πιο πολλοί εμφανιζόμαστε ότι είμαστε, τόσο πιο εύκολα θα αναγκάσουμε το κράτος να υποκύψει και να “αμνηστεύσει” την παρανομία», εφηύραν πρόσφατα το εξωφρενικό «επιχείρημα» ότι το θέμα αυτό αφορά δήθεν 5.000.000 (!) Έλληνες, διογκώνοντας έτσι σκοπίμως το πρόβλημα.

Ακούγοντας το «επιχείρημα» αυτό, ο οποιοσδήποτε εχέφρων άνθρωπος, πολλώ δε μάλλον οι πολιτικοί στους οποίους κυρίως στοχεύει αυτό (ψηφοφόροι δα όλοι αυτοί!), θα σκεφθεί: «είναι δυνατόν να φυλακισθούν 5.000.000 Έλληνες ως παραβάτες των πολεοδομικών και ποινικών νόμων; είναι δυνατόν να γκρεμισθούν 5.000.000 ημιυπαίθριοι χώροι;».

Έτσι, για να επιβάλουν την άποψή τους αυτή και να κάμψουν τις όποιες αντιδράσεις των νομοταγών πολιτών, κατασκευάζουν αυτό το δήθεν τεράστιο πλήθος ανόμων-συνενόχων, ώστε να αναγκάσουν το κράτος, προ του δήθεν δημιουργηθέντος αδιεξόδου, να υποκύψει στις πιέσεις τους.

Ο λόγος προφανής και δόλιος συνάμα: Αφού έχουν ήδη εισπράξει γενναία ποσά από τους αγοραστές για κάθε τετραγωνικό μέτρο κλειστού ημιυπαιθρίου, το οποίο χρεώνεται από τον κατασκευαστή-εργολάβο με την ίδια τιμή που χρεώνεται και το «κανονικό» δωμάτιο, ρίχνουν και μεταφέρουν στην πλάτη των συνήθων κορόιδων-υποζυγίων τις δικές τους ευθύνες, ώστε να απαλλαγούν αυτοί και να «την πληρώσουν» οι αγοραστές μικροϊδιοκτήτες, οφειλέτες κατά κύριο λόγο των τραπεζών, αφού μέσω δανείων αγοράζουν τις κατοικίες τους, καταβάλλοντες αυτοί τα πρόστιμα που ορίζουν οι πολεοδομικοί νόμοι, αλλά και υφιστάμενοι όλες τις υπόλοιπες ποινικές, διοικητικές κ.λπ. συνέπειες (π.χ. ποινές φυλάκισης, πρόστιμα, κατεδάφιση).

Είναι τουλάχιστον φαιδρό να ξιφουλκούν υπέρ της νομιμοποίησης μιας τέτοιας παρανομίας αυτοί που δημιούργησαν, ευθύνονται, συντήρησαν, συντηρούν, αλλά και θα συντηρήσουν το φαινόμενο αυτό και στο μέλλον, όσοι νόμοι νεώτεροι κι αν ψηφιστούν από τη Βουλή των Ελλήνων, αφού οι ήδη ισχύοντες νόμοι, αν και είναι ιδιαιτέρως αυστηροί, παρʼ όλα αυτά δεν τους απέτρεψαν από να τους παραβιάζουν συστηματικά και κατʼ εξακολούθηση, ώστε να αποτραπεί η «νέα γενιά αυθαιρέτων». Και τούτο γιατί ποτέ οι νόμοι αυτοί δεν εφαρμόστηκαν εναντίον τους, οι δε πολεοδομίες έκαναν τα στραβά μάτια και δεν λειτούργησαν, ως ώφειλαν, σύμφωνα με τον νόμο όπως ταιριάζει σε μια ευνομούμενη Πολιτεία.

Είναι άλλωστε κοινός τόπος ότι πολλοί εργαζόμενοι σε πολεοδομίες διατηρούν γραφεία εκπόνησης οικοδομικών μελετών και έργων, είναι εργολάβοι-κατασκευαστές, υποκρυπτόμενοι πίσω από συνήθως νεαρούς μηχανικούς-αχυρανθρώπους τους, κι έτσι εμφανίζεται το φαινόμενο ο ελεγχόμενος να είναι και ο ελέγχων. Έτσι, μόνον ως γελοιότητα ή φάρσα μπορεί να εκληφθεί ο ισχυρισμός τους «ας νομιμοποιήσουμε σήμερα την παρανομία και αύριο, με νέο νόμο, δεν θα το ξανακάνουμε».

Επίσης, η προτεινόμενη από διάφορους κύκλους «τακτοποίηση» του θέματος των κλειστών ημιυπαιθρίων χώρων, πέρα από τον διασυρμό της χώρας, θα οδηγήσει πιθανότητα και στην επιβολή προστίμων από τον επίτροπο Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με ποια νομική βάση και υπό ποία νομική έννοια και συνέπεια μπορεί να συντελεσθεί μια τέτοια «τακτοποίηση»; Με δεδομένες τις ισχύουσες διατάξεις του Ν. 1337/83, το όποιο πρόστιμο επιβληθεί δεν σημαίνει «εξαίρεση» από την κατεδάφιση, αλλά μόνο τη χρονική αναστολή της κατεδάφισης, η οποία θα ισχύει μέχρις ότου υλοποιηθεί η επιταγή του παραπάνω νόμου, της κατεδάφισης δηλαδή των παράνομων κτισμάτων. Έτσι, τα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης αυθαιρέτων θα κληθούν να τα πληρώσουν τα γνωστά κορόιδα, προς δόξαν τών σε βάρος τους κερδοσκοπησάντων εργολάβων, χωρίς όμως να «νομιμοποιούν» με αυτόν τον τρόπο τα παράνομα κτίσματα, συνεπώς δεν θα μπορούν να τα μεταβιβάσουν, αφού οποιαδήποτε δήθεν νέα νομοθετική ρύθμιση θα προσκρούσει οπωσδήποτε στα άρθρα 24 αρ. 1 και 2 του Συντάγματος. Τι είδους «τακτοποίηση» των αυθαιρέτων είναι λοιπόν αυτή, αν δεν είναι δυνατή, και σαφώς δεν πρέπει να είναι, η μεταβίβαση των κτισμάτων αυτών;

Κατά τον ισχυρισμό των εργολάβων-κατασκευαστών και λοιπών εμπλεκομένων με τις οικοδομές, σήμερα παραμένουν προς πώληση 200.000 νεόδμητα διαμερίσματα.

Ας ενεργοποιηθούν άμεσα, σήμερα κιόλας, οι μηχανισμοί του κράτους και ας εφαρμόσουν το νόμο. Ας δημιουργηθούν μεικτά συνεργεία από υπαλλήλους των πολεοδομιών και δημόσιους ελεγκτές περιβάλλοντος (ή ελεγκτές δημόσιας διοίκησης), οι οποίοι θα προβαίνουν σε έλεγχο και καταγραφή των νεόδμητων αυτών διαμερισμάτων που δεν έχουν πωληθεί μέχρι σήμερα, ώστε να διαπιστωθεί πόσα από αυτά έχουν κλειστούς ημιυπαιθρίους χώρους.

Να κληθούν έτσι να πληρώσουν αυτοί, που με μόνο στόχο το κέρδος τους ευθύνονται πραγματικά και παρανομούν, να τους επιβληθούν τα προβλεπόμενα από τον νόμο πρόστιμα, να παραπεμφθούν ως παραβάτες στα ποινικά δικαστήρια και να τους επιβληθούν οι προβλεπόμενες ποινές που κυμαίνονται από 5.000 έως 50.000 ευρώ. Και τότε τα έσοδα του κράτους, με απόλυτη βεβαιότητα, θα υπερβούν κατά πολύ τα 2,5 δισ. ευρώ.

Μόνον έτσι θα χτυπηθεί το πρόβλημα στη ρίζα του και θα παταχθεί αυτό το φαινόμενο που εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς και την εμφανίζει ως τριτοκοσμική, το ότι δηλαδή οι νόμοι ψηφίζονται για να μην εφαρμόζονται, το οποίο οδηγεί σε κρίση αξιών, αμφισβήτηση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και της ευνομούμενης Πολιτείας, και έκπτωση του κράτους Δικαίου. Μόνον έτσι θα δικαιωθούν οι έντιμοι επαγγελματίες του κλάδου, που ουδέποτε παραβίασαν τους κανόνες που θέτει η Πολιτεία για την ανοικοδόμηση, αλλά και οι απλοί νομοταγείς πολίτες που δεν υπέκυψαν στους εκβιασμούς των παρανομούντων όταν αρνήθηκαν να αγοράσουν τέτοιου είδους κατασκευές και να φορτωθούν τις ευθύνες άλλων. Μόνον έτσι, με μια σωστή πολιτική εφαρμογής των νόμων του κράτους, θα ισχυροποιηθεί το ηθικό υπόβαθρο και θα εμπεδωθεί στους πολίτες η εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς και στους νόμους.