Θα χαθούν πολλά αν δεν υπάρξει ξεσηκωμός του λαού

«Ναι είμαι εξαιρετικά απαισιόδοξος για τα εθνικά μας θέματα», δηλώνει με μελαγχολία ο Γιάννης Καψής σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «ΠΑΡΟΝ». Κάνει λόγο για «αδελφάτο ιστορικών» που συνειδητά υπονομεύουν τις ιστορικές μας θέσεις και αποκαλύπτει ότι ο πατέρας του φοίτησε σε ένα είδος κρυφού σχολειού.

Είναι κατηγορηματικός στη θέση του: «Εάν δεν υπάρξει μια εξέγερση της κοινής γνώμης -και δεν εννοώ επανάσταση- προ της συμφοράς, τότε θα χαθούν πολλά. Οι ιθύνοντες βαυκαλίζονται με τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν μειωμένο ενδιαφέρον για τα εθνικά θέματα. Εάν όμως μελετήσουν την Ιστορία, και κανείς πολιτικός δεν μπορεί να κάνει πολιτική χωρίς να ξέρει καλά Ιστορία, θα δουν ότι όταν εθίγησαν τα εθνικά μας θέματα αποτέλεσαν τη συνισταμένη όλης της λαϊκής οργής.

Κάνουν κι ένα ακόμη λάθος οι πολιτικοί μας. Πιστεύουν ότι ο ελληνικός λαός λησμονεί. Θα πω κάτι που ίσως να μην το έχετε προσέξει. Η ελληνική γλώσσα, η οποία έχει δύο και τρεις λέξεις για κάθε έννοια, έχει μία και μόνο λέξη για τα δυσάρεστα νυχτερινά όνειρα: Εφιάλτης. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ένας πολύ εργατικός και ικανός πολιτικός, κατέστρεψε την πολιτική του πορεία όταν είπε το περιβόητο: “Μετά δέκα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το Σκοπιανό”. Και η δυναστεία των Γκλίξμπουργκ δεν ρίζωσε γιατί φέρει την κατάρα του 1922».

= Ενστερνίζεστε την άποψη ότι από το 2000 και μετά δεν έχουμε εξωτερική πολιτική;

– Εξωτερική πολιτική είχαμε σε δύο περιόδους. Στην περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου και στην περίοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου, και εν μέρει στην τελευταία περίοδο της προεδρίας Καραμανλή. Όποιος θέλει να με διαψεύσει ας έρθει ενώπιος ενωπίω. Βεβαίως μετά το 2003 κάναμε ορισμένα σημαντικότατα βήματα όπως η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μεγίστη επιτυχία. Το αντίτιμο όμως είναι βαρύ: Με τη Συμφωνία του Ελσίνκι αναγνωρίσαμε επίσης ότι και η Τουρκία έχει συμφέροντα στο Αιγαίο.

Εγκαταλείψαμε δηλαδή τη βασική θέση μας ότι εμείς αναγνωρίζουμε ως υπαρκτό θέμα μόνο την υφαλοκρηπίδα. Όποιος άλλος έχει δικό του θέμα ας προσφύγει στο Δικαστήριο της Χάγης.

= Είσαστε αμετακίνητος στη θέση σας ότι αυτό το θέμα δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διμερών συνομιλιών;

– Έχετε σπίτι;

= Έχω.

– Αν κάποιος σας πει ότι η αυλή είναι δική του, θα τη διαπραγματευθείτε μαζί του ή θα του πείτε πήγαινε στο δικαστήριο; Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ακαδημαϊκοί που από το ύψος της επιστημονικής αυθεντίας τους μας σνoμπάρουν, εμάς της Σχολής του Ανδρέα Παπανδρέου και υποστηρίζουν ότι πρέπει να αρχίσουμε συνομιλίες.

Κατʼ αρχάς αρνούμαι να υποκύψω στη δεσποτεία της αυθεντίας, κι όταν ακόμη η αυθεντία αυτή είναι πραγματική και όχι επίπλαστη. Και θα παρέφραζα τη φράση του Κλεμανσό, λέγοντας ότι η εξωτερική πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους καθηγητές. Θα υπήρχε ο κίνδυνος να φθάσει στην κατάντια που έχουν φθάσει σήμερα τα πανεπιστήμιά μας.

Στην αυθεντία θα απαντούσα με τα υπάρχοντα ντοκουμέντα. Δεν υπάρχει καμία διένεξη που έχει πάει στο δικαστήριο με συνυποσχετικό και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να έχει δώσει σʼ έναν από τους διαδίκους απόλυτο δίκιο. Όλες οι αποφάσεις περιέχουν το στοιχείο του συμβιβασμού. Και ανακύπτει το ερώτημα: Τι είδους συμβιβασμό θα δέχονταν;

Υπάρχει και το χειρότερο: Μερικοί ακαδημαϊκοί -όχι πολλοί ευτυχώς- ψιθυρίζουν στα αυτιά των ιθυνόντων ότι πρέπει να δώσουμε και μερικές βραχονησίδες για να φτιάξουμε τις σχέσεις μας με την Τουρκία.

Ερώτημα πρώτον προς αυτούς: Αν έρθει η Τουρκία μετά μερικά χρόνια και πει ότι θέλω κι άλλες, τι θα κάνουμε;

Ερώτημα δεύτερο: Οι βραχονησίδες προσδιορίζουν ή δεν προσδιορίζουν την έκταση των χωρικών υδάτων και της υφαλοκρηπίδας; Και αν μοιράσουμε και την υφαλοκρηπίδα, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου που θα περιβάλλονται από τουρκική υφαλοκρηπίδα και τουρκικό εναέριο χώρο, πόσο καιρό θα παραμείνουν ελληνικά;

Ας αφήσουν λοιπόν, τα εκ του πονηρού.

= Έχουμε συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου, έχουμε συνεχείς προκλήσεις. Πώς βλέπετε την κυβερνητική στάση; Χαρακτηρίζεται από πολλούς παθητική.

– Δεν ξέρω εάν η παθητική στάση αφορά τον ίδιο τον Καραμανλή. Φοβάμαι ότι ο Καραμανλής έχει αφήσει να του φύγει όλη η κυβέρνηση από τα χέρια. Θα ήθελα να σας θυμίσω κάτι: Όταν κάναμε τη συμφωνία της Άγκυρας, την οποία διαπραγματεύτηκα κάτω από ισχυρές πιέσεις και απειλές εκ μέρους της άλλης πλευράς, αποδεχθήκαμε σιωπηρά ότι η Τουρκία θα έκανε τέσσερις παραβάσεις του FIR τον χρόνο μόνο και μόνο για να δηλώνουν ότι δεν έχουν αλλάξει την πολιτική τους. Σήμερα γίνονται σαράντα παραβάσεις του FIR και παραβιάσεις του εναερίου μας χώρου την ημέρα. Όπερ έδει δείξαι.

Όλα αυτά εντάσσονται στη σκόπιμη διολίσθηση, ώστε κάποια στιγμή να καθίσουμε σε αυτό που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μάς βομβαρδίζει επί χρόνια, γύρω από ένα τραπέζι και να έχουμε ένα package deal, μια συνολική συμφωνία.

Και για τον μέσο πολίτη που δεν είναι γνώστης των ορολογιών: Πριν από 90 χρόνια, έπειτα από μια τρομακτική στρατιωτική ήττα, υπογράψαμε τη Συνθήκη της Λωζάννης που καθόρισε τα υφιστάμενα σύνορα. Και σήμερα, με την Ελλάδα μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ (!) μας ζητούν να επαναδιαπραγματευθούμε τα σύνορά μας και να δεχθούμε σμίκρυνση της χώρας μας.

= Έχετε άλλες ενδείξεις γιʼ αυτό που ισχυρίζεστε;

– Θα μας έπαιρνε πολύ χρόνο και τόπο. Θα αναφέρω όμως συλλήβδην όλα τα περίεργα φαινόμενα της εποχής μας, ξεκινώντας από την ομαδική επίθεση κατά του κρυφού σχολειού, τη σφαγή της Σμύρνης που ήταν… απλώς συνωστισμός, την έξοδο του Μεσολογγίου που διαγράφεται, τον χορό του Ζαλόγγου που δεν συνέβη ποτέ και φτάνουμε στη ρήση του Κίσινγκερ ότι «οι Έλληνες είναι ένας πολύ ατίθασος λαός που για να τον υποτάξουμε πρέπει να καταστρέψουμε την Ιστορία του και την κουλτούρα του». Αν και ο ίδιος ο Κίσινγκερ που μόνο φιλέλληνας δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί όταν τον ρώτησαν γιατί παίρνει θέση υπέρ της Ελλάδας περί του ονόματος των Σκοπίων απάντησε: «Γιατί γνωρίζω Ιστορία».

Θέλω να κάνω μια διευκρίνιση για να μην εμφανισθώ ως συκοφάντης. Δεν μέμφομαι το γνωστό αδελφάτο των γνωστών ιστορικών για συνειδητή υπονόμευση των εθνικών θέσεων. Η ράτσα μας κουβαλάει κι ένα άλλο κακό ριζικό, τον Ηροστρατισμό. Για να φανούμε ότι κάτι καινούργιο λέμε δεν διστάζουμε να πυρπολήσουμε τον ναό της Εφέσου.

Και μια πρόκληση για όλα όσα αναφέρω. Έχω στη διάθεσή τους αδιάψευστα ντοκουμέντα. Π.χ. ο πατέρας μου φοίτησε σε κρυφό σχολειό ή σε ένα είδος κρυφού σχολειού, στο χωριό του, στην Αγία Παρασκευή στο Τσεσμέ.

= Η επίσκεψη Ομπάμα στην Τουρκία περιέχει κάποιο μήνυμα και για μας;

– Νομίζω πως το ενδιαφέρον του Ομπάμα σήμερα εστιάζεται σε άλλες κατευθύνσεις. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Ερντογάν είναι ένας οξυδερκής και πολύ καλός πολιτικός. Και τρέμω γιατί όταν ήταν αντιμέτωποι Βενιζέλος – Κεμάλ, δύο μεγάλες προσωπικότητες, κέρδισε ο Βενιζέλος. Όταν ακολούθησαν οι μικροί πάθαμε καταστροφή. Ο Ερντογάν ο οποίος είναι ισλαμιστής (τον έχω γνωρίσει από την εποχή που ήταν νομάρχης Κωνσταντινουπόλεως), έδειξε μεγάλη δεξιοτεχνία, αγνόησε την Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία ούτε θέλει ούτε μπορεί να μπει, κι εστράφη προς τη Μέση Ανατολή.

Αυτό σημαίνει ότι η αυξημένη ισχύς της Τουρκίας στη διεθνή σκακιέρα χρησιμοποιείται κι εναντίον μας.

= Πώς αξιολογείτε το γεγονός ότι ο Ομπάμα δεν έρχεται και σε μας, κάτι που συνήθιζαν οι προκάτοχοί του;

– Υπάρχει ένας μικροπανικός της Ουάσινγκτον με ό,τι συμβαίνει στην Εγγύς Ανατολή. Είναι μεγάλο το ενδιαφέρον της Ουάσινγκτον να υπάρξει ανεξάρτητο κουρδικό κράτος που να διασφαλίσει νέες πηγές πετρελαίων. Και είναι ακόμη πολύ σημαντικό θέμα το Παλαιστινιακό. Ο Ομπάμα, ο οποίος έδωσε υποσχέσεις στο εβραϊκό λόμπι, θέλει να συγκρατήσει τον Ερντογάν ο οποίος άρχισε ευφυώς μια αντιϊσραηλινή πολιτική. Και θέλει να τον συγκρατήσει γιατί εάν πάρει με το μέρος του την ηγεσία του μουσουλμανικού κόσμου, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για το εβραϊκό λόμπι.

= Συνδέετε την επίσκεψη και με την οικονομική κρίση λόγω πετρελαίων;

– Είναι μακροπρόθεσμα τα οφέλη. Κάτι που δεν ξέρουν οι ιστορικοί μας είναι ότι η Αμερική έχει θεσμική συνεργασία από το 1918 με την Τουρκία. Δεν είναι κάτι τωρινό. Μη βλέπουμε τη δεκαετία του Παπανδρέου που κατορθώσαμε να έχουμε, περίπου, μια ίση μεταχείριση. Πάντοτε η Άγκυρα είχε συνοϊκή μεταχείριση.

= Έχοντας ο Ομπάμα στις προτεραιότητές του τα θέματα της Μέσης Ανατολής, τα ενδιαφέροντά του στα θέματα των Βαλκανίων έρχονται σε δεύτερη μοίρα;

– Κάθε άλλο. Κατά τη δική μου εκτίμηση, εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον για την Αμερική έχουν και τα Σκόπια. Οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να μείνουν στην Ευρώπη επί μακρόν – έχουν τριάντα πέντε χιλιάδες στρατό στη Γερμανία και ατομικά όπλα. Και πρέπει να περιορίσουν την επιρροή της Ρωσίας. Τους χρειαζότανε ένας πιστός δορυφόρος. Τα Σκόπια είναι μια ιδεώδης λύση που για να την επιτύχουν αιματοκύλισαν τα Βαλκάνια. Η μεγαλύτερη πρεσβεία με τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις και βάσεις παρακολουθήσεως κτίζεται τώρα στα Σκόπια.

= Άρα από πλευράς αμερικανικού ενδιαφέροντος ακολουθεί η υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων.

– Ασφαλώς. Σχετικά με το θέμα αυτό δεν θέλω να παραταχθώ με τους λυσσώδεις υπερεθνικόφρονες που ζητούν να σκοτώσουμε τους Σκοπιανούς. Από την πρώτη στιγμή υποστήριξα ότι πρέπει να δοθεί μια λύση με συνομιλίες και διαπραγματεύσεις, μια λύση που νʼ αποκλείει τον αλυτρωτισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας. Αλλά από το να βρεθεί μια λύση με διαπραγματεύσεις μέχρι να τα δώσουμε όλα υπάρχει μεγάλη απόσταση.

= Η πολιτική Μητσοτάκη αποτέλεσε υπαναχώρηση στην αρχική θέση μας να μην υπάρχει καθόλου ο όρος «Μακεδονία». Επίσης είχε κατηγορηθεί για διγλωσσία. Η κ. Μπακογιάννη ακολουθεί τα χνάρια του κ. Μητσοτάκη;

– Με ειρωνεύεσθε; Όταν είναι στο ίδιο πολιτικό κέλυφος, πόσο μπορεί να αλλάξει κανείς; Να χρησιμοποιήσει νέες μεθόδους ενδεχομένως, αλλά η νοοτροπία είναι η ίδια.

= Και ο Αντώνης Σαμαράς κινούνταν στο ίδιο κέλυφος, αλλά είχε διαφορετική προσέγγιση.

– Ο Σαμαράς, τον οποίο εκτιμώ, ανακάλυψε ότι άλλα έλεγε αυτός στους μεσολαβητές ενώ την ιδία στιγμή άνθρωπος του Μητσοτάκη τούς έλεγε «μην ακούτε τον Σαμαρά, άλλα θέλει ο Μητσοτάκης». Δεν μπορούσε με αυτόν τον τρόπο να κάνει εξωτερική πολιτική. Μπορεί να μην έκανε σωστούς τακτικούς ελιγμούς αλλά στο βάθος είχε δίκιο.

= Δεν θα έπρεπε η διπλωματία μας να είχε χαράξει πολιτική στην υπόθεση των Σκοπίων εδώ και δεκαετίες τώρα; Γιατί το αφήσαμε;

– Ήμουν στο υπουργείο Εξωτερικών επί οκτώ χρόνια. Έχω συνεργασθεί με εκατοντάδες διπλωμάτες. Τρέφω μεγάλη εκτίμηση γιʼ αυτούς. Αλλά επαναλαμβάνω ότι την εξωτερική πολιτική τη χαράσσει ο πολιτικός.

Για το Σκοπιανό υπήρχαν εκθέσεις και σημειώματα από πολύ παλιά. Όπως π.χ. ξέραμε ότι υπήρχε κέντρο προπαγάνδας στον Καναδά και ένα δεύτερο στην Αυστραλία. Με μεγάλα κονδύλια άσκησης προπαγάνδας. Και τα Σκόπια δρούσαν υπόγεια. Μην ξεχνάμε ότι ο Παπανδρέου δεν δέχθηκε την Μπλάνιτς.

Στο σημείο αυτό ο κ. Καψής δεν θέλει να επεκταθεί σε λεπτομέρειες για λάθη ή για παραλείψεις που ενδεχομένως κάναμε στην πολιτική μας για το Σκοπιανό.

Περιορίζεται να αναφέρει ότι «ήταν λάθος μας που δεν λύσαμε ευθύς εξαρχής τα ζητήματα με συνομιλίες. Με την ένταση βοηθήσαμε τους Σκοπιανούς να δημιουργήσουν εθνική συνείδηση χωρίς να έχουν».