Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο

1
Πολύ άσχημα εξελίσσεται η οικονομική κατάσταση των ΗΠΑ. Τα κοράκια του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Γουόλ Στριτ είναι ακόρεστα. Ρουφάνε το αίμα της αμερικανικής οικονομίας χωρίς τελειωμό. Και τώρα ετοιμάζονται να ρουφήξουν και το αίμα της παγκόσμιας οικονομίας. Οι αναλυτές υπολογίζουν ότι με τα συνεχή πακέτα στήριξης του Ομπάμα φέτος το δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ θα εκτιναχθεί περίπου στα 2 τρισ. δολάρια. Ένα ποσό σημαντικό θα καλυφθεί με την έκδοση νέου χρήματος. Και το υπόλοιπο με δανεισμό. Έτσι οι δανειακές ανάγκες των ΗΠΑ για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος και την αναχρηματοδότηση του ληξιπρόθεσμου χρέους υπολογίζονται στα 2,5 τρισ. δολάρια, δηλαδή στο 5% του παγκόσμιου ΑΕΠ! Αν οι ΗΠΑ εξακολουθήσουν να τυπώνουν δολάρια, τότε ο πληθωρισμός θα φτάσει στο 5%-6%. Με τη βοήθεια βέβαια και των κεντρικών τραπεζών Βρετανίας, Ιαπωνίας και Ευρωζώνης, που κι αυτές τυπώνουν χρήμα. Και ανάλογα με το χρήμα που θα εκτυπωθεί. Όταν οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις δανείζονται από τις κεντρικές τράπεζες με επιτόκιο π.χ. 2,5% και δημιουργείται πληθωρισμός αργότερα της τάξης του 6% οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις αποκτούν υψηλότατη κερδοφορία την οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι και οι εργαζόμενοι. Σε μας θέλουν να στείλουν τον λογαριασμό. Η σφιχτή εισοδηματική πολιτική δεν τους ικανοποιεί. Θέλουν πολλά. Να δούμε τι θα ζητήσει ο Ομπάμα στη Διάσκεψη Κορυφής των G-20.

2
Πολύς λόγος άρχισε να γίνεται πάλι για την ίδρυση «κακών τραπεζών» που θα πάρουν από τις ιδιωτικές τράπεζες τα αφερέγγυα τοξικά απόβλητα (τιτλοποιημένα και μη) ώστε οι τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ανομήματά τους και να αναρρώσουν γρήγορα. Και βέβαια τα βαρίδια αυτά θα τα φορτωθούν οι σύγχρονοι Άτλαντες, οι φορολογούμενοι. Αρκεί να μην ενοχληθούν οι τραπεζίτες. Ο «Economist» μας πληροφορεί ότι το ΔΝΤ ζήτησε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ να αφαιρεθούν από τους τραπεζικούς ισολογισμούς τα «τοξικά απόβλητα» και να μεταφερθούν σε δημόσια «κακή τράπεζα» ώστε να ενισχυθούν κεφαλαιακά οι υγιείς τράπεζες και να κλείσουν ή να κρατικοποιηθούν οι αφερέγγυες. Οι πτωχεύσεις τραπεζών θα ήταν ολέθριες. Αυτά υποστηρίζει το πάντα «προοδευτικό» σε συνταγές ΔΝΤ! Και πόσα είναι αυτά τα «τραπεζικά απόβλητα»; Οι οικονομολόγοι Νουριέλ Ρουμπίνι και Ελίζα Παρίζι-Καπόνε τα υπολογίζουν στο 1,3 τρισ. δολάρια για τις αμερικανικές τράπεζες, πέραν των 500 δισ. που έχουν ήδη αποσβεσθεί μέχρι σήμερα, δηλαδή το Δημόσιο θα φορτωθεί συνολικά 1,8 τρισ. δολάρια. Και φυσικά έχουμε και τα τραπεζικά απόβλητα των τραπεζών των άλλων χωρών (Βρετανίας, Ιαπωνίας, ΝΑ Ευρώπης, Ιαπωνίας κ.λπ.) που θα καταλήξουν στις «κακές τράπεζες» των αντίστοιχων κρατών. Το κόλπο θέλουν να αρχίσει από τις ΗΠΑ και μετά εύκολα θα επεκταθεί. Όσο για την επιβάρυνση των κρατών, η συνταγή είναι γνωστή. Έκτακτα μέτρα για έκτακτες περιστάσεις!

3
Από το μέτωπο της απασχόλησης οι ειδήσεις δεν είναι καθόλου ευχάριστες. Οι προβλέψεις είναι ότι το 2009 θα υπάρξει αύξηση των πτωχεύσεων και διακοπή εργασιών για πολλές ευρωπαϊκές (και ελληνικές) επιχειρήσεις. Αυτό φυσικά σημαίνει και αύξηση της ανεργίας. Για το 2008 με βάση τα στοιχεία της FEBIS (Οργάνωση Υπηρεσιών Επιχειρηματικής Πληροφόρησης) οι πτωχεύσεις στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης το 2009 έφτασαν στις 150.240 έναντι 135.472 του 2007. Στην Ελλάδα είχαμε ελάχιστη αύξηση πτωχεύσεων (2007=510 και 2008=530) και κατά ποσοστό 3,92%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό στις χώρες της Ευρωζώνης εμφανίζεται στην Ισπανία (αύξηση κατά 138,6%) και στην Ιρλανδία (120,82%). Αντιθέτως μείωση των πτωχεύσεων το 2008 παρατηρείται στην Ολλανδία (μείωση κατά 17,25%) και στο Λουξεμβούργο (μείωση 13,24%). Για το 2008 η ελληνική οικονομία έδειξε υψηλό βαθμό αντοχής. Οι ερευνητές της FEBIS εκτιμούν ότι ο μικρός αριθμός πτωχεύσεων στην Ελλάδα οφείλεται στο γεγονός ότι η χώρα μας επλήγη από την κρίση μόνο το τελευταίο τρίμηνο του 2008 και προβλέπουν ότι το 2009 θα είναι πάρα πολύ δύσκολο για την Ελλάδα με θεαματική αύξηση των πτωχεύσεων. Αυτό το στηρίζουν στις μεγάλες ομοιότητες της οικονομίας μας με την οικονομία της Ισπανίας. Το 2009 θα είναι λοιπόν εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για την εργατιά και τις μεσαίου μεγέθους ελληνικές επιχειρήσεις. Πόσο θα πέσει ο βαθμός αντοχής της ελληνικής οικονομίας;