ΓΕΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΦΡΙΓΟΣ

Όπως συνήθως όλα στην Ελλάδα μπολιάζονται με μια ισχυρή δόση υπερβολής, με αποτέλεσμα αρκετοί ενημερωτικοί (και όχι μόνο) σταθμοί να εμφανίζουν τον πρωθυπουργό βαριεστημένο, οκνηρό, ακόμη και ροχαλίζοντα.

Πιστεύω απόλυτα εις τους θεσμούς, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της δύσμοιρης της δημοκρατίας μας, και θα το θεωρούσα εντελώς ανεπίτρεπτο να γίνονται αντικείμενο ύβρεως και λοιδορίας, ειδικότερα μάλιστα όταν πρόκειται περί του προσώπου του πρωθυπουργού. Όταν λοιπόν στα κανάλια γινόταν της κακομοίρας με τη δήλωσή του, ότι θα αποχωρήσει της πολιτικής άμα χάσει τις προσεχείς εθνικές εκλογές γιατί νιώθει κουρασμένος, θεώρησα ότι επρόκειτο πάλι για μια παρερμηνεία των δηλώσεών του, για μια διαστρέβλωση από αυτές που έχουν γίνει ρουτίνα στον δημοσιογραφικό χώρο της Ελλάδος. Αρχικά μάλιστα απέδιδα μομφή σε εκείνους που για δικούς τους συμφεροντολογικούς λόγους, μπαίνανε μέσα στα προσωπικά του πρωθυπουργού, διασύροντας την εικόνα του και το ενδιαφέρον του για τον τόπο. Ομολογώ ότι έπεσα έξω. Το πρόβλημα δεν προκλήθηκε από κάποιον κακόπιστο δημοσιογράφο ή αντίπαλο, αλλά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο ίδιος λέγεται ότι κάλεσε προ εβδομάδος τoν εκδότη και μεγαλοδημοσιογράφο της «Real News» και του εκμυστηρεύτηκε ότι αν χάσει τις εκλογές θα αποσυρθεί γιατί νιώθει πολύ κουρασμένος. Μου φάνηκε απίστευτο ένας σοβαρός άνθρωπος, και μάλιστα πρωθυπουργός, να εξομολογείται τις μύχιες σκέψεις του για τη χώρα και για τα απόρρητα προσωπικά του θέματα σε έναν δημοσιογράφο. Την υστεροφημία του δεν την υπολογίζει; Οι όποιες εξηγήσεις δόθηκαν για αυτήν την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού είναι επιεικώς απαράδεκτες. Δεν είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός να νιώθει τόσο αδύνατος και τόσο ανήμπορος στην αντιμετώπιση μιας όντως σοβαρής κρίσης, που να νιώθει την ανάγκη συζήτησης και στήριξης από έναν δημοσιογράφο, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι στο τέλος όλα θα δημοσιοποιηθούν στον βωμό κάποιας τηλεθέασης ή κάποιας αύξησης φύλλων πώλησης της εφημερίδας. Αν στην Ελλάδα ζούμε στην εποχή της πλήρους δικτατορίας των καναλαρχών, βαριά ευθύνη γιʼ αυτό έχουν οι επί τριάντα πέντε χρόνια διοικούντες, που θεωρούν απαραίτητο ότι για να αναδειχθούν πρέπει με το αζημίωτο να απολαύουν της εύνοιας κάποιου μέσου μαζικής ενημέρωσης. Δεν πρέπει λοιπόν σήμερα οι ίδιοι να παραπονούνται, αφού αυτοί ανέδειξαν τα κανάλια σε ρυθμιστές της δημόσιας ζωής του τόπου. Δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός είπε αυτά που υποστηρίζει ο δημοσιογράφος στοχεύοντας στο εσωτερικό της ΝΔ, για να αποτρέψει τις φυγόκεντρες τάσεις που παρουσιάζονται στο κυβερνών κόμμα, ξέρω όμως πολύ καλά ότι έκανε ένα τεράστιο ολίσθημα δυσφημώντας τον ίδιο τον εαυτό του. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όπως πάντοτε άβολα, αβέβαια και κομπιαστά, προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, προκαλώντας τη γενική θυμηδία. «Ο πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής, είναι πολύ νέος ακόμη για να συνταξιοδοτηθεί. Είναι σε συνεχή δράση γεμάτος δύναμη και σφρίγος». Αλήθεια αγνοεί αυτός ο άνθρωπος ότι όταν σε κάποιον αποδίδεις κάτι που ομολογουμένως δεν έχει, τον εκθέτεις; Αυτό το «δράση» και «σφρίγος», πόθεν τεκμαίρεται; Δεν είναι όμως μόνο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά υπουργοί, βουλευτές και άνθρωποι σε καίριες θέσεις, που σε προβληματίζουν όχι μόνο για τη σοβαρότητά τους αλλά και γιʼ αυτή ακόμα την υπόσταση της προσωπικότητάς τους. Πολλές φορές αναρωτιέσαι: «Μα αυτοί μας διοικούν»; Το τι λένε στα κανάλια καθημερινά είναι απίστευτο. Διερωτάσαι αν πρέπει να έχεις την ελαχίστη εμπιστοσύνη σʼ αυτούς και στα πεπραγμένα τους. Ο ένας λέει ότι θα κάνει ανεξάρτητο πριγκιπάτο στην Κεφαλονιά και στη Μύκονο. Ο γραμματέας πάλι, μας διαβεβαιώνει ότι τον Καραμανλή τα δύσκολα δεν τον φοβίζουν. Ίσως γιʼ αυτό δεν φοβάται τη συνταξιοδότηση… Μας λέγει επίσης ότι ο Καραμανλής ούτε είναι ούτε δείχνει κουρασμένος. Τότε αυτά γιατί τα είπε στον Χαταζηνικολάου; Πρώτος κάποιος άλλος είχε διακηρύξει ότι «αγγαρεία κάμνω, ποινήν εκτίω», πράγμα που επαναφέρει ο πρωθυπουργός. Κάποιος άλλος μας είχε διαβεβαιώσει ότι θα φύγουν νύχτα και η επί της απασχόλησης ότι «εμείς φεύγουμε». Βέβαια το πιο αστείο το είπε ο Σκανδαλίδης, ότι ποτέ δεν είχε σχέση με το κράτος. Δηλαδή ή ο υπουργός δεν είναι κράτος ή αυτό, έτσι που το κατάντησαν, δεν είναι κράτος. Τι μπορείς να πεις στον πρώην υπουργό Αιγαίου γιʼ αυτήν την υπόθεση δωροδοκίας, του εφοπλιστού; Ο άλλος υπουργός από του βήματος της Βουλής έκανε τον νομπελίστα οικονομολόγο κ. Κρούγκμαν, κυρία Κρούγκμαν. Εγώ πάντως βλέπω με καλό μάτι τον Πάγκαλο, που κοιλοπονάει κάτι αλήθειες καμιά φορά, που οι άλλοι τρέμουν και να τις αρθρώσουν. Αυτά που δήλωσε ο Πάγκαλος πρόσφατα είναι ιστορικά ντοκουμέντα που έκαναν εντύπωση. Ομοίως και εκείνο το αμίμητο περί βουλωμένης τουαλέτας. Όλα αυτά θα ήταν και απείρως διασκεδαστικά αν δεν υπήρχε η πολυμέτωπη κρίση και αν στο τέλος τέλος δεν βάζανε το χέρι τους στην τσέπη μας. Εκτιμώ ότι από όσα βλέπουμε και ακούμε, δεν πρέπει να έχουμε καμιά αμφιβολία για το ποιοι φέρανε τη χώρα σʼ αυτό το κατάντημα. Το οξύ πρόβλημα τώρα πια είναι πώς και σε ποιους θα εμπιστευθούμε την έξοδό μας από την κρίση. Αυτοί, και οι δύο μέχρι τώρα, βουτήξανε, σαρώσανε και καταστρέψανε τα πάντα. Πώς είναι δυνατόν να μας βγάλουν από την κρίση τα ίδια πρόσωπα; Ευτυχώς που είμαστε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν μπορούν να βάλουν μπρος, όπως παλιά, το νομισματοκοπείο. Διαφορετικά θα πηγαίναμε στον μπακάλη με καρότσια από πληθωριστικές δραχμές για ένα μπουκάλι γάλα. Χίλιες φορές καλύτερα στην επιτήρηση, παρά στις άνομες ορέξεις του εκάστοτε τσάρου της οικονομίας με τα κόλπα της διολίσθησης. Επίσης πρέπει να ευγνωμονούμε τον Αλμούνια που μας είπε ξεκάθαρα ότι ο χάλι της ελληνικής οικονομίας δεν έχει καμιά σχέση με την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά είναι αποκλειστικά και μόνο θέμα ελληνικής κακοδιαχείρισης επί τριάντα τόσα χρόνια. Τώρα εσύ σκέψου καλά πριν ψηφίσεις έναν από τους δύο κακοδιαχειριστές που σε φέρανε σʼ αυτό το χάλι. Σκέψου ότι τα δύσκολα είναι μπροστά, γιατί σε λίγο δεν θα έχεις ούτε περίθαλψη ούτε υποφερτό μισθό ούτε και σύνταξη. Είμαστε η μόνη χώρα που δεν πήρε μέτρα για τις μισθάρες των ευνοούμενων. Κανείς δεν έχει αντιληφθεί ακόμη σε ποιο σημείο θα φτάσουμε. Και κάτι τελευταίο με την επανεμφάνιση του αρχηγού των εκσυγχρονιστών-διεθνιστών. Το μεγάλο έγκλημα κατά της Σερβίας από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ έκλεισε αυτές τις μέρες μια δεκαετία οδυνηρής μνήμης. Ο ελληνικός λαός τότε με ανθρωπιά είχε εναντιωθεί στους βομβαρδισμούς. Η κυβέρνηση όμως του τότε πρωθυπουργού δεν έφερε καμιά αντίρρηση κατά τους σχεδιασμούς των δολοφονικών αεροπορικών προσβολών. Έσκυψε το κεφάλι. Σήμερα μαθαίνουμε ότι τελικά 350.000 αποστολές βομβαρδιστικών έγιναν σε γέφυρες, σχολεία και λεωφορεία. Τέτοιοι μας διοικούσαν και μας διοικούν και αυτούς θα ξαναψηφίσεις, για τα γεράματά τους, για τα παιδιά και για τα εγγόνια τους.