«Ακραίοι» και… «ιδανικοί αυτόχειρες»!
Τι είναι ακραία άποψη; Τι είναι ακραίος πολιτικός ή ακραίο κόμμα;
Χρησιμοποιούμε τον χαρακτηρισμό «ακραίος» για κάποιον όταν συντρέχουν τρεις προϋποθέσεις:
• Πρώτον, όταν μαζί του διαφωνεί –ή αντι-συσπειρώνεται απέναντί του– η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας.
• Δεύτερον, όταν οι απόψεις του δεν χωρούν στο θεσμικό πλαίσιο της κοινωνίας και η άνοδος της επιρροής του σηματοδοτεί, ενδεχομένως, ανατροπή της συνταγματικής τάξης.
• Τρίτον, όταν οι απόψεις του τον φέρνουν σε σύγκρουση με τα σημαντικότερα διπλωματικά ερείσματα της χώρας στο εξωτερικό, με τις διεθνείς συμμαχίες της κ.λπ.
Όμως και τότε οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Γιατί ό,τι είναι «ακραίο» σήμερα μπορεί να είναι κυρίαρχο αύριο. Κι ό,τι μοιάζει «κεντρώο» σήμερα μπορεί να αποδειχθεί περιθωριακό αύριο.
Η ακραία συνθηματολογία του ΠΑΣΟΚ το 1974 το περιόρισε στο 12% στις εκλογές της Μεταπολίτευσης. Αλλά ή ένταση αυτής της ακραίας συνθηματολογίας επέτρεψε στο ΠΑΣΟΚ να διπλασιάσει τα ποσοστά του τρία χρόνια αργότερα, ενώ η «κεντρώα» και «μετριοπαθής» ΕΔΗΚ του Γεωργίου Μαύρου βούλιαξε και διαλύθηκε.
Την εποχή εκείνη η ελληνική κοινωνία μετακινούνταν προς τα αριστερά, η διεθνής πολιτική μετακινούνταν κι εκείνη προς τα αριστερά, ο Ανδρέας Παπανδρέου το είχε αντιληφθεί και το εκμεταλλεύθηκε πλήρως. Λίγο αργότερα, καίτοι «ακραίος» – ότι βρίσκεται «αριστερά της Αριστεράς» τον είχε καταγγείλει, τότε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής – κυριάρχησε στο πολιτικό σκηνικό.
Σημασία έχει προς τα πού μετακινούνται η κοινωνία και ο διεθνής περίγυρος. Αν συμβαίνει τόσο η τοπική κοινωνία όσο και ο διεθνής περίγυρός της να μετακινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, τότε αυτό που εμφανιζόταν ως «κεντρώο» σήμερα, αύριο θα είναι σίγουρα περιθωριακό. Κι αυτό που εμφανίζεται «ακραίο», αύριο μπορεί να είναι κυρίαρχο.
– Σήμερα, όλες οι κοινωνίες της Ευρώπης κινούνται πολιτικά σε θέσεις «δεξιότερες»: Μεγαλύτερης εθνικής ασφάλειας, μικρότερης ανοχής στους λαθρομετανάστες και ισχυρότερης εθνικής κυριαρχίας. Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινείται και η ελληνική κοινωνία.
– Σε ό,τι αφορά την οικονομία, έχουμε ομόρροπη μετακίνηση τόσο της Ελλάδας όσο και της υπόλοιπης Ευρώπης, αλλά και ολόκληρου του κόσμου, προς θέσεις «αριστερότερες»: Μεγαλύτερη παρέμβαση του κράτους στις αγορές, έλεγχο των καρτέλ, των «golden boys», των χρηματοοικονομικών κολοσσών γενικότερα και της δεσπόζουσας θέσης των τραπεζών, πιο συγκεκριμένα…
Έτσι, οι θέσεις του Γιώργου Κατατζαφέρη μόνο ακραίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Μπροστά σε όσα κάνει ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, ο Σοσιαλιστής Θαπατέρο στην Ισπανία, ο αριστερός Εργατικός Γκόρντον Μπράουν στη Βρετανία, ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία και η Άνγκελα Μέρκελ στη Γερμανία, ο Καρατζαφέρης είναι μάλλον «μετριοπαθής» σήμερα.
Αλλά και σε σχέση με όσα απαιτεί η ελληνική κοινωνία μετά τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου, επίσης ο ΛΑΟΣ μάλλον «μετριοπαθές» κόμμα μοιάζει…
Πράγματι, ο Καρατζαφέρης καιροσκόπος είναι, λαϊκιστής είναι, θολοδεξιός είναι, αλλά ακραίος δεν είναι.
Από την άλλη πλευρά, αληθινά ακραίες απόψεις -για το ζήτημα της εσωτερικής ασφάλειας, αλλά και για τη λαθρομετανάστευση- εκφράζει κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ το ΚΚΕ είναι ιστορικά περιθωριοποιημένο κόμμα, αφού ασχολείται ακόμα με την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης του… Στάλιν!
Έχουμε, λοιπόν, το ιδιόμορφο χαρακτηριστικό στην Ελλάδα: Ενώ τα αριστερά μας κόμματα βρίσκονται σαφώς περιθωριοποιημένα στα άκρα ή μετακινούνται προς τα άκρα, η Κεντροαριστερά του ΠΑΣΟΚ τους προτείνει κάθε τόσο «συνεργασία» (κι αυτά την αρνούνται).
Ενώ αντίθετα το μικρό δεξιό κόμμα που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος, ο ΛΑΟΣ, είναι πολύ πιο μετριοπαθές, αλλά η κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία το καταγγέλλει κάθε τόσο ως… «ακραίο»!
Έτσι, η ΝΔ πυροβολεί… τα πόδια της: Διότι την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ακρότητές του αυτοαπομονώνεται, σπρώχνει πιθανούς ψηφοφόρους του πίσω στο ΠΑΣΟΚ. Την ώρα που το ΚΚΕ περιχαρακώνεται κι αυτό στον σταλινισμό του, επίσης σπρώχνει πιθανούς ψηφοφόρους του στο ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή, η «χείρα βοηθείας» του Καρατζαφέρη προς τη ΝΔ αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση με καταγγελίες περί «ακραίου»! Κι αυτό σπρώχνει απογοητευμένους ψηφοφόρους της προς τον ΛΑΟΣ.
Όλη αυτή η φιλολογία περί «ακραίων» εξυπηρετεί μόνο τους εσωκομματικούς συσχετισμούς υπέρ της κ. Μπακογιάννη. Δεν εξυπηρετεί τις προοπτικές της Νέας Δημοκρατίας. Δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες της ευρύτερης φιλελεύθερης παράταξης. Δεν βλάπτει το ΠΑΣΟΚ – το ωφελεί. Δεν βλάπτει ούτε τον κ. Καρατζαφέρη – αυτόν ειδικά τον δυναμώνει…
Η Νέα Δημοκρατία είναι η μόνη που θα μπορούσε σήμερα να πραγματοποιήσει αμφίπλευρη διεύρυνση να κινηθεί ταυτόχρονα και προς τα δεξιά (στα πολιτικά) και προς τα αριστερά (στα οικονομικά ζητήματα).
Αντί γιʼ αυτό η Νέα Δημοκρατία αφήνει το ΠΑΣΟΚ να κερδίζει από τα αριστερά της (με τον οικονομικό λαϊκισμό του) και τον Καρατζαφέρη να κερδίζει από τα δεξιά της (με τα «ανοίγματά» του). Ενώ η ΝΔ αποδυναμώνεται κι από τις δύο πλευρές.
Αντί να κάνει αμφίπλευρη διεύρυνση, η ΝΔ έχει σήμερα απώλειες προς όλες τις πλευρές.
Κι αυτό ενισχύει μόνο το παιχνίδι μηχανισμών της Ντόρας.
Όχι τα συμφέροντα της παράταξης και της χώρας.
Ν.Ζ.