ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΛΟΜΠΙ ΠΗΡΕ Τʼ ΟΠΛΟ ΤΟΥ

Συντριπτικό ήταν το πλήγμα που κατάφεραν στα σχέδια του Μπαράκ Ομπάμα οι πανίσχυρες σιωνιστικές ενώσεις που δρουν στις ΗΠΑ, όσον για την επιλογή του ανθρώπου που θα ηγείτο του Συμβουλίου Αντικατασκοπίας, το οποίο έχει ως έργο τον συντονισμό και την εποπτεία των 16 διαφορετικών μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης και της CIA. Από τους βασικότερους μνηστήρες της θέσης ήταν ο Τσαρλς Φρίμαν, μια καθόλου τυχαία επιλογή για τον Ομπάμα, καθώς επί προεδρίας Μπους είχε υπηρετήσει την αμερικανική διπλωματία από την πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας, ενώ στο παρελθόν είχε υπηρετήσει και στο Πεκίνο.

Το… πρόβλημα ωστόσο ήταν άλλο. Συγκεκριμένα, οι επικριτικές δηλώσεις του εναντίον της επιθετικής πολιτικής του Ισραήλ, όπου δήλωνε τα αυτονόητα, ότι «αν το ισραηλινό κατεστημένο αφεθεί να κάνει ό,τι νομίζει, θα πάρει αποφάσεις που βλάπτουν τους Ισραηλινούς, απειλούν όσους συνεργάζονται μαζί τους και εξαγριώνουν τους υπόλοιπους». Το γεγονός όμως ότι δεν ταυτιζόταν με τους ακραίους Σιωνιστές που κυβερνούν το Ισραήλ ώθησε το εβραϊκό λόμπι να τον στήσει στα… έξι μέτρα και να τον «εξοντώσει» πολιτικά, όπως δήλωσε ακόμη κι ο ίδιος, εγκαταλείποντας το διπλωματικό πρωτόκολλο. Έγραψε λοιπόν στην ιστοσελίδα του περιοδικού «Φόρεϊν Πόλισι» αμέσως μετά τη δήλωση του ότι παραιτείται από τη διεκδίκηση της θέσης: «Οι τακτικές του ισραηλινού λόμπι έχουν αγγίξει τον πάτο της καταισχύνης και της απρέπειας και περιλαμβάνουν δολοφονίες, επιλεκτικές παραθέσεις αποσπασμάτων, συνειδητή διαστρέβλωση στοιχείων, κατασκευή ψευδών και μια απόλυτη απέχθεια στην αλήθεια»!

Δημόσιος διασυρμός

Η οργή του Φρίμαν είναι ερμηνεύσιμη. Όπως έγραψε η «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν», η εκστρατεία που ξεκίνησε το λόμπι περιελάμβανε τηλεφωνικές πιέσεις προς τον Λευκό Οίκο από κορυφαίους γερουσιαστές (που προφανώς είχαν χρηματοδοτηθεί από το λόμπι) και κυρίως έναν ακήρυχτο πόλεμο στην μπλογκόσφαιρα.

Τα πιο ιοβόλα βέλη εκτοξεύθηκαν από το μπλογκ ενός παλιού γνώριμου των αμερικανοϊσραηλινών υποθέσεων, του Στίβεν Ρόζεν, ο οποίος είναι υπόδικος για τη διοχέτευση αμερικανικών κρατικών μυστικών στο πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι AIPAC. Τώρα κατηγόρησε τον επίδοξο επικεφαλής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ότι εκφράζει τις σαουδαραβικές θέσεις, με αποτέλεσμα η Σιωνιστική Οργάνωση Αμερικής (ZOA) να ζητήσει την κατεπείγουσα διερεύνηση από το Κογκρέσο «των παλιότερων και τωρινών δραστηριοτήτων του Φρίμαν για λογαριασμό του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας». Η επιχείρηση δημόσιας διαπόμπευσής του περιελάμβανε κι άλλα επεισόδια όπως την κατηγορία ότι επέκρινε τη σφαγή στην πλατεία Τιεν Αν Μεν της Κίνας το 1989, κάτι που φυσικά αρνήθηκε, και άφθονους υπαινιγμούς για οικονομικές σχέσεις με την Κίνα.

Η προσπάθεια των εβραϊκών λόμπι να επηρεάσουν άμεσα την αμερικανική πολιτική, συμμετέχοντας ευθέως στην επιλογή προσώπων σε θέσεις-κλειδιά, δεν ήταν η πρώτη, καθώς στις επιτυχίες τους συμπεριλαμβάνεται ο διορισμός του Εμάνουελ Ραμ (ο οποίος οικειοθελώς έχει υπηρετήσει στον ισραηλινό στρατό) ως προσωπάρχη του Λευκού Οίκου και η αποπομπή του Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι από το πέριβάλλον του νέου προέδρου, λόγω των στενών του σχέσεων με τον Τζίμι Κάρτερ, ο οποίος επικρίνει το Ισραήλ. Η πολιτική εκτέλεση του Φρίμαν όμως δεν ήταν η τελευταία μάχη που έδωσε συντονισμένα και χωρίς έλεος το εβραϊκό λόμπι.

Σιωνιστές κατά ΟΗΕ

Εδώ και εβδομάδες είναι σε εξέλιξη μια πραγματικά τιτάνια μάχη των εβραϊκών οργανώσεων εναντίον του… ΟΗΕ! Πράγματι, στο στόχαστρό τους έχει βρεθεί η Διεθνής Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τον ρατσισμό που πρόκειται να διεξαχθεί από τις 20 έως τις 24 Απρίλη στη Γενεύη και είναι γνωστή ως Durban 2, λόγω του ότι θεωρείται συνέχεια μιας αντίστοιχης διάσκεψης που είχε οργανωθεί στην ομώνυμη πόλη της Νότιας Αφρικής το 2001, πάλι ενάντια στον ρατσισμό.

Το προσχέδιο των συμπερασμάτων που έχει ήδη δοθεί στη δημοσιότητα δεν αρκείται σε γενικόλογες, πολιτικά στρογγυλεμένες και νερόβραστες διακηρύξεις, αλλά, προς τιμήν των αρμοδίων των Ηνωμένων Εθνών, κατηγορεί το εβραϊκό κράτος για συστηματική χρήση βασανιστηρίων, εφαρμογή καθεστώτος απαρτχάιντ και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, διερευνά συστηματικά Εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και όπως όλα δείχνουν (αν καταφέρει να ξεπεράσει τυπικά εμπόδια όπως για παράδειγμα το κατά πόσον η Παλαιστινιακή Αρχή αποτελεί κράτος) θα εκδοθούν εντάλματα για τους υπεύθυνους της σφαγής στη Γάζα. Αυτές ακριβώς οι κατηγορίες είναι που ενόχλησαν, απʼ ό,τι φάνηκε, το Ισραήλ, με αποτέλεσμα να επιδοθεί σʼ έναν αγώνα με στόχο να ακυρωθούν οι διεθνείς συμμετοχές στις εργασίες του συνεδρίου κι έτσι να αμφισβητηθεί η αντιπροσωπευτικότητα και επομένως το κύρος του. Μετά το Ισραήλ, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Ιταλία, ενώ ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών παρέπεμψε τον εκπρόσωπο του Κεντρικού Εβραϊκού Συμβουλίου στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ.

Υπουργός Εξωτερικών, φασίστας

Η προσπάθεια των εβραϊκών λόμπι ανά τον κόσμο να θωρακίσουν από έξωθεν πιέσεις το ρατσιστικό κράτος του Ισραήλ και την πολιτική διωγμού και καταπίεσης των Παλαιστινίων που ακολουθεί, εντείνεται όσο πιο αποκρουστική και επιθετική γίνεται αυτή η πολιτική. Και η πραγματικότητα είναι ότι η μοναδική αλλαγή που παρατηρείται στο Ισραήλ το τελευταίο διάστημα αφορά το βούλιαγμα ολόκληρης της κοινωνίας σε ολοένα και πιο ρατσιστικές και φασιστικές θέσεις. Η υπό σχηματισμό κυβέρνηση που προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές είναι το πιο πρόσφατο κρούσμα.

Με βάση ανακοινώσεις του ακροδεξιού Βενιαμίν Νετανιάχου που κέρδισε την πρώτη θέση στις προτιμήσεις των ισραηλινών ψηφοφόρων, υπουργός Εξωτερικών θα αναλάβει ο μεγάλος κερδισμένος των εκλογών, ηγέτης του υπερεθνικιστικού κόμματος Ισραέλ Μπεϊτένου (Ισραήλ το Σπίτι μας), Αβιγκντόρ Λίμπερμαν. Ο διορισμός στο υπουργείο Εξωτερικών του φασίστα Λίμπερμαν (ο οποίος προεκλογικά ζητούσε να απελαθούν όλοι οι άραβες πολίτες του Ισραήλ, ενώ στο παρελθόν δούλευε ως μπράβος σε νυχτερινά κέντρα) σημαίνει τον οριστικό ενταφιασμό κάθε ελπίδας δημιουργίας ανεξάρτητου και βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους.

Ως «απόλυτη καταστροφή» χαρακτήριζε την εξέλιξη στέλεχος του σαουδαραβικού καθεστώτος στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» της Τρίτης. Αν σκεφτούμε ότι οι μέχρι σήμερα πολιτικές ηγεσίες του Ισραήλ αποδέχονταν –στα λόγια πάντα– την ανάγκη δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους για να εφαρμόζουν στην πράξη πολιτικές γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης, μπορούμε να φανταστούμε τι δεινά περιμένουν τον ηρωικό παλαιστινιακό λαό από αύριο, όταν στην πολιτική ηγεσία του Ισραήλ θα βρίσκονται δύο φασίστες ακροδεξιοί, αποδεδειγμένοι εμπρηστές της ειρήνης, όπως ο Νετανιάχου και ο Λίμπερμαν.

Συγγραφείς σε

διατεταγμένη υπηρεσία

Φυσιολογικό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής στροφής στο εσωτερικό είναι η αυξανόμενη απομόνωση που αντιμετωπίζει το Ισραήλ στον διεθνή χώρο, ειδικά μετά την σφαγή στη Γάζα. Μάρτυρας οι μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που έγιναν σε εκατοντάδες πόλεις, οι αποδοκιμασίες που δέχτηκαν ισραηλινοί αθλητές στο εξωτερικό και οι συμπάθειες που κερδίζει η ιδέα επιβολής διεθνούς εμπάργκο στο Ισραήλ, όπως ακριβώς είχε γίνει και τη δεκαετία του ʼ80 ενάντια στο εξίσου μισητό νοτιοαφρικανικό καθεστώς.

Ενδιαφέρον ωστόσο έχει ότι το Τελ Αβίβ δεν μένει άπραγο, ούτε χρησιμοποιεί μόνο κατασταλτικές μεθόδους. Όπως αποκάλυπτε η «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» την περασμένη Πέμπτη, το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ θα ξοδέψει 2 εκατ. δολάρια επιπλέον για να βελτιώσει τη δημόσια εικόνα της χώρας. Πώς;

«Θα στείλουμε διάσημους μυθιστοριογράφους και συγγραφείς στο εξωτερικό, θεατρικές εταιρείες και εκθέσεις», δήλωνε στην ίδια εφημερίδα στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών με αρμοδιότητα σε θέματα Πολιτισμού.

Μεθερμηνευόμενο το παραπάνω σημαίνει το εξής: Αν σε λίγο καιρό εμφανιστεί ξανά στην Αθήνα κανένας διάσημος και πολυμεταφρασμένος ισραηλινός συγγραφέας που καταδικάζει εξίσου σθεναρά και τα «δύο άκρα», που χαρακτηρίζει το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη ως αντισημιτικό και διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για το δικαίωμα άμυνας του Ισραήλ, ας μην τον πάρουμε στα σοβαρά, γιατί απλώς τη δουλειά του θα κάνει, ως μέλος αποστολής του υπουργείου Εξωτερικών, με σκοπό να βελτιώσει το προφίλ του εβραϊκού κράτους κάνοντας τα στοιχειά… στιχάκια! Αν, λέμε…