Στα ημιυπόγεια τα λεφτά και όχι στους… ημιυπαίθριους!

Είναι σύνηθες γεγονός τα αρχιτεκτονικά σχέδια και συνακόλουθα η κατασκευή να προβλέπουν στην οικοδομή εξώστες και «ημιυπαίθριους χώρους». Οι εξώστες είναι κατ’ επέκταση της οικοδομικής γραμμής «στον αέρα», οι δε ημιυπαίθριοι χώροι έχουν δεξιά και αριστερά τοίχους και επάνω πλάκα, ενώ εμπρός είναι ανοιχτοί. Τόσο οι εξώστες όσο και οι ημιυπαίθριοι μπορούν να καλύπτουν έως το 40% του συντελεστή δόμησης.
Καθίσταται ευνόητο ότι οι ημιυπαίθριοι είναι ευχερές να κλειστούν με εμπρόσθια κατασκευή είτε υαλοστασίων είτε εκ τοιχοποιίας – υαλοστάσιο. Αυτό όμως είναι παράνομον αφού προσμετράται κατ’ αρχήν στον συντελεστή δόμησης και τελείται εκτός ορίων οικοδομικής γραμμής (νομίμου κατακόρυφου προσόψεως). Σημειώνεται ότι οι ημιυπαίθριοι πρέπει κατ’ ελάχιστον να έχουν πλάτος 2,5 μ. και βάθος μικρότερον ή ίσο του πλάτους αυτού.
Το κλείσιμο αυτό δίνει, ως καθίσταται ευνόητον, ένα επιπλέον δωμάτιο (τουλάχιστον). Αυτό νομιμοποιεί η μελετημένη ρύθμιση.
Δηλαδή, για παράδειγμα, ένα διαμέρισμα, οικία, ενώ κανονικά έχει νομίμως εσωτερικούς χώρους π.χ. 120 τ.μ., με τη χρήση του κλειστού ημιυπαίθριου αποκτά 120 Χ 1,20 = 144 τ.μ. (20% είναι το ανώτατο όριο).
Στην ενδεχόμενη όμως πώληση μεταβιβάζει τα 120 τ.μ., διότι τα άλλα δεν περιγράφονται στα συμβόλαια, στα πάγια της ΔΕΗ, του δήμου, των κοινόχρηστων κ.λπ.
Αν όμως αυτό αφορά χιλιάδες περιπτώσεις, υπάρχει κάτι άλλο που αφορά δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις και απορούμε πώς δεν επικεντρώνεται το κράτος για εισπρακτικούς λόγους σε αυτό.
Δηλαδή, είναι γνωστό ότι δεκάδες χιλιάδες οικοδομές, πολυκατοικίες και κυρίως μονοκατοικίες – εξοχικά, έχουν ως «κύρια χρήση» τα υπόγεια, όπου λειτουργούν γραφεία, εμπορικά και βεβαίως λειτουργούν WC, κουζίνες κ.λπ. Μάλιστα ΟΛΕΣ οι κλινικές έχουν μετατρέψει τα υπόγεια σε χειρουργεία, εργαστήρια κ.λπ., δηλαδή έχουν μετατρέψει τα υπόγεια σε χώρους «κύριας χρήσης».
Δηλαδή θα ήταν ευκολότερο στο κράτος να νομιμοποιούσε τη χρήση των υπόγειων σε WC, κουζίνες, έστω ιδιαίτερα των ημιυπόγειων και μάλιστα στις χιλιάδες μονοκατοικίες – εξοχικές κατοικίες, που έτσι κι αλλιώς δεν πειράζουν κανέναν ούτε λόγω καλύψεως οικοπέδου ούτε λόγω ύψους, αλλά αφορούν μόνον τον ιδιοκτήτη.
Εδώ, δηλαδή στα υπόγεια των εξοχικών κατοικιών – μονοκατοικιών και στα υπόγεια πολυκατοικιών, είναι τα χρήματα και όχι στους ημιυπαίθριους ορόφων πολυκατοικιών, που έτσι κι αλλιώς έχουν καταγραφεί πολεοδομικά, ό,τι πρόστιμο ήταν να πληρωθεί έχει πληρωθεί και ο ιδιοκτήτης γνωρίζει ότι κάθε χρόνο πληρώνει κάποιο (μικρό) ποσόν για τη συντήρησή τους.