Πώς έφτασε από τα ψηλά στα χαμηλά ο Καραμανλής…
Ένας από τους πιο εμπνευσμένους ηγέτες της συντηρητικής παράταξης έκανε πράξη αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει… ο Τσίπρας. Ανέβασε ποσοστά, έθεσε στο περιθώριο καταστάσεις και εσωστρέφειες ετών και δημιούργησε πλατύ κοινό ψηφοφόρων που ξεκινούσε από τις παρυφές της Αριστεράς και έφθανε μέχρι τη Δεξιά (των άκρων;).
Στα χρόνια αυτά έγιναν αρκετά που δεν προβλήθηκαν όσο έπρεπε, αλλά τη συγκεκριμένη περίοδο χαρακτηρίζουν, γιατί έτσι πάντα συμβαίνει στην πολιτική, αυτά που δεν έγιναν. Τα πέντε χρόνια της επετείου της Νέας Δημοκρατίας έφεραν στον νου λοιπόν, όσα δεν έκανε η «νέα διακυβέρνηση».
= Δεν τα έβαλε με τους «νταβατζήδες»: Ή νόμιζε ότι μπορεί να τα βάλει και αργότερα κατάλαβε ότι αυτό δεν γίνεται. Οπότε ή δεν ήξερε τότε τι έλεγε ή συμβιβάστηκε μαζί τους χωρίς καν να προσπαθήσει γιατί έτσι τη συνέφερε. Και το ένα και το άλλο τα εισπράττει σε δυσαρέσκεια.
= Δεν είχε και δεν δημιούργησε στελέχη: Οι ίδιοι και οι ίδιοι κάνουν και σήμερα κουμάντο, ενώ οι νέοι και πιο φρέσκοι που μπήκαν από τον «πάγκο» είναι επιεικώς μέτριοι. Είναι αυτό που είχε πει παλαιός άγγλος πολιτικός: «Προτιμώ έναν απατεώνα έξυπνο πολιτικό από έναν βλάκα ηθικό». Στην προκειμένη περίπτωση έχουν και ανήθικους και βλάκες…
= Δεν είχε ποτέ ξεκάθαρο προφίλ: Οι θεωρίες περί μεσαίου χώρου δεν πείθουν πια κανέναν και μπορεί να έβγαλαν τη Νέα Δημοκρατία από τη μοναξιά της αλλά μεσοπρόθεσμα της αφαίρεσαν κομμάτι του δεξιού χώρου. Στην αρχή αυτό πανηγυρίστηκε δεόντως διότι έτσι κέρδισε μια ταυτότητα κόμματος μεσαίου χώρου. Αν το δούμε, όμως, πιο ψύχραιμα σήμερα, μία η άλλη της ήλθε στις τελευταίες εκλογές ενώ στις προσεχείς, αφού έχει χάσει τον μεσαίο χώρο, καλείται να μη χάσει κι εκείνον που χαρακτήριζε ακροδεξιό!
= Ο Καραμανλής, κατά κοινή ομολογία ακέραιος άνθρωπος, ορκίσθηκε να μην αντιμετωπίσει φαινόμενα σκανδάλων επί θητείας του. Τελικώς, εξαιτίας ορισμένων ανόητων και φιλόδοξων, βρέθηκε στο στόχαστρο χωρίς να ευθύνεται παρά μόνον για ορισμένες επιλογές του. Ξεπέρασε τις όποιες κρίσεις, προβάλλοντας το δικό του προφίλ και μέχρι σήμερα η «νέα διακυβέρνηση»… κυβερνά με βάση το προφίλ αυτό και τις ανοχές που έχει η κοινωνία ακόμη απέναντι στον ίδιο τον Καραμανλή και όχι στην κυβέρνησή του. Μοναδικό πανευρωπαϊκό φαινόμενο…
= Δεν κατόρθωσε να πατάξει τη γραφειοκρατία και το σπάταλο κράτος. Ο δημόσιος τομέας διογκώθηκε, δεν ήταν και δεν έγινε παραγωγικός και, τελικά, η μη εξυπηρέτηση από νωχελικούς και απρόθυμους δημοσίους υπαλλήλους έφερε τα… ΚΕΠ, παραμάγαζα του Δημοσίου. Τα οποία δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να διορθώνουν και να προωθούν αυτά που θα έπρεπε κανονικά να κάνει το Δημόσιο! Σιγά σιγά κι αυτά αλλοτριώνονται και θα φτιάξουμε τα αντιΚΕΠ που θα διορθώνουν και θα δουλεύουν για τα ΚΕΠ…
= Είπε ένα μεγάλο «όχι» σε Αμερικανούς και Ευρωπαίους κι ενώ κέρδισε την εμπιστοσύνη του απλού λαού με το θέμα του αγωγού φυσικού αερίου, αφέθηκαν στη συνέχεια τα πράγματα στην τύχη τους και τα εθνικά ζητήματα βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Οι Αμερικανοί σαν να καιροφυλακτούν για να… τιμωρήσουν τους αυθάδεις Έλληνες, που τόλμησαν να κάνουν «κονέ» με τη Ρωσία, το Κυπριακό έχει τελματώσει και το ζήτημα των Σκοπίων δεν λύθηκε.
= Σημεία και τέρατα έγιναν στο θέμα της ασφάλειας των πολιτών: Αναβίωσε η τρομοκρατία –ποτέ στην ουσία δεν εξέλιπε εντελώς– τα ακραία αναρχικά στοιχεία έγιναν κράτος εν κράτει και η επαμφοτερίζουσα πολιτική στάση του μεσαίου χώρου της ανοχής και της σαχλαμάρας άφησε κενά εξουσίας αλλά κενά και στην προστασία του πολίτη. Καίνε, αρπάζουν, καταστρέφουν, ο κόσμος φοβάται και κανείς δεν συλλαμβάνει κανέναν… Η παράταξη, που ήταν ταυτισμένη με την ασφάλεια, έφερε ανασφάλεια σε όλους…
= Δεν έδωσε εναλλακτικές λύσεις και νέο όραμα στον ελληνικό λαό. Οι ίδιοι, που προγραμμάτισαν έναν τρόπο επικοινωνιακής τακτικής που δεν έπιασε τόπο, επιχειρούν να επικοινωνήσουν με τον ίδιο τρόπο και σήμερα. Μια κατάσταση τραγική με αδιέξοδα πολλά, με στελέχη χωρίς πολλές δυνατότητες και με κανένα εναλλακτικό σενάριο αντιμετώπισης πολιτικών κρίσεων. Απόλυτη έλλειψη συνολικής προσπάθειας, αλληλεγγύης, σχεδιασμού και συντονισμού. Αποτυχία και φθορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα χωρίς ουσιαστικό λόγο και αιτία και με μια αντιπολίτευση ανίκανη μπροστά σε όσα συμβαίνουν. Μια παράταξη που, μέσα σε πέντε χρόνια, επιχειρεί με κάθε τρόπο να μας πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ… είναι έτοιμο να κυβερνήσει!