Πού εξαφανίσθηκε η βιντεοκασέτα;

Κύριε Διευθυντά,
Στο φύλλο της 25ης Ιανουαρίου 2009 της εγκρίτου εφημερίδας σας της οποίας τυγχάνω τακτικός αναγνώστης, κάνατε μια ολοσέλιδη αναφορά στο μόλις εκδοθέν βιβλίο «Αιγαίο» του αξιότιμου πτεράρχου Νίκου Κουρή, για το οποίο σας συγχαίρω.
Διάβασα με πολλή προσοχή το λίαν διαφωτιστικό αυτό βιβλίο και θα ήθελα να επισημάνω κάτι που πιθανόν διέφυγε και της δικής σας προσοχής.
Εις το κεφάλαιο που ο πτέραρχος τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ αναφέρεται στη μεγαλύτερη ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, τον Μάρτιο του 1987, επιθυμώ να επισημάνω και να συμπληρώσω τα εξής σημαντικά, με την ελπίδα ότι ίσως κριθεί απαραίτητο ορισμένα από αυτά να περιληφθούν στις επόμενες εκδόσεις του βιβλίου. Στις 28 Μαρτίου 1987, εκτός των άλλων ενεργειών που αναφέρονται στο σχετικό κεφάλαιο -ενώ οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν λάβει ήδη διάταξη μάχης (σελίδα 83)- ο αείμνηστος τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου προσκάλεσε όλους τους εν Αθήναις διαπιστευμένους πρέσβεις να προσέλθουν στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» στις 14.00 της ιδίας ημέρας όπου θα έκανε μια βαρυσήμαντη δήλωση.
Εκεί, παρουσία τους, ξεκάθαρα ο πρωθυπουργός της Ελλάδος προειδοποίησε την Τουρκία ότι: «Εάν πραγματοποιήσει την πρόθεσή της (η οποία σημειωτέον είχε ήδη επικυρωθεί από το υπουργικό της συμβούλιο και είχε επίσης καταχωρισθεί εις την τουρκική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) να στείλει το ερευνητικό πλοίο «ΠΙΡΙ ΡΕΪΣ» για έρευνες στο Αιγαίο, εμείς θα το σταματήσουμε όχι με λόγια αλλά με έργα, δηλαδή θα το βυθίσουμε, θα κηρύξουμε τον πόλεμο κατά της Τουρκίας και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι έτοιμες να δώσουν ένα πολύ πολύ σκληρό μάθημα».
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο, μετ’ ολίγον ακολούθησε το τηλεοπτικό διάγγελμα προς τον τουρκικό λαό του προέδρου στρατηγού Εβρέν που υποσχέθηκε «…να πράξει καθετί δυνατό για να αποφύγει ο τουρκικός λαός νέες περιπέτειες…» και στις 18.30 την ίδια ημέρα (28/3/1987) ο πρωθυπουργός της Τουρκίας ανακοίνωσε την -ουσιαστικά- αναδίπλωση-υποχώρηση της Τουρκίας.
Έπειτα από 3-4 ημέρες -διαρκούσης της εντάσεως- στην Κωνσταντινούπολη σε συνέδριο του διεθνούς ναυτιλιακού Propeller Club και του τουρκοαμερικανικού εμπορικού επιμελητηρίου, παρευρισκόμενος σημαντικός υπουργός της τουρκικής κυβέρνησης διερωτήθη εάν η Ελλάς τους είχε ετοιμάσει πόλεμο 6 ημερών. Ο μοναδικός Έλληνας που παρίστατο, εκφράζοντας την προσωπική του γνώμη, επηύξησε την ανησυχία του.
Θα ήθελα να προσθέσω επίσης ότι ο γράφων, ευρισκόμενος στο Λονδίνο μετά 3 χρόνια, με ευχάριστη έκπληξη διάβασα το άρθρο ενός στρατηγικού αναλυτή του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών IISS στους «Times», ο οποίος, μεταξύ άλλων, υποστήριζε ότι μια απειλή, για να γίνει πιστευτή, πρέπει να συνοδεύεται από ορισμένες στρατιωτικές ενέργειες και κινήσεις ορατές στον αντίπαλο ώστε να αντιληφθεί τι θα συμβεί εάν δεν συμμορφωθεί με τα παραγγελλόμενα και ανέφερε ως παράδειγμα το ελληνικό Ultimatum κατά την ελληνοτουρκική αντιπαράθεση του Μαρτίου 1987, το οποίο συνοδευόταν από όλα τα προαναφερθέντα απαιτούμενα και το γνωστό αποτέλεσμα. Ήταν εκπληκτική η σύλληψη, ο σχεδιασμός και η προπαρασκευή του όλου εγχειρήματος από τον Α/ΓΕΕΘΑ πτέραρχο Κουρή και τους άξιους επιτελείς μας και η πίστις του πρωθυπουργού προς αυτούς, τον δικαίωσε. Αξίζει να μνημονευθεί και η δήλωση του Αρχηγού Στόλου το 1987 ναυάρχου Χρήστου Λυμπέρη, πολύ αργότερα, κατά την τελετή παράδοσης στον διάδοχό του ότι «με τον τρόπο που είχαμε διατάξει τις δυνάμεις μας στην αντιπαράθεση με την Τουρκία τον Μάρτιο του 1987, ο αντίπαλος ήτο καταδικασμένος να υποστεί συντριπτική ήττα».
Τέλος, λυπούμαι να αναφέρω ότι όλως περιέργως η βιντεοκασέτα με το ελληνικό Ultimatum της 28/3/1987 έχει εξαφανιστεί από τα αρχεία των κρατικών τηλεοπτικών σταθμών και από παντού.
Με εκτίμηση
Χαράλαμπος Ν. Γκατζιώνης
Κηφισιά