Βυζάντιον

Πώς τη βλέπεις; Φοβάσαι; Αισθάνεσαι καμιά ανασφάλεια; Μήπως ρίγη τρόμου; Μην εκθέτεις τον Πρετεντέρη σε παρακαλώ. Εγώ φοβάμαι τον εαυτό μου, για να είμαι ειλικρινής. Φοβάμαι τις αντιδράσεις του μπροστά σε όλα όσα τον υποχρεώνω να βλέπει. Επίσης βαριέμαι να σου βάλω στο στόμα εκείνη την καραμέλα για τα καθεστώτα που δημιουργούν φόβο προκειμένου να οπλίσουν τα χέρια τους με σιδερένιες τανάλιες. Δεν τους έχω ικανούς για κάτι τέτοιο. Ζούμε στη χώρα που ποινικοποίησε την Κοκκινοσκουφίτσα. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, μπορεί να σου προκύψουν χαριτωμένα πράγματα. Να επιστρέψει ο νόμος περί τεντιμποϊσμού, να κουρεύεσαι με έξοδα του κράτους. Να ανοίξουν και πάλι τα τσοντάδικα στην Ομόνοια. Και, επιτέλους, να επανασυσταθεί η Χωροφυλακή, να δέσει ασορτί με την Αγροφυλακή του Πολύδωρα. Σας μιλάω ειλικρινά, σήμερα λέω να ρίξω μια κουκούλα πάνω μου και να κόβω βόλτες έξω από τη Βουλή.

Νίκος Δένδιας. Η νέα μου αδυναμία. Και μου αρέσει με το ξυρισμένο κεφάλι, δείχνει μια αποφασιστικότητα. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά να τον βάλεις σε κόμικ, ας πούμε ως εχθρό του κουκουλοφόρου Spiderman. Άκου πώς το είπε: «Ο έλληνας πολίτης δεν κρύβει τα χαρακτηριστικά του και δεν φοβάται να δείξει το πρόσωπό του, ιδίως όταν διαμαρτύρεται». Μετά ο Μαρκογιαννάκης είπε κάτι περίεργα για τις υπερευαισθησίες μας προς τις δημοκρατικές ελευθερίες. Ας μας βάλουν ταλκ, να μην επιδεικνύουμε τόση ευαισθησία. Εντάξει, μη νομίζετε ότι γκρινιάζω στα σοβαρά. Σε λίγες μέρες δεν πρόκειται να ασχολείται κανείς. Τα καφέ θα γεμίσουν από αστυνομικούς, η κίνηση στο Κολωνάκι θα τονωθεί, τα πρεζόνια στην Ομόνοια θα πεθαίνουν ανενόχλητα και το αίσθημα ασφαλείας του Μίχαλου θα έχει αποκατασταθεί. Γιατί, νομίζετε, την ανακοίνωση των αστυνομικών μέτρων διαδέχθηκε η ανακοίνωση περί μηδενικών αυξήσεων και έκτακτης εισφοράς; Διότι, αν δεν το κατάλαβες καλά, δεν πληρώνεις πλέον εφορία, αλλά προστασία.
•••
Επίσης, για να μην έχεις απορίες ως προς το πολιτικό κριτήριο της κυβέρνησης, σε ενημερώνω ότι όλα όσα έγιναν τις προηγούμενες μέρες μετρήθηκαν με δημοσκοπήσεις. Πιο απλά, τα μέτρα του Δένδια σου αρέσουν, τα έγραψαν και οι εφημερίδες, το είπαν και τα κανάλια. Τα μέτρα του Παπαθανασίου ακουμπούν στον πατριωτισμό σου. Σου ζητούν να βάλεις πλάτη. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιος βρίσκεται πίσω από την πλάτη σου και κάτι θέλει να σου κάνει. Θα παρατήρησες επίσης ότι από την έκτακτη εισφορά εξαιρούνται οι επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Επειδή, λέει, πρέπει να αντέξουν την κρίση. Ο άνθρωπός μου στο οικονομικό επιτελείο μου εξομολογήθηκε ότι αν ήθελαν να δείξουν πως έχουν όραμα και προοπτική, πως είναι στη μόδα του Ομπάμα τέλος πάντων, θα έπρεπε να ανακοινώσουν απαλλαγές για τις επιχειρήσεις που θα διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας ή θα κάνουν προσλήψεις. Δεν το έκαναν επειδή πιστεύουν ότι έτσι θα μοιραστεί η κοινωνική δυσαρέσκεια. Μπούρδες. Υπάρχουν άνθρωποι που κατάλαβαν ότι συμφέρει να σπάσεις τη βιτρίνα σου, να βάλεις φωτιά στο δασάκι της περιοχής σου και μετά να περάσεις για την είσπραξη του τριχίλιαρου. Μπορεί να ακούγομαι ακραίος, αλλά αισθάνομαι ότι ζω σε ένα κράτος που δεν το γουστάρω και δεν με γουστάρει. Σαν γάμος που το ζευγάρι συμβιώνει υποχρεωτικά για τα παιδιά και ο ένας περιμένει να πεθάνει ο άλλος. Και, γαμώτο, κάτι μου λέει ότι θα ζήσω λιγότερο από το ελληνικό κράτος.

•••
Και τώρα αρχίζει το αποκλειστικό μου (έτσι μου το πλάσαραν) ρεπορτάζ για τις ευρωεκλογές. Μια βασική σκέψη στη Ρηγίλλης ήταν να τεθεί επικεφαλής ο Αλογοσκούφης. Οι ψυχραιμότεροι, όμως, λένε ότι έτσι θα τεθεί και η οικονομία ως βασικό θέμα συζήτησης, κάτι που δεν θέλουν.
Έτσι ο Αλογοσκούφης μένει στην άκρη και αναζητείται κάποιος με οικολογικό ή πολιτιστικό προφίλ. Ας βάλουν τον Κακλαμάνη (πλάκα κάνω, εντάξει;). Λοιπόν η Κράτσα μένει στα σίγουρα. Ο Παπαστάμκος είναι του Σουφλιά και διατηρεί και αυτός τη θέση του. Ο Μαυρομμάτης παραμένει ως εκπρόσωπος του ΔΟΛ. Ο Αγγελάκας δίνει τη μάχη του ως άνθρωπος της Ντόρας. Εδώ αρχίζουν τα μπλεξίματα. Διότι και ο Σκυλακάκης λέει ότι έχει εξασφαλίσει θέση, αλλά και ο Κουμουτσάκος δηλώνει ότι ελπίζει. Ποιοι άλλοι λένε ότι έχουν μεγάλες πιθανότητες; Ο Παπανικολάου της ΟΝΝΕΔ, ο Πουπάκης της ΔΑΚΕ (μιλάμε για πολλή Ευρώπη τώρα) και η Ζέτα Μακρή, εκτός και αν βρει μπροστά της το γνωστό βέτο που την ταλαιπωρεί. Ένα από τα ονόματα που αναφέρω παραπάνω, δηλαδή εν ενεργεία ευρωβουλευτής, μου έλεγε ότι αισθάνεται γραφική μορφή, καθώς όλοι οι άλλοι γνωρίζουν αν θα είναι ή όχι στις θέσεις τους, εκτός από τους Έλληνες. Μην πολυλογώ, στη ΝΔ περιμένουν πρώτο το ΠΑΣΟΚ να κάνει την κίνηση και μετά θα κάνουν ανακοινώσεις. Αλλά δεν έχουν και αρκετό χρόνο, μόλις δύο εβδομάδες.
•••
Το ρεπορτάζ μου συνεχίζεται με θεαματικό τρόπο. Κάποιοι που ονομάζονται «κύκλοι Ντόρας» άρχισαν να ρίχνουν την ιδέα για έκτακτο συνέδριο του κόμματος στην περίπτωση που τα νούμερα είναι απογοητευτικά στην ευρωκάλπη. Όχι πως σκοπεύουν να αμφισβητήσουν ευθέως τον Καραμανλή, αλλά θα ήθελαν να καταγραφεί το πρόβλημα και η πίεση της Ντόρας. Μου περιγράφουν εικόνες στα όρια του νευρικού κλονισμού της κυρίας όταν ακούει τα περί παραμονής του Καραμανλή. Ασφαλώς το σόου θα το δούμε στις 9 Απριλίου στο Παρίσι, όταν Καραμανλής, Ντόρα και Σαμαράς βρεθούν εκεί για την έκθεση των κειμηλίων του Αγίου Όρους. Και θα είναι ωραίες οι εικόνες, ο πρωθυπουργός μπορεί να είναι σίγουρος ότι σε πέντε-έξι αιώνες οι αποφάσεις της δικής του κυβέρνησης θα είναι μεσοτοιχία με τα αυτοκρατορικά χρυσόβουλα σε διπλανές προθήκες. Καλό, ε;
•••
Σήμερα δεν γράφω, διεκπεραιώνω. Δεν έχω και όρεξη για ψυχοθεραπεία, είμαι καλά σε γενικές γραμμές, συνεπώς προτιμώ να γράφω αυτά που μαζεύω βουτώντας τις γαλότσες μου στον βούρκο του κέντρου Αθηνών, πριν τον αποξηράνουν ο Δένδιας με τον Μαρκογιαννάκη. Και θέλω να σας θέσω ένα θεμελιώδες ερώτημα: Υπάρχει πλέον το ρεύμα Βενιζέλου; Γιʼ αυτό δεν κοιμάστε το βράδυ, ακόμα κι αν δεν το ξέρετε. Δεν ξέρω αν υπάρχει «ρεύμα», αλλά γνωρίζω ότι υπάρχει ρήγμα. Φλωρίδης και Βερελής δεν κρύβουν την ενόχλησή τους επειδή ο Big Benie δεν πήγε στην εκδήλωση του Λοβέρδου, ο οποίος, ούτως ή άλλως, πάει να στήσει κάτι δικό του, πιο αυτόνομο. Τι προσάπτουν στον Ευάγγελο; Ότι έχει πάει σε ξεχωριστή συμφωνία με τον Γιώργο για την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, έχοντας ρίξει τους δικούς του. Από δίπλα ανησυχούν και κάποιοι σαν τη Μιλένα (τι ανάγκη έχεις κοπέλα μου;), τον Μπίστη, τον Αλέκο Παπαδόπουλο.
•••
Ξέρω ότι μόλις πάρεις τα μάτια σου από εδώ θα έχεις ξεχάσει όσα έχω γράψει. Μπορεί να τα διάβασες και σε προηγούμενες σελίδες. Μπορεί να έχεις σιχαθεί τα ονόματα και τις καταστάσεις. Το ίδιο κι εγώ. Απλώς αντέχω περισσότερο επειδή είναι η δουλειά μου. Είμαι σαν αυτούς που ντύνουν νεκρούς στα γραφεία τελετών. Βρώμικη δουλειά ο θάνατος, αλλά σε ταΐζει. Εσένα και τα σκουλήκια.