Απανωτά χαστούκια στα εθνικά μας θέματα
1
Στις 12-3-2009 έγινε στη Βουλή συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, έπειτα από σχετικό αίτημα του προέδρου του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη. Κατά τη συζήτηση ο κ. Καρατζαφέρης υπήρξε καταπέλτης για την υπουργό Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη, την οποία κατηγόρησε ότι «χρησιμοποιεί το υπουργείο Εξωτερικών σαν βατήρα και θυσιάζει την εξωτερική πολιτική για την ιδιοτέλειά της». Και το χειρότερο, κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και την κ. Μπακογιάννη ότι ακολουθούν πολιτική υπέρ των ΗΠΑ. Δεν γνωρίζουμε αν αυτές τις κατηγορίες εννοούσε σαν «κοτσάνες» ο κ. Αλαβάνος, αλλά αποτελεί συμπέρασμα ενός μεγάλου αριθμού συμπολιτών μας. Επόμενο ήταν, μετά τις βαριές αυτές κατηγορίες, η υπουργός Εξωτερικών να χάσει το γνωστό χαμόγελό της και η απάντησή της να μην είναι πειστική. Στην ομιλία του ο κ. Καραμανλής εμφανίστηκε με τη γνωστή συνταγή του Πάπα της Ρώμης. Κάλυψε την υπουργό του και της προσέφερε «συγχωροχάρτι» λέγοντας ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι «πολιτική όλης της κυβέρνησης». Δεν φαντάζομαι όλοι οι υπουργοί να συμφωνούν με τα οράματα και τις επιδιώξεις της κ. Μπακογιάννη. Έτσι δεν είναι κύριε Μεϊμαράκη; Ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι θεωρεί παλικαριά να «σκεπάζει» αμαρτίες υπουργών του για το καλό της παράταξης φυσικά ή από άγνοια της πραγματικότητας, γιʼ αυτό και η εικόνα του άρχισε να ξεθωριάζει τόσο πρόωρα. Κάλυπτε μέχρις εσχάτων τους Βατοπεδινούς. Κάλυψε τον Βουλγαράκη, κάλυψε τον Αλογοσκούφη. Και όταν έφτασε σε πολιτικό αδιέξοδο αναγκάστηκε να τους αποπέμψει από την κυβέρνηση. Έτσι όμως εκθέτει και εαυτόν και την κυβέρνηση και την παράταξη της οποίας ηγείται. Είπε ο κ. Καραμανλής κατά την ομιλία του στη Βουλή ότι η κυβέρνηση υπερασπίζεται τα εθνικά μας συμφέροντα με σύνεση και τόλμη. Αλίμονο εάν συνέβαινε το αντίθετο. Επειδή όμως τα γεγονότα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι εκ των ομιλιών στη Βουλή και των χαρακτηρισμών που δίνουν στην πολιτική τους ο πρωθυπουργός ή ο αρμόδιος υπουργός, θα μας επιτρέψει ο κ. Καραμανλής να του υπενθυμίσουμε ότι τα γεγονότα δείχνουν πως η κ. Μπακογιάννη δεν έχει οράματα τη σύνεση και την τόλμη κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Γιʼ αυτό συνεχίζονται οι κατραπακιές εις βάρος της χώρας μας.
2Όταν ασκεί μια κυβέρνηση πολιτική με σύνεση και τόλμη στα εξωτερικά θέματα τα χαστούκια δεν έρχονται απανωτά και μάλιστα από φιλικά, υποτίθεται, κράτη και από γειτονικές χώρες. Ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού για σύνεση και τόλμη κατέρρευσε λίγες ώρες μόνο μετά την ομιλία του στη Βουλή. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε με τεράστια πλειοψηφία (478 υπέρ, 92 κατά, 42 αποχές) την έκθεση για την ευρωπαϊκή πρόοδο του κρατιδίου των Σκοπίων με την οποία ζητά να οριστεί ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την ένταξη του κρατιδίου αυτού στην ΕΕ. Και μάλιστα η έναρξη των σχετικών διαδικασιών να γίνει μέσα στη φετινή χρονιά! Τέτοιο «θρίαμβο» δεν τον περίμενε ο πρωθυπουργός και, φυσικά, σύμφωνα με τη δική του άποψη, αυτό βαρύνει τον ίδιο και την κυβέρνηση ολόκληρη. Είχε προηγηθεί στις 5/3/2009 η δημοσιοποίηση της έκθεσης της εμπειρογνώμονος του ΟΗΕ για τις μειονότητες ΜακΝτούγκαλ, που αναγνωρίζει την ύπαρξη σκοπιανής (και τουρκικής) μειονότητας στη χώρα μας. Έτσι, πήρε «κεφάλι» η πΓΔΜ στο θέμα της ύπαρξης μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα και ακολούθησαν θριαμβικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Ν. Γκρούεφσκι. Άλλος «μεγάλος θρίαμβος» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής! Και τις μέρες εκείνες που δημοσιεύτηκε η έκθεση της κ. ΜακΝτούγκαλ η υπουργός των Εξωτερικών βρισκόταν στις ΗΠΑ ως πρόεδρος του ΟΑΣΕ και στην επιστροφή της εδώ μιλούσε για τις επιτυχίες της και την προώθηση των εθνικών μας θεμάτων στην αυλή του Ομπάμα. Και ήταν τέτοια η επιτυχία, που η Τουρκία κατάφερε να αναβαπτισθεί σε περιφερειακή δύναμη στην περιοχή της Ευρασίας, που σημαίνει υποβάθμιση της χώρας μας. Έτσι, με τον αέρα της περιφερειακής δύναμης, προγραμμάτισε για τις μέρες αυτές (δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου) την άσκηση «Ηγεμών» στο Αιγαίο, που θίγει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με συμμετοχή των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Ολλανδίας και του Βελγίου. Η δική μας η κυβέρνηση τήρησε σιγήν ιχθύος. Πού είναι η τόλμη και η σύνεση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής; Και όλα αυτά τα χαστούκια ήρθαν απανωτά μέσα στον Μάρτη «γδέρνοντας» την κυβέρνηση και την εξωτερική της πολιτική.