Φαντάσματα εμφυλίου στη Β. Ιρλανδία

Επρόκειτο για τις πρώτες δολοφονικές επιθέσεις ενόπλων μετά το 1997, όταν ένας ιρλανδός ελεύθερος σκοπευτής σκότωσε βρετανό στρατιώτη. Την επόμενη χρονιά, υπογράφτηκε η «Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής» που οδήγησε στην ειρήνευση μεταξύ Προτεσταντών και Καθολικών. Την ευθύνη για τις δολοφονίες της προηγούμενης βδομάδας (δύο στρατιώτες κι ένας διανομέας πιτσαρίας, που χαρακτηρίστηκε «συνεργάτης» την Κυριακή κι ένας αστυνόμος τη Δευτέρα) ανέλαβαν οι οργανώσεις «Αληθινός ΙRΑ» και «Συνέχεια ΙRΑ» που διεκδικούν τις ηρωικές παρακαταθήκες της ιστορικής οργάνωσης. Οι δολοφονίες ωστόσο καταδικάστηκαν όχι μόνον από το Λονδίνο και από το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα των Προτεσταντών αλλά και από τον Τζέρι Άνταμς, πρόεδρο του Σιν Φέιν, πολιτικής πτέρυγας του ΙRΑ.

Το γεγονός ότι έχουν περάσει περισσότερα από δέκα χρόνια, απ’ όταν ήχησαν τελευταία φορά τα όπλα, δεν σημαίνει ότι τα αιματηρά περιστατικά της προηγούμενης εβδομάδας ήταν μεμονωμένα. Αντίθετα, μια σειρά από γεγονότα, (όπως για παράδειγμα βόμβες που βρέθηκαν τον Ιανουάριο αλλά εξουδετερώθηκαν εγκαίρως κι άλλες επιθέσεις μικρότερης κλίμακας που είχαν οδηγήσει τους Βρετανούς να αυξήσουν τα επίπεδα επαγρύπνησης), ενδέχεται να αποδειχθούν προάγγελοι νέας κλιμάκωσης.