Το ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη πρέπει να ιδρυθεί
Κύριε Διευθυντά,
Ζούμε σε μια εποχή αμφισβητήσεως των πάντων. Δεν χρειάζονται πολλά. Αρκεί να απαντάς «όχι» και στα πιο αυτονόητα, για να γίνεις πρόσωπο της ημέρας. Έτσι σε προβάλλει η τηλεόραση, ή και γενικότερα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και το όνομά σου κυκλοφορεί ευρύτατα.
Φαίνεται ότι στον πειρασμό αυτό έπεσαν και κάποιοι επώνυμοι άνδρες στις μέρες μας. Αλλιώς δεν εξηγείται ο θόρυβος που έχουν ξεσηκώσει, χωρίς ουσιαστικό λόγο, εις βάρος του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Ανθίμου.
Ο Παναγιώτατος, γνωστός σε ολόκληρο τον Έβρο, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα, τόσο για το πνευματικό όσο και για το κοινωνικό του έργο, από τη στιγμή που καταστάθηκε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης σχεδίασε να εντάξει μέσα στα ποιμαντικά του καθήκοντα και την ίδρυση ενός εκκλησιαστικού ιδρύματος περιθάλψεως χρονίως πασχόντων συνανθρώπων μας. Τούτο είναι σύμφωνο και με την εκκλησιαστική μας παράδοση, αλλά και με τις απαιτήσεις που έχει ο σύγχρονος κόσμος από την Εκκλησία. Φυσικά, για να ανεγερθεί ένα κατάλληλο για τον υψηλό αυτό στόχο οικοδόμημα, απαιτείται το ανάλογο οικόπεδο, με τον απαραίτητο ευρύ αύλειο χώρο όπου θα φυτευτούν και πολλά δέντρα, θα γίνουν παρτέρια με λουλούδια και θα διακοσμηθεί ο γύρω χώρος. Μια όαση δηλαδή σε μια περιοχή επί του παρόντος άγονη. Ύστερα από πολλή διερεύνηση βρέθηκε το αγροτεμάχιο που θα μπορούσε να καλύψει τη σχετική ανάγκη. Είναι περιττό να τονισθεί ότι δεν πρόκειται για δασική έκταση, όπως ισχυρίζονται κάποιοι.
Και όμως. Μόλις το πληροφορήθηκαν μερικοί με δήθεν αυξημένα περιβαλλοντολογικά ενδιαφέροντα ύψωσαν την άρνησή τους: «Όχι».
Και διερωτώμαι: Αιτία της άρνησης είναι οι ανύπαρκτοι οικολογικοί λόγοι ή μια τάση αυτοπροβολής, η οποία δεν υπολογίζει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες βαριά πασχόντων συνανθρώπων μας ούτε τον οφειλόμενο σεβασμό προς την Εκκλησιαστική Αρχή και ειδικότερα προς το σεπτό πρόσωπο του αξίου Ποιμενάρχη μας;
Ο υπογράφων βρίσκεται συν Θεώ προς το τέλος της ιεράς διακονίας του και δεν έχει κανέναν λόγο να φανεί ευχάριστος προς οποιονδήποτε. Γράφει και υπογράφει την επιστολή αυτή, κινούμενος από ελατήρια καθαρώς ανθρωπιστικά, αλλά και από ένα αίσθημα βαθύτατης εκκλησιαστικής και κοινωνικής ευθύνης. Εν πάση περιπτώσει όμως είναι βέβαιος ότι το έργο θα πραγματοποιηθεί οπωσδήποτε, διότι είναι θεοφιλές και τελεί υπό την ευλογία της Εκκλησίας, είναι δε και κοινωφελές, διότι το έχει ανάγκη η Θεσσαλονίκη και όχι μόνο! Επιπλέον εύχεται εξ ειλικρινούς καρδίας να μην παραστεί ανάγκη να το χρειασθεί κανένας από τους σήμερον αντιδρώντας και φωνασκούντας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Πρωτοπρεσβύτερος Ευτύχιος Κ. Παπαδερός
Προϊστάμενος Ιερού Ναού Κοιμήσεως
της Θεοτόκου των 40 Εκκλησιών