Για τα μάτια του κόσμου αναγκαστικά μαζί
Μια συζήτηση που δεν έπεισε κανέναν από τους δύο, αλλά πραγματοποιήθηκε εξαιτίας των διαφόρων πιέσεων, των παρασκηνίων και των αναμενόμενων εξελίξεων στην πολιτική σκηνή. Γιώργος Παπανδρέου και Κώστας Σημίτης κινούνται σε διαφορετικούς κόσμους, όχι λόγω προσωπικών αντιπαραθέσεων -αυτές τις δημιουργούν οι μεσολαβητές και των δύο στρατοπέδων, αλλά γιατί κοινός τόπος μεταξύ τους δεν υπάρχει.
Πριν από τη συνάντηση και τα δύο γραφεία, του Σημίτη στην Ακαδημίας και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη Ναυαρίνου, είχαν προχωρήσει σε σχεδιασμούς για το τι θα μπορούσε να πει ο ένας στον άλλον και τι ενδεχομένως θα αντιπρότειναν, σε μια συνάντηση υπό το βάρος αφενός των εξελίξεων της Ολυμπιακής και αφετέρου του ξαφνικού «φλερτ» του Καρατζαφέρη στον Κώστα Καραμανλή.
Τον σκοπό της συνάντησης τον αποκάλυψε ο ίδιος ο Παπανδρέου από του βήματος της Βουλής στη συζήτηση για την εξωτερική πολιτική, λίγη ώρα πριν περάσει την πόρτα του γραφείου του ο Κώστας Σημίτης, όταν κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για εγκατάλειψη του μεσαίου χώρου, θέλοντας έτσι να δείξει ότι το φλερτ με την άκρα Δεξιά του ΛΑΟΣ βρίσκεται σε εξέλιξη. Την αφορμή είχε δώσει ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, που πρόσφερε προσωπική στήριξη στον πρωθυπουργό, εξαπολύοντας ταυτόχρονα επιθέσεις σε δύο «εχθρούς» του Κ. Καραμανλή: την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Γ. Παπανδρέου.
Πριν από τη συνάντηση Παπανδρέου – Σημίτη στη Βουλή, στελέχη των δύο στρατοπέδων είχαν εκδηλωθεί ανοικτά, είτε υπέρ είτε κατά της επιστροφής του πρώην πρωθυπουργού στο ΠΑΣΟΚ. Άγνωστο είναι το πώς ζύγισε ο Γιώργος Παπανδρέου τις συνέπειες της απόφασής του. Συνεργάτες του έλεγαν ότι «ανέκαθεν αυτό που έκανε κακό στις σχέσεις τους ήταν οι μεσολαβητές. Οι δύο τους πάντα είχαν καλές σχέσεις». Παρ’ όλα αυτά, οι πιέσεις που δεχόταν καθημερινά ο Παπανδρέου από μερίδα στελεχών του για επιστροφή του Σημίτη στο κόμμα ήταν ασφυκτικές, γι’ αυτό και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή και τη συνέντευξη του Πάγκαλου που πρότεινε να τεθεί επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου ο Σημίτης (προκαλώντας τον εκνευρισμό του Γιώργου), προτίμησε ο ίδιος να τον καλέσει στο τηλέφωνο και να κλείσει το ραντεβού, θέτοντας και τους όρους της συνάντησης, η οποία από μόνη της σηματοδοτεί την επιστροφή Σημίτη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, έστω και με αστερίσκο.
Ο Πάγκαλος πάντως ήξερε πολύ καλά τι εννοούσε στη συνέντευξή του αυτή όταν πρότεινε να τοποθετηθεί ο Σημίτης επικεφαλής της ευρωομάδας. Ήθελε να τον περιορίσει πολιτικά, όπως λένε στελέχη του Βενιζέλου, να ασκήσει πίεση στον Γιώργο Παπανδρέου και φυσικά να «παίξει» ο ίδιος δύο ημέρες στα περισσότερα ΜΜΕ. Η κίνηση αυτή εξόργισε τον Παπανδρέου γιατί του έθετε χρονικά περιθώρια και ενδεχομένως το κύμα υπέρ του πρώην πρωθυπουργού να εντεινόταν ακόμη περισσότερο.
Στην απόφασή του αυτή προσμετρούσε φυσικά και το πολιτικό όφελος, καθώς, εν όψει εκλογών, επιχειρεί να «μαζέψει» τους εκσυγχρονιστές, που ήδη στο παρασκήνιο ετοιμάζονταν να δώσουν μάχη χαρακωμάτων ώστε να μην είναι μεγάλη η διαφορά του Γιώργου Παπανδρέου από τον Κώστα Καραμανλή στις εκλογές της 7ης Ιουνίου, και παράλληλα να δείξει ότι συλλέγει τις κεντροδεξιές ψήφους στη δική του δεξαμενή, αφαιρώντας πολιτικά όπλα απ’ όσους υπολογίζουν σε χαμήλωμα του Παπανδρέου μέσα από τις ευρωεκλογές ή και τις εκλογές, αν προκύψουν σύντομα.
Κανείς βέβαια δεν μπορεί να πει προς τα πού θα γείρει η ζυγαριά, αφού με την επιστροφή Σημίτη επανέρχεται και όλο το σύστημα που εκφράζει ο πρώην πρωθυπουργός, το οποίο όμως έχει καταδικάσει πολιτικά ο κόσμος στις εκλογές, ενώ φαίνεται να αποχωρεί απογοητευμένη η αριστερή τάση του ΠΑΣΟΚ, το άλλοθι που κάθε φορά εξυπηρετεί τον Παπανδρέου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στελέχη που απηχούν απόψεις της Αριστερής Πρωτοβουλίας, που αποτελεί σημαντική συνιστώσα αυτήν την ώρα μέσα στο κόμμα, έχοντας παίξει ρόλο στην εσωκομματική μάχη στο πλευρό του Παπανδρέου, δείχνει μουδιασμένη, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος και τα στελέχη ανά τη χώρα που επηρεάζει εμφανίζονται σφόδρα ενοχλημένα και ουσιαστικά παραιτημένα από τη μάχη των εκλογών.
Πόσω μάλλον, μετά και την εκπαραθύρωση του πρώην συγκεντρωσιάρχη του Κινήματος. Ο φόβος στο επιτελείο του Σημίτη ήταν μην τυχόν και ο πρόεδρος του προτείνει -ύστερα και από τις παραινέσεις Πάγκαλου- κάποια σημαντική θέση ή ρόλο στο ευρωψηφοδέλτιο, γιατί, όπως έλεγαν συνεργάτες του Σημίτη, δεν επρόκειτο να δεχθεί μια τέτοια πρωτοβουλία.
Οι λόγοι είναι πολλοί και προφανείς και ένας από αυτούς έχει να κάνει και με το κύρος του πρώην πρωθυπουργού: Είναι ιδιαίτερα τιμητικό να του προταθεί η πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο, αλλά μετά ποιοι θα ακολουθήσουν; Πρόσωπα λαμπερά, καλλιτέχνες, ηθοποιοί, τραγουδιστές; Αυτό διερωτόντουσαν στελέχη που συνομιλούν καθημερινά με τον Σημίτη στο γραφείο του, στην οδό Ακαδημίας.
Τα δε στελέχη του Παπανδρέου έκαναν τη σκέψη ότι αν του προτείνει ο Γιώργος κάτι τέτοιο και δεν το αποδεχθεί ο Σημίτης, τότε έχουμε μια πολύ καλή ευκαιρία να τον «αδειάσουμε» και να ξεμπερδεύουμε μια και καλή μαζί του. Αν πάλι δεχθεί την πρώτη θέση στο ευρωψηφοδέλτιο, τότε, πολύ απλά, θα είναι μακριά μας…
Μετά τη συνάντηση των δύο, η πλευρά Παπανδρέου διοχέτευε ότι η συμμετοχή του Σημίτη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα θα έχει ένα ιδιότυπο στάτους. Θα μπορεί να λέει την άποψή του ελεύθερα, ανεπηρέαστα, ανεμπόδιστα, ακόμη και να διαφωνεί.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα είναι σαν τον Μητσοτάκη στη Νέα Δημοκρατία που κάθε φορά που λέει κάτι, προκαλεί εσκεμμένα νευρικό κλονισμό στον Καραμανλή. Την ώρα πάντως που τα δύο επιτελεία επεξεργάζονταν τρόπους για να μην πέσει ο ένας στην… παγίδα του άλλου, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ επικρατούσε αναβρασμός.
Οι μεν υποστηρικτές του Σημίτη έλεγαν ότι η επιστροφή του σώζει τον Παπανδρέου, οι δε υποστηρικτές του προέδρου του κόμματος εκνευρίζονταν ή γελούσαν ειρωνικά για την έκπληξη που τους επεφύλαξε ο αρχηγός τους. Όλα αυτά όμως τα καλύπτει το κλίμα αισιοδοξίας και η προοπτική της εξουσίας που τους ενώνει, έστω και πλασματικά.
Είχαν φτάσει μάλιστα σε σημείο να λένε ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει έρθει σε συμφωνία με τους Γάλλους και τους Γερμανούς για τη θέση του επικεφαλής του Ευρωσυντάγματος και γι’ αυτό θα μπορούσε, αν του το πρότεινε ο Παπανδρέου, να αποδεχόταν την πρώτη θέση στην Πράσινη ευρωομάδα.