Βυζάντιον

Αρχικά αγνόησα το μήνυμα της φίλης μου, το έβαλα κάπου στην άκρη, σκοπεύοντας να ελέγξω αργότερα περί τίνος επρόκειτο. Ωστόσο την επομένη κατέφθασε ένα παραπονεμένο μήνυμα από την ίδια αποστολέα με εσώκλειστη την κατηγορία της εγκληματικής αμέλειας από πλευράς μου. Είχε δίκαιο, λοιπόν. Στη διεύθυνση me2everyone.com πάει να στηθεί ένα κόλπο που είναι πιο έξυπνο και από το Facebook. Αυτοί που το έβαλαν μπροστά σκέφτηκαν ως εξής: Αν μέχρι το 2012 έχουν μαζευτεί εδώ μέσα 100 εκατομμύρια άνθρωποι, με υπηρεσίες αντίστοιχες του Facebook, δεν θα γοητευθούν οι διαφημιστές και όσοι ακουμπούν χρήμα στο δίκτυο; Σωστό. Πώς μαζεύεις, όμως, 100 εκατομμύρια ανθρώπους; Τους κάνεις μετόχους. Όσοι εγγράφονται, καλούνται να φέρουν και άλλους. Για κάθε άνθρωπο που φέρνεις, παίρνεις και κάποιον αριθμό μετοχών. Ο στόχος είναι το 2012 να έχεις βγάλει κάποια λεφτά, χωρίς να κουνηθείς από την καρέκλα σου.

Θα μου πεις ότι το ίδιο κάνουμε και εμείς εδώ. Βγάζουμε λεφτά χωρίς να σηκωνόμαστε από την καρέκλα μας. Αλλά είμαστε μια ειδική κατηγορία ανθρώπων – αν είμαστε άνθρωποι, καμιά φορά σκέφτομαι ότι μόνο η ιατρική αποδεικνύει τον ανθρώπινο χαρακτήρα του δημοσιογράφου, αφού δείχνει ότι το σώμα του απαντά στα ίδια ερεθίσματα με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Τέλος πάντων, θέλω να καταλήξω ότι βρίσκω εξαιρετικά γοητευτική τη διάθεση των ανθρώπων να δικτυωθούν σε ένα νέο περιβάλλον, να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά. Μέχρι σήμερα, μόνο το κεφάλαιο δεν γνώριζε σύνορα, μπορούσε να χοροπηδάει χαρούμενο σε κάθε σημείο του χάρτη, αφήνοντας τους εργαζόμενους περιορισμένους μέσα σε έθνη. Επιτέλους, όμως, οι νέες ιδέες δίνουν και στους εργαζόμενους την καλή εικόνα της παγκοσμιοποίησης, ενός διεθνοποιημένου λαϊκού καπιταλισμού.
•••
Τι έχω πει τώρα! Τι έχω πιει τώρα; Μη με παίρνεις στην πλάκα με τον τρόπο που πήρα και εγώ τον Γιώργο όταν παρουσίαζε το σχέδιο για την «πράσινη ανάπτυξη», το οποίο αμφιβάλλω αν κατάλαβε και ο ίδιος. Ίσως να φταίει που τώρα τελευταία περνάω πάρα πολλές ώρες στο Facebook, ζώντας μέσα από τις ζωές και τις ιδέες των φίλων μου. Δεν προσθέτω τίποτα, το πολύ να υποβάλω κάποιο σαχλό σχόλιο. Παρακολουθώ, όμως, πώς εξελίσσονται οι ζωές των φίλων, τα μικρά και μεγάλα δράματα που υπάρχουν μέσα στο μυαλό τους, που ταλαιπωρούν την ψυχή τους. Τι ωραία! Και ας γκρινιάζουν οι συντηρητικοί. Παλαιότερα μπορούσες να δεις τον φίλο σου, αλλά δεν ήξερες τι σκέφτεται. Τώρα ξέρεις τι σκέφτεται, αλλά τον βλέπεις μόνο από φωτογραφία. Καλύτερα έτσι.
•••
Επίσης, πάλι από το γραφείο μου χαζεύω τις αγγελίες του Βγενόπουλου μήπως και χωράω πουθενά στις 4.000 θέσεις που ανακοίνωσε. Σίγουρα υπάρχει χώρος, αλλά για τις δικές μας θέσεις δεν βγαίνει αγγελία. Εξ όσων πληροφορούμαι, πάντως, ο Ανδρέας πρόκειται να φανεί και γενναιόδωρος προς τον συμπαθή κλάδο των δημοσιογράφων. Όχι μόνο με τις χορηγίες που δίνει προς τα εκδοτικά μαγαζιά, αλλά και με ένα εγχείρημα που κάποιοι του προτείνουν να αναλάβει. Άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα πράγματα μου λένε να περιμένω άλλη μία θεαματική κίνηση, μάλλον στον χώρο των τραπεζών. Όσον αφορά δε αυτά που ακούγονται περί στήριξής του σε νέα πολιτικά εγχειρήματα, είναι μάλλον φούσκες. Αφού ο άνθρωπος ελέγχει το σύστημα μια χαρά με τη σημερινή του μορφή, γιατί να ρισκάρει κάτι καινούργιο;
•••
Το αυτό ισχύει και για το εγχείρημα των Μάνου, Μπουτάρη, Κοντογιαννόπουλου. Όπου κι αν έχουν απευθυνθεί, έχουν εισπράξει αρνητικές απαντήσεις. Προς Θεού, δεν λέω ότι έχουν κινηθεί αρχίζοντας να χτυπούν όποια πόρτα βρουν μπροστά τους. Έχουν μιλήσει, όμως, με ένα-δύο πολύ μεγάλα επιχειρηματικά σπίτια. Η απάντηση που έλαβαν έλεγε ότι, εντάξει, είναι ελκυστικά όλα αυτά, αλλά ποιος μπορεί να πάρει επάνω του τέτοιαν εποχή την κατηγορία για αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος; Εγώ! Αλλά δεν έχω, δυστυχώς, τα λεφτά για να το κάνω.

Και τώρα φτάνω στην ουσία. Δεν θα σχολιάσω τα του γεύματος του Γιώργου με τους επιχειρηματίες. Πρώτον γιατί δεν το θεωρώ και κάτι το σπουδαίο, δεύτερον επειδή ήδη έχει φύγει η επικαιρότητα από εκεί. Έμαθα, όμως, μια άποψη που έπεσε στο τραπέζι και ο πρόεδρος Γιώργος την άκουσε με προσοχή. Ακούστηκε, λοιπόν, ότι η κρίση αυτή μας δείχνει μια Ελλάδα που καταρρέει, μια χώρα που πληρώνει δομικές αμαρτίες από την εποχή της αντιπαροχής. Και κάποιοι από τους επιχειρηματίες εξήγησαν στον Γιώργο ότι η παρέμβαση του κράτους δεν πρέπει να παραπέμπει στην άμεση ανακούφιση των ασθενέστερων, αλλά στη δημιουργία αναπτυξιακών προϋποθέσεων, κοινώς στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Τι είπε ο Γιώργος; Συμφώνησε.
•••
Και τώρα αρχίζουν αυτά που σας αρέσουν. Τα ζουμερά!
•••
Η Ντόρα πέρασε δύσκολες μέρες. Όχι μόνο γιατί δεν πήρε ο Βασιλάκης της Aegean την Ολυμπιακή, παρά το αίτημα που κατέθεσε στον πρωθυπουργό ο πατέρας της. Αλλά κυρίως γιατί διάφοροι άσπονδοι φίλοι της στο εσωτερικό της κυβέρνησης άρχισαν να την κατηγορούν σε κατʼ ιδίαν συνομιλίες τους, ότι τα ʼχει κάνει μπάχαλο στην εξωτερική πολιτική. Η παρουσία της Χίλαρι στην Άγκυρα και η ανακοίνωση της επίσκεψης Ομπάμα στην Τουρκία αιφνιδίασε τον πρωθυπουργό. Και θα σας πω τον λόγο: Όταν επέστρεψε η Ντόρα από την Ουάσινγκτον και πήγε στο Μαξίμου ενημέρωσε τον Καραμανλή ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο και ότι ο Ομπάμα είναι εκνευρισμένος με τον Ερντογάν επειδή τα ʼβαλε με τον Πέρες και γενικώς επειδή κοιτάζει ανατολικά. Ο Καραμανλής το πήρε τοις μετρητοίς και το μετέφερε σε αρκετούς συνομιλητές του. Έτσι, όταν το προηγούμενο Σάββατο έμαθε τα νέα, πήρε την Ντόρα τηλέφωνο να της ευχηθεί χρόνια πολλά και με την ευκαιρία τη ρώτησε: «Τι είναι αυτά με τον Ομπάμα;»
•••
Η Ντόρα έβγαλε αμέσως «γραμμή». Οι διαρροές ήταν οι εξής: Είναι επαρχιωτισμός να θεωρεί κανείς ότι επειδή πάει στην Τουρκία ο Ομπάμα πρέπει να περάσει κι από δω. Η Ελλάδα είναι χώρα-μέλος της ΕΕ και δεν βρίσκεται στην περιοχή της κρίσης, συνεπώς για καλό είναι που δεν ασχολούνται μαζί της οι ΗΠΑ. Με απλά λόγια, βασικά δεν τον θέλαμε εδώ τον Μπάρι και για να δει τον ηγέτη μας θα πρέπει πρώτα να ανακοινώσει την κατάργηση της βίζας, διαφορετικά θα το σκεφτούμε πολύ πριν τον δούμε. Οι επικοινωνίες Αντώναρου – Ντόρας ήταν συνεχείς. Η προσπάθεια ήταν να μη βγουν φήμες ότι υπάρχει πάλι κρίση στις σχέσεις Μαξίμου – ΥΠΕΞ λόγω της διπλωματικής πανωλεθρίας. Το «κλίμα» μαζεύτηκε, αλλά όλοι ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει.
•••
Στο περιβάλλον της Ντόρας υπήρχε έντονος εκνευρισμός. Η προσπάθεια διαχείρισης των δημοσιευμάτων δεν απέδωσε τα μέγιστα και την πλήρωσαν οι «κουμουτσάκοι» του συστήματος. Δεν είναι και μαθημένο το σύστημα από επικοινωνιακές επιτυχίες, οπότε…
•••
Στην εκδήλωση του Ιδρύματος Τσάτσου κεντρικός ομιλητής ήταν ο Α. Λοβέρδος, ο οποίος μίλησε για το «κράτος και την οικονομία». Η Λούκα ήταν παρούσα προκειμένου να μη φανεί ότι ενοχλήθηκε από το μπάσιμο του Λοβέρδου στα χωράφια της. Η παρουσία του Σημίτη ήταν έκπληξη για τον Γιώργο και η απουσία του Βενιζέλου έκπληξη για όλο το «ρεύμα». Η κινητικότητα του Λοβέρδου και η προσπάθεια να φτιάξει προφίλ εκτός εξωτερικής πολιτικής, που είναι τομέας του, έχει να κάνει με φήμες και εκτιμήσεις κατά τις οποίες εάν ο Γιώργος γίνει πρωθυπουργός, ο Λοβέρδος δεν πρόκειται να εγκατασταθεί στη Β. Σοφίας. Επικρατέστερος για ΥΠΕΞ θεωρείται ο Πάνος Μπεγλίτης, διπλωμάτης και πρώην εκπρόσωπος. Δηλαδή απολύτως έμπιστος του Γιώργου.
•••
Μου λένε ότι ο διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του Γιώργου Δημήτρης Δρούτσας θέλει να περιληφθεί στην ευρωλίστα. Εντύπωση μου κάνει που δεν προσβλέπει σε μια καρέκλα στο Μαξίμου, αλλά δεν θα μου κάνει καθόλου εντύπωση εάν ο Παπανδρέου δεν εισακούσει την επιθυμία του στενού του συνεργάτη. Το συνηθίζει.
•••
Χάρη στη χείρα φιλίας του Καρατζαφέρη στον Καραμανλή, έχει απομακρυνθεί ο εφιάλτης του 150+1. Το μήνυμα που έχει φτάσει στην ΚΟ είναι ότι σε περίπτωση… Δαϊλάκη, υπάρχει ο Βορίδης. Γεια σου, ρε γίγαντα Καραμανλή, με τις λύσεις σου!