«Τσουνάμι» στον ραδιοσταθμό της Εκκλησίας
Το αν κάποιος διαθέτει τα στοιχεία αυτά αποκαλύπτεται πολλές φορές μέσα από τον τρόπο με τον οποίο συνεργάζεται με τους συναδέλφους του. Στη διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, λοιπόν, νεοφερμένοι συνεργάτες, σε αγαστή συνεργασία με όσους κατάφεραν να επιπλεύσουν από τη 10ετία του Μακαριστού, κινούν νήματα και σχεδιάζουν, κάνοντας ό,τι περνά από το χέρι τους για να ξεχαστεί η εποχή Χριστόδουλου και όσα τη θυμίζουν.
Σήμερα, λόγω και των ημερών που «μυρίζουν λιβάνι», θα ασχοληθούμε με έναν από τους κλάδους των υπηρεσιών της Εκκλησίας, που όμως χαρακτηρίζεται από ανακατωσούρα, ίντριγκα, μάχη για την καρέκλα. Είναι ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Εκκλησίας της Ελλάδος, «η άλλη φωνή» όπως ακούμε στο σήμα του, για τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έδωσε διαβεβαιώσεις στο προεδρείο της ΕΣΗΕΑ πως θα αναβαθμιστεί.
Μετά την ξαφνική παραίτηση του ιερέα διευθυντή, η οποία υποδείχθηκε από ισχυρό Μητροπολίτη λίγο πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων, τη θέση ανέλαβε «προσωρινά» θεολόγος καθηγητής, συνεργάτης κεντρικής Μητρόπολης και σύμβουλος επικοινωνίας, ενημερώσεως και Παιδείας του Προκαθημένου. Όμως ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.
Με την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος διευθυντής ασχολήθηκε μεταξύ άλλων και με την τακτοποίηση φίλων και γνωστών, παλιών και νέων. Με έκτακτες συγκλήσεις του ΔΣ του Επικοινωνιακού και Μορφωτικού Ιδρύματος της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΕΜΙΕΕ), παρουσία του μάλλον «αμέτοχου» αντιπροέδρου του, τροποποίησε το επί 20 χρόνια ανέγγιχτο καταστατικό που διέπει τη λειτουργία του ραδιοσταθμού. Δημιούργησε νέα θέση εργασίας, και συγκεκριμένα Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων, προκειμένου να τακτοποιήσει κυρία αυτοαποκαλούμενη «κουτλουμουσιανή διακόνισσα» (sic), η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή πάλευε να διαχειριστεί τις διαφημίσεις του σταθμού. Από την εκλογή του κ. Ιερώνυμου διαλαλεί η εν λόγω κυρία τη γνωριμία της μαζί του. Γνωρίζει μάλιστα προκαταβολικά καταστάσεις, ενώ δεν παραλείπει να εξαπολύει στους διαδρόμους του Συνοδικού Μεγάρου απειλές για το μέλλον όσων έτυχε να συνεργαστούν με τον Μακαριστό (επί των ημερών του οποίου πήγε στον ραδιοσταθμό) ή… τολμούν να πάρουν θέση αντίθετη με τη δική της! Χρησιμοποιεί καλογερίστικες εκφράσεις όπως «να ‘ναι ευλογημένο», «κάνω υπακοή στον γέροντα», «κάνω το διακόνημά μου» κ.ά.
Ο διευθυντής-σύμβουλος προσπαθεί επίσης να εδραιώσει τη γνωστή του «αρχισυντάκτρια», όπως η ίδια τιτλοφορείται, προκειμένου να καταστρωθεί η στρατηγική για το μέλλον του σταθμού, μια και εκείνος στερείται πείρας για το πώς διοικείται ένας ραδιοσταθμός.
Αναμενόμενο αυτό, λόγω της άγνοιάς του σε θέματα ΜΜΕ, αφού ως συνεργάτης Μητρόπολης, υπεύθυνος στη Γραμματεία Κατήχησης μέχρι την εκλογή του Αρχιεπισκόπου, μάλλον δεν γνώριζε και πολλά γύρω από τα media. Εκείνη, όπως φαίνεται, τον ενημερώνει για τη λειτουργία του σταθμού και τον οδηγεί ανάλογα με τις προσωπικές της επιλογές.
Θολοκουλτουριάρικες
εκπομπές
Υπάρχει εξάλλου και διανοούμενος παραγωγός στον σταθμό, ο οποίος πάντα καταφέρνει να επιβιώνει μεθοδικά. Προσελήφθη τα τελευταία χρόνια και λίγο πριν από την εκλογή του νέου Αρχιεπίσκοπου «προφήτευε» στους διαδρόμους την οπισθοδρόμηση που θα φέρει στην Εκκλησία ο Ιερώνυμος, αν εκλεγεί. Τους τελευταίους μήνες, επικαλούμενος διάφορες γνωριμίες, πάλι διεκδικεί… Μάλιστα, για να πιέσει πιο αποτελεσματικά, ταξίδεψε από επαρχία ανώτερος λόγιος κληρικός.
Μέσα σ’ όλα, πληροφορούμαστε ότι ετοιμάζεται και νέο πρόγραμμα στον σταθμό. Τις τελευταίες μέρες μάλιστα εμφανίστηκαν και νεαροί ρασοφόροι για να συμβάλουν με τις «φρέσκες» ιδέες τους.
Αντίθετα, ο παλαίμαχος υπεύθυνος προγράμματος-ροής βρίσκεται στο περιθώριο, απασχολούμενος κυρίως με το να καταγράφει τις αφίξεις και αναχωρήσεις των εργαζομένων, οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες, «δυσκολεύονται» να τηρήσουν το ωράριο. Επιπλέον, η συντάκτρια που επί εποχής Χριστόδουλου δεν παρέλειπε να τον ακολουθεί κατά πόδας, τον τελευταίο χρόνο μοιάζει να επιλέγει τη σιωπή, νομίζοντας προφανώς ότι… κάνει «αντίσταση»!
Υπάρχουν βέβαια και άλλοι που «ταλαιπωρούν» τα μικρόφωνα του σταθμού, εξασφαλίζοντας συνεχώς ακροαματικότητα στον «ανταγωνιστικό» σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας, με το ξεκάθαρα πνευματικό του ύφος!
Κατά καιρούς πάντως το πρόγραμμα του σταθμού της Εκκλησίας έχει γίνει αντικείμενο αυστηρής κριτικής και από τις σελίδες θρησκευτικών εντύπων και όχι μόνο, για την ποιότητα των εκπομπών, οι οποίες χαρακτηρίζονται θολοκουλτουριάρικες, με δυτικόφερτα, γλυκερά μουσικά ακούσματα. Για παράδειγμα, τις πρώτες μέρες της Σαρακοστής δεχτήκαμε διαμαρτυρίες για μεσημεριάτικη εκπομπή, στην οποία η παραγωγός, αφού παρουσίασε με γλυκανάλατο στυλ αξιόλογο αιγαιοπελαγίτη εικαστικό καλλιτέχνη, κουβέντιαζε με γνωστό υπέρμαχο του δωδεκαθεϊσμού για το πολιτιστικό γεγονός.
Δεν φοράμε παρωπίδες, δεν μας ενδιαφέρουν τα πιστεύω του καθενός, ούτε και εκδίδουμε σχετικά πιστοποιητικά. Όμως όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα απαιτούν από τη φωνή της Εκκλησίας, «την άλλη φωνή», μεγαλύτερη προσοχή. Κάποιοι μας ρώτησαν: Μα δεν ελέγχει κανείς τίποτα εκεί; Συχνά ακούγονται έργα συγκεκριμένων πολιτικοποιημένων συνθετών. Κατά τα άλλα, υπάρχουν χάσματα στο πρόγραμμα, ασυντόνιστες εκπομπές με απαράδεκτα επαναλαμβανόμενη θεματολογία και «παλαιοημερολογίτικη» λογική, καθώς κατ’ επανάληψιν έχει ακουστεί το «Χριστός Ανέστη» μέσα στη Σαρακοστή των Χριστουγέννων και τη Μεγάλη Σαρακοστή!
Τι φταίει; Μήπως οι διάφοροι υπεύθυνοι και οι ηχολήπτες, αντί να είναι απορροφημένοι στα καθήκοντά τους, χαζεύουν στους τηλεοπτικούς δέκτες πρωινές, μεσημεριανές και βραδινές εκπομπές ή παίζουν με το κομπιούτερ;
Πόσοι αλήθεια είναι οι εργαζόμενοι στον ραδιοσταθμό και ποια είναι η ακροαματικότητά του; Είναι ανάλογος ο μεγάλος αριθμός τους με την ποιότητα του ακούσματος που παράγουν;
Μήπως εδώ έχει απόλυτη εφαρμογή η παροιμία «μπάτε σκύλοι αλέστε…»; Συσκέψεις επί συσκέψεων, συμβούλια και διαβούλια, αποφάσεις και πρωτοβουλίες… Θέατρο του παραλόγου; Είμαστε συντονισμένοι και παρακολουθούμε.
Αδύνατο επίσης να καταλάβουμε τη σκληρή προσπάθεια των οικονομικών υπευθύνων για οικονομία και περικοπές, την ίδια ώρα που τροποποιούνται καταστατικά για την πρόσληψη κάποιων, με τελευταίο παράδειγμα την έκτακτη σύγκληση του ΕΜΙΕΕ για την πρόσληψη υπαλλήλου στο περιοδικό των ιερέων «Εφημέριος», το οποίο δέχθηκε παρεμβάσεις καλαισθησίας που παραπέμπουν στη διάβαση από το γνώριμο μαχητικό ύφος και την αγωνιστικότητα του Μακαριστού Χριστόδουλου στα γνωρίσματα του σήμερα.
Έλεγχοι επί ελέγχων, περικοπές επί περικοπών, μείωση εξόδων οι προτεραιότητες. Συγχρόνως όμως προσλαμβάνουν πρόσωπο γύρω στα δεύτερα -ήντα, ενώ κλείνουν την πόρτα σε νέους και μάλιστα οικογενειάρχες με πλούσιο βιογραφικό. «Δεν το πιστεύω, άλλα περίμενα», «Ποιος αλήθεια παίρνει τις αποφάσεις;», «Γνωρίζει τι γίνεται πίσω από την πλάτη του ο Μεγάλος;» κ.ά είναι μερικές από τις κουβέντες που ακούγονται. Όμως άλλα είχε πει ο Αρχιεπίσκοπος περί πατέρα με ευρύχωρη αγκαλιά, που τους χωρά όλους δίχως διακρίσεις. Και βλέπουμε σήμερα ο κανόνας να είναι η διάκριση…