«Ταχυδακτυλουργίες» και στη Δικαιοσύνη;
Απίστευτα κι όμως αληθινά της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών:
Η πρώην νηπιαγωγός του Αρσακείου Νηπιαγωγείου Μαριάννα Ρουπαλιώτη, με αναφορά της προς τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, αναφέρει ότι το 2004 είχε καταγγείλει κλοπές στο Αρσάκειο, ότι μετά την καταγγελία ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά αγνώστων δραστών για κακουργηματικές κλοπές, ότι διενεργήθηκε κυρία ανάκριση, ότι όλες οι νηπιαγωγοί που κατέθεσαν επιβεβαίωσαν τις κλοπές και την καταγγελία της πρώην νηπιαγωγού, πλην όμως δεν βρέθηκε ο δράστης και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο αγνώστων δραστών, ότι η διευθύντριά της είχε καταθέσει μήνυση εναντίον της για συκοφαντική δυσφήμηση, ισχυριζόμενη ότι τα περί κλοπών ήταν ψευδή (ενώ τελικά επιβεβαιώθηκαν από την κυρία ανάκριση), ότι αντικείμενο της συκοφαντικής δυσφήμησης για την οποία ασκήθηκε ποινική δίωξη ήταν το από 25/8/2004 εξώδικό της προς τον τότε επόπτη της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και ο εκεί ισχυρισμός της περί κλοπών, ότι αυτό είναι απολύτως ξεκάθαρο τόσο στη μήνυση όσο και στις σημειώσεις από τους γραμματείς και τους εισαγγελείς στα εξώφυλλα της δικογραφίας, και τέλος ότι μετά την επιβεβαίωση του ισχυρισμού της περί κλοπών από την ασκηθείσα ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος και τη διενεργηθείσα ανάκριση, ανέμενε, ως είναι φυσικό, την πλήρη δικαίωσή της και την απαλλαγή της επί της ουσίας για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Τώρα, με την αναφορά της προς τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, καταγγέλλει ότι η συκοφαντική δυσφήμηση με αντικείμενο τις κλοπές… εξαφανίστηκε και τη θέση της πήρε άλλη συκοφαντική δυσφήμηση, με άλλο αντικείμενο και άλλο χρόνο τέλεσης.
Καταγγέλλει ότι ο αντεισαγγελέας πρωτοδικών Δημήτριος Σταύρου την παραπέμπει για συκοφαντική δυσφήμηση για την οποία δεν την εγκαλεί η μηνύτριά της (και αφού το αδίκημα διώκεται κατ’ έγκληση, εντελώς παράνομα παραπέμπεται για το αδίκημα αυτό χωρίς να υπάρχει έγκληση!).
Προσθέτει δε και το εξωφρενικότερο κατ’ αυτήν, ότι ακόμη κι αν ο αντεισαγγελέας έκανε λάθος και άλλα κατάλαβε από τη μήνυση και «εκ παραδρομής» εξέλαβε άλλο χρόνο και άλλο αντικείμενο από τα ορθά, δεν μπορεί να έκανε και πάλι λάθος και να μην πρόσεξε ότι σε μια τέτοια περίπτωση η μήνυση με τον «εσφαλμένο» χρόνο (και αντικείμενο) θα ήταν… εκπρόθεσμη και άρα ούτε δίωξη θα μπορούσε να είχε ασκηθεί γι’ αυτήν την πράξη, ούτε φυσικά θα μπορούσε εν συνεχεία ο κ. Σταύρου να παραπέμψει την πρώην νηπιαγωγό.
Η κ. Ρουπαλιώτη έχει ήδη προσφύγει στην Εισαγγελία Εφετών κατά τού σε βάρος της κλητηρίου θεσπίσματος, ταυτόχρονα δε με την αναφορά της προς τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών ζητεί την επέμβασή του ώστε να αποκατασταθεί η δικονομική τάξη και να κριθεί επί της ουσίας η… εξαφανισθείσα πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης.