Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια…
1.500 μονάδες. Το επίπεδο του Γενικού Δείκτη την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Και πάλι καλά να λέμε.
Και πάλι καλά, διότι την ίδια στιγμή που το ΧΑ πελαγοδρομούσε, στις μεγάλες ευρωαγορές επιχειρηματικοί κολοσσοί κατακρημνίζονταν, οι ημερήσιες απώλειες κυμαίνονταν κατά μέσον όρο στο 3% και στο 4% και η κεφαλαιοποίηση των αγορών μέρα με τη μέρα προσέγγιζε πρωτόγνωρα επίπεδα. Επομένως, το να θεωρεί κανείς πως η Σοφοκλέους θα γλίτωνε από το γενικότερο Βατερλώ στερείται βάσης!
Από το σημείο αυτό όμως έως την πλήρη απαξίωση που βιώνει το ΧΑ τις τελευταίες εβδομάδες η απόσταση είναι τεράστια. Ερώτημα παραμένει κατά πόσον υπάρχει διέξοδος από την κρίση. Πιθανότατα αυτή η εξέλιξη είναι μακρινή, ενώ το πιο κρίσιμο ερώτημα είναι ποιοι και κατά πόσον ενδιαφέρονται να δουν το πώς και πότε θα τελειώσει ο κατήφορος. Πολύ λίγοι πιστεύω.
Στατιστικά έχει ενδιαφέρον πάντως να παρακολουθήσουμε την πορεία των περισσότερων μετοχών οι οποίες μέχρι πρότινος ανήκαν στην κατηγορία των λεγόμενων «ασφαλών επιλογών» για τον μέσο ιδιώτη επενδυτή. Τι να πρωτοδεί κανείς; Τις τράπεζες, τις περισσότερες μετοχές του 20άρη δείκτη; Τις επιλεγμένες μετοχές της μεσαίας κεφαλαιοποίησης; Σ’ όλα αυτά τα χαρτιά, κυριολεκτικά σε όλα, οι απομειώσεις της τιμής και της κεφαλαιοποίησής τους είναι τέτοια ώστε όλοι όσοι είχαν επιλέξει να τα κρατήσουν εν όψει καλύτερων ημερών, τώρα καταγράφουν ζημίες τεράστιες.
Ζημίες καταγράφουν και όσοι «πιάστηκαν» στη φάκα της συμμετοχής τους στις διαδοχικές αυξήσεις κεφαλαίου που ανακοινώθηκαν βροχηδόν τους τελευταίους 18 μήνες. Δείτε μόνο το πώς κατέληξαν τα μεγαλεπήβολα σχέδια για άντληση ρευστού από μιαν αγορά που αγκομαχά χρόνια. Σύμφωνοι! Αρκετοί όντως τα «πήραν» αυτά που ζήτησαν. Τι απέγιναν όμως οι μετοχές τους; Την απάντηση τη δίνουν τα στατιστικά στοιχεία που καταδεικνύουν πως ΟΛΕΣ οι μετοχές εταιρειών που προχώρησαν σε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου από τα μέσα του 2007 έως και τα τέλη του 2008 σήμερα έχουν τιμές κατά 50% έως και 80% χαμηλότερες από την ημέρα που ανακοίνωσαν την αύξηση κεφαλαίου τους! Το χειρότερο μάλιστα είναι πως εκείνοι που πρώτοι έσπευσαν να καλύψουν τέτοιου είδους αυξήσεις ήταν οι εγχώριοι -και λιγότερο οι ξένοι- διαχειριστές κεφαλαίων. Καλά που προσδοκάμε από τους επαγγελματίες να μας πουν πώς θα ξεπεράσουμε την κρίση δηλαδή…
Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που γνωρίζουμε όλοι είναι πως τα νέα ΔΕΝ θα είναι καλά ούτε στο εγγύς ούτε στο απώτερο μέλλον. Για να επανέλθει μια σχετική νηνεμία στην αγορά θα πρέπει πρώτα να παρέλθει η κρίση. Την οποία όλοι «βλέπουν» να κορυφώνεται τους επόμενους μήνες.
Κι όποιος εξακολουθεί να πιστεύει πως στις κρίσεις γεννιούνται ευκαιρίες, αρκεί να θυμηθεί πόσο μέσα πέσαμε όλοι εμείς που δυστυχώς και το πιστεύαμε και το γράφαμε αυτό…
ΥΓ.: Όταν μιλάμε για απαξίωση, να το εννοούμε κιόλας. Δείτε μόνο τι έγινε την Τετάρτη, όταν σε όλες τις αγορές (Ασία, Ευρώπη και Wall Street) καταγράφηκε ένα μίνι ράλι, έστω ένα «ράλι αντίδρασης», από τα ιστορικά χαμηλά των προηγούμενων ημερών: στο… μαγαζί της Λεωφόρου Αθηνών και Χρηματιστηρίου γωνία είδαμε νέα πτώση σε επίπεδα 6ετίας και βάλε!