Η Ολυμπιακή εκδικείται…

Ποιος να το περίμενε ότι η απαξιωμένη και λαβωμένη Ολυμπιακή Αεροπορία θα γινόταν αίφνης το «μήλον της Έριδος» και κάποιοι θα σφάζονταν στην… ποδιά της για το ποιος θα την αποκτήσει! Υπογραμμίζοντας, μάλιστα, με αυτόν τον εκκωφαντικό τρόπο τα παιχνίδια που παίχτηκαν και την προπαγάνδα που σέρβιραν στις πλάτες του επιβατικού κοινού και των φορολογουμένων.

Η αποτυχία της Aegean να αποκτήσει τον… απαξιωμένο εθνικό μας αερομεταφορέα και η νεκρανάστασή του από το «αφεντικό» της MIG Ανδρέα Βγενόπουλο, αλλάζει άρδην τις ισορροπίες στις αερομεταφορές και πλέον τίποτε δεν είναι δεδομένο.

Φαίνεται ότι τα αφεντικά της Aegean συνήλθαν αργά από τον λήθαργό τους και όταν σε συνάντηση που είχε ο κ. Βασιλάκης με τον κ. Βγενόπουλο του ζήτησε να μην καταθέσει την πρότασή του, άκουσε μια μεγαλοπρεπή άρνηση, με τα γνωστά στη συνέχεια αποτελέσματα. Τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση, το χρονικό τελεσίγραφο αποδοχής της πρότασης του κ.λπ.

Ακόμη και σε αυτήν την πρόσκληση-πρόταση στον κ. Βγενόπουλο, η Aegean φέρεται να επιθυμούσε το… τρενάρισμα όλων των διαπραγματεύσεων. Κι αυτό προκειμένου να… τρυγήσει κι αυτήν την τουριστική σεζόν (έχοντας παραγγείλει και καινούργια αεροσκάφη) και στη συνέχεια να την… παραλάβει (ή ό,τι άξιζε γι’ αυτήν ή της έλειπε) σαν σάπιο φρούτο!

Μόνο που λογάριαζαν χωρίς τον… Βγενόπουλο! Ή, μάλλον, ακόμη κι όταν τον είδαν μπροστά τους, δεν πίστεψαν σε αυτό που θα γινόταν.

Μην ξεχνάμε ότι η Aegean προσπάθησε πολύ να «κόψει» τα διάφορα πακέτα ενίσχυσης της ΟΑ, με το επιχείρημα του αθέμιτου ανταγωνισμού και τη δημιουργία συνθηκών ολιγοπωλίου. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να της επιτραπεί να το κάνει και η ίδια.

Λένε όμως ότι η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο, ειδικά για τους εργαζομένους της ΟΑ, που νιώθουν κατασυκοφαντημένοι και ταλαιπωρημένοι από την εργασιακή αβεβαιότητα. Εάν λοιπόν μιλούσε κανείς για… μίσος εναντίον της Aegean δεν θα ήταν υπερβολικός.

Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι είδαν με πολύ θετικό «μάτι» τη… νεκρανάσταση της ΟΑ, η οποία ενδεχομένως να γίνει ακόμη πιο ισχυρή από το παρελθόν ή κι από την… Aegean. Μην ξεχνάμε ότι από τις πρώτες κινήσεις του Ανδρέα Βγενόπουλου ήταν να ορίσει επικεφαλής της νέας ΟΑ τον κ. Συμιδαλά, που μαζί με τον πατέρα του δημιούργησαν την… Aegean (!), και τεχνικό διευθυντή τον κ. Πασχάλη (επίσης από τα στελέχη του αντίπαλου φορέα).

Κι εκεί που… αιμορραγούσε από στελέχη και πιλότους η ΟΑ και οι εργαζόμενοι ζούσαν υπό τον φόβο της απόλυσης, αίφνης είδαν να υπάρχει αντίστροφη πορεία και το μέλλον τους να δείχνει διασφαλισμένο. Αρκετοί θα παραμείνουν και στη νέα εταιρεία, ενώ οι υπόλοιποι είτε θα μεταταγούν σε άλλες θέσεις του Δημοσίου είτε θα αποχωρήσουν με ειδικά κίνητρα.

Βέβαια, αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι σε μια αεροπορική αγορά όπως η ελληνική δεν υπάρχει περιθώριο σύγκρουσης και ανάπτυξης δύο σημαντικών αεροπορικών εταιρειών και ότι κάποια στιγμή -μετά, βέβαια, και την ανάκαμψη της ΟΑ- οι δύο εταιρείες θα βρουν τρόπο συνεργασίας. Η Aegean έχει οργάνωση και ανταποκρίνεται άριστα στο έργο της, με κατάλληλο προσωπικό και αεροσκάφη κ.λπ., αλλά διαθέτει ακριβά εισιτήρια. Από την άλλη, η ΟΑ με το διεθνώς αναγνωρισμένο όνομά της και το άρτιο τεχνικό της δυναμικό, μπορεί εύκολα να πλασαριστεί και πάλι στις μεγάλες αεροπορικές εταιρείες.

Η νεκρανάσταση της ΟΑ και των εργαζομένων της, που δείχνουν να επιστρέφουν από την… Κόλαση της απαξίας, υπογραμμίζει ότι ακόμα και σε καιρούς κρίσης υπάρχουν οι δυνατότητες για θαύματα.