Βυζάντιον

Ένα κομμάτι που αναδεικνύει την τραγική διάσταση της κρατικής ξεφτίλας, ενώ ο Παλαιοκώστας μας παρουσίασε την κωμική. Και έχω θυμώσει τόσο πολύ, που θα ήθελα να μάθω τι απέγιναν εκείνα τα ρεμάλια που υπηρετούσαν τότε ως σωφρονιστικοί υπάλληλοι. Δεν μπορεί, κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι τώρα στα τελειώματα, να θέλουν ένα βήμα πριν από τη σύνταξη. Γιατί να μη μάθουμε το ονοματάκι τους; Ας είναι. Σημασία δεν έχει τόσο το όνομα, όσο η φύση του συστήματος που τους θρέφει. Και αφού τελείωσα με αυτά, περνάω αμέσως στην ουσία, απευθυνόμενος στο προσωπικό της εφημερίδας. Είδατε τι ωραία που είναι με τον εκδότη στη φυλακή; Ακόμα και ως ανάμνηση με φτιάχνει! Πιστεύω ότι αυτό ήταν που με συγκίνησε, όχι το περιεχόμενο του άρθρου. Και τώρα κυρίες και κύριοι αρχίζει η στήλη μου.

Δεν ήταν κομψή η εισαγωγή μου με την προσφώνηση; Είναι που έχω εμπνευστεί από τους «Άνδρες της Χρονιάς», του «Status». Όσο σκέφτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι σε αυτήν τη χώρα που ονειρεύονται ότι παραλαμβάνουν το αγαλματάκι από τα χέρια του εκδότη Λυμπέρη, τόσο ενισχύεται η θετική μου άποψη για τη μετανάστευση και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Πιθανότατα δεν ξέρετε πώς γίνεται η επιλογή των υποψηφίων, έτσι δεν είναι; Αρχικά η σύνταξη του περιοδικού εντοπίζει τους εν δυνάμει υποψηφίους. Μετά τους τηλεφωνεί. Τους ρωτά αν αποδέχονται την υποψηφιότητα. Αν απαντήσουν καταφατικά, στέλνουν βιογραφικό και φωτογραφία. Αν αρνηθούν, οι τηλεθεατές του Alpha δεν θα τους πάρουν ούτε μυρωδιά. Με την ευκαιρία, μια και άρχισα τη στήλη με τον εκδότη, θα ήθελα να του προτείνω να θεσπίσουμε και εμείς βραβεία. Ο «Πατριώτης της Χρονιάς» θα είναι το βραβείο που θα απονέμεται στον μεγαλύτερο πατριώτη που θα αναδεικνύει η δική σας συμμετοχή στη σχετική ψηφοφορία. Για αγαλματίδιο προτείνω να δίνουμε κάτι σε Λεωνίδα (όχι τα σοκολατάκια, τον This is Sparta). Αρχικά είχα σκεφτεί να προσφέρουμε τον Μέγα Αλέξανδρο, αλλά πρέπει να τον κάνεις με τον Βουκεφάλα και το αγαλματάκι θα μας έπεφτε κάπως βαρύ.

•••

Τι θέλετε να κάνω; Ψάχνω και εγώ καμιά ιδέα, έτσι για να περνάει η ώρα και μαζί της η κρίση. Έρχονται δύσκολες μέρες. Έχω πειστεί και εγώ γι’ αυτό αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν μου προκύπτει από πουθενά. Όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, σε έναν μήνα από σήμερα, η κρίση δεν θα υφίσταται στην επικαιρότητα τις ημέρες του Πάσχα. Μετά θα επιστρέψει γύρω στη Δευτέρα μετά του Θωμά, ως και τα τέλη Ιουνίου, μη σου πω ως την επομένη των ευρωεκλογών. Ακολουθεί καλοκαίρι. Και το καλοκαίρι η κρίση θα κάνει και αυτή διακοπές. Τι θέλω να σου πω; Αυτό που μου εξηγούν ορισμένοι σοβαροί αναλυτές, αλλά δεν τολμούν να βγουν να το φωνάξουν. Η κρίση στην Ελλάδα είναι πρωτίστως ψυχολογική. Ασφαλώς και υπάρχουν επιπτώσεις. Φυσικά και θα υπάρξουν απώλειες που θα καταγραφούν μετά το τέλος της τουριστικής περιόδου. Αλλά αισθάνομαι ότι η μεγαλύτερη κρίση που αντιμετωπίζουμε είναι η σπέκουλα που γίνεται πάνω στην πραγματική κρίση.

•••

Συγγνώμη, αλλά έχετε καταλάβει τι είδους έγκλημα συντελείται; Έχουμε αντιληφθεί τι παραμύθι έχουν υφάνει και πώς το ξεδιπλώνουν μέσα από δελτία ειδήσεων και πρωτοσέλιδα; Ακόμα και αν δεν υπήρχε οικονομική κρίση, θα έπρεπε να την εφεύρουν. Για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως για να καλύψουν τις αστοχίες και την εγκληματική διαχείριση στα δημοσιονομικά την τελευταία δεκαετία. Οργίζομαι όταν βλέπω ότι από τον διαχειριστή της πολυκατοικίας μου μέχρι έναν γνωστό μου καθηγητή του Πολυτεχνείου κυριαρχεί η αντίληψη περί οικονομικής κρίσης που πάει να βουλιάξει την εθνική οικονομία. Όχι, αγάπη μου, δεν είναι έτσι. Προσπαθώ να στο πω, αλλά είμαι μόνος, δεν μπορείς να με ακούσεις. Είναι άλλο η παγκόσμια οικονομική κρίση και άλλο η κατάρρευση των ελληνικών δημοσιονομικών. Μπορεί αυτά τα δύο να συνδέονται με κάποιες κλωστές, αλλά όταν ο Καραμανλής κάνει λόγο για κρίση δεν εννοεί ακριβώς το ίδιο με αυτό που λέει ο Ομπάμα, ο Μπράουν, η Μέρκελ. Επίσης ελπίζω να παρατήρησες ότι όταν οι άλλοι περιγράφουν ένα πιο αισιόδοξο μέλλον, ο δικός μας σκίζεται να μας πείσει πως πλησιάζουν οι μέρες που θα τρώμε πίτουρα και θα πίνουμε νερό από τα πηγάδια. Γιατί το κάνει αυτό; Μα επειδή το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, πέρα από τα μικροκομματικά του, θρέφεται από τις κρίσεις. Στην Ελλάδα ο ηγέτης πρώτα ισχυρίζεται ότι θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση και μετά θα σου μιλήσει για ένα καλύτερο μέλλον, πρώτα η καταστροφή, μετά η προοπτική. Και όταν ακούω από δίπλα τον Γιώργο να μοιράζει υποσχέσεις σαν τον Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία (πριν γίνει Κόκκινη), αισθάνομαι όπως ο ανακρινόμενος από τον καλό και τον κακό μπάτσο. Το κόλπο είναι παλιό, αλλά μια ζωή δεν φτάνει για να το μάθεις. Ώπα, αυτό μου βγήκε πολύ αριστερό, κάνω ένα διάλειμμα φθηνού κουτσομπολιού.

•••

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να γίνει επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι πλάκα, είναι απολύτως σοβαρό και γίνεται προσπάθεια να καλλιεργηθεί ως ιδέα, αν και η Ντόρα δεν συμμετέχει με τόση θέρμη. Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Εντάξει, όλα γίνονται, απλώς υπάρχει μια παράδοση που λέει ότι ο εκάστοτε επίτροπος θα πρέπει να έχει στο βιογραφικό του και ένα υπουργικό χαρτοφυλάκιο. Ο Κυριάκος δεν έχει ούτε σακούλα σούπερ μάρκετ. Πάντως χθες ήταν προγραμματισμένο να εμφανιστεί στην εκπομπή της Βάσιας Λόη, μια εκπομπή που κατά παράδοση αναδεικνύει επιτρόπους και αξιωματούχους διεθνών οργανισμών. Ίσως κάτι να σημαίνει αυτό.

•••

Άλλα κουτσομπολιά εν συντομία…

•••

Το άρθρο στο «Βήμα», για τον Γιώργο καλέ και το αεροπλάνο, γράφτηκε επειδή ο πρόεδρος σνόμπαρε τον Ψυχάρη μέσα στο αεροσκάφος. Αυτό μου έλεγαν από το περιβάλλον του μεγάλου και τίποτα παραπάνω. Επίσης μου είπαν να γράψω ότι για το γεύμα με τους επιχειρηματίες περισσότερο δυσαρεστήθηκαν αυτοί που δεν έλαβαν πρόσκληση και λιγότερο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δεν πήραν μυρωδιά.

•••

Είναι χαριτωμένη, αλλά στο τέλος καταντάει εκνευριστική, η κόντρα του Άρη Σπηλιωτόπουλου που έχει απέναντί του Στυλιανίδη και Μαρκόπουλο. Και έχουν αρχίσει το ξεκατίνιασμα που λατρεύω.

•••

Ο Σταύρος Δήμας θα ήταν ο ιδανικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας αν ο Κάρολος Παπούλιας αποφασίσει τελικά να μην ανανεώσει τη θητεία του. Ποιος το πρότεινε ως ιδέα; Δεν μπορώ να σας πω, αλλά η γνώμη του έχει βαρύτητα. Ο Δήμας έχει καλό προφίλ, είναι «πράσινος» αρκετά (άρα και στη μόδα), ενώ έχει απέναντί του το σύστημα Μητσοτάκη. Τι καλύτερο για Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Κρατήστε παρακαλώ αυτήν τη σημείωση.

•••

Λογικά θα έχει γίνει γνωστό μέχρι την Κυριακή, αλλά τώρα που γράφω εγώ είμαι από τους πρώτους που πληροφορούνται ότι έκλεισε οριστικά η συμφωνία για την πώληση του Flash στον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Ίσως μέχρι σήμερα να έχει ανακοινωθεί και επισήμως η μεταβίβαση του σταθμού. Το ποσό δεν κατάφερα να το μάθω.

•••

Μένω στα επιχειρηματικά για κάτι πιο ενδιαφέρον, αλλά δεν θα γράψω ονόματα και επωνυμίες γιατί δεν κάνω σπέκουλες με τα χρηματιστηριακά. Δύο τράπεζες οδεύουν ολοταχώς προς συγχώνευση. Δεν είναι από τις μεγάλες. Είναι, όμως, από τις τράπεζες που τα έχουν πάει σχετικά καλά στα Βαλκάνια και τώρα βλέπουν να αρπάζει φωτιά το σπίτι τους. Έχει γίνει και μια κρούση προς το Μαξίμου, το οποίο απάντησε ότι βλέπει θετικά το ενδεχόμενο.

•••

Κλείνω εδώ, καθώς έχω πάρει και εγώ σχοινί και ετοιμάζω έναν «Μάρτη», μη με κάψει η ήλιος. Έχει περίμετρο σαράντα εκατοστών και τελειώνει σε ένα μεγάλο και χοντρό κόμπο. Ό,τι πρέπει για τον λαιμό, αν όχι τον δικό μου και τον δικό σας, αλλά πλέον μπορούμε να βρούμε αρκετούς κατάλληλους για να δοκιμάσουν πρώτοι το αξεσουάρ.